Μια ατελείωτη σύγχυση

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Το ψευδοκράτος δεν είναι μια μπλόφα

Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΟΙ ΝΕΑΡΟΙ μαθητές και φοιτητές, που οργάνωσαν χτες εκδηλώσεις για να καταδικάσουν την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους, ακολουθούν τα μονοπάτια των κομματικών ηγεσιών και αναστατώνονται όταν φωνάξει κάποιος συνθήματα εκτός καθορισμένου πλαισίου. Πρέπει να είναι όλα συμφωνημένα και κόσμια, για να μην υπάρχουν εκτροπές από τις ουτοπίες μας, παρόλο που από τη φύση τους, οι διαδηλώσεις νέων δεν μπορούν να βασίζονται σε κάποιο πολιτικό σαβουάρ βιβρ. Κάνουν λοιπόν ανακοινώσεις για να καταγγέλλουν η μια νεολαία την άλλη, όπως ακριβώς κάνουν μεταξύ τους και οι ενήλικες καθοδηγητές τους. Δεν ευθύνονται, ωστόσο, οι νέοι γι’ αυτό. Ευθύνεται ο συνολικά λανθασμένος προσανατολισμός μας, που παρασύρει όλους τους πολίτες σε μια ατελείωτη σύγχυση.

Το τουρκικό κράτος μέσα στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορεί να μην είναι αναγνωρισμένο νομικά, αλλά σε αυτό ζουν, δραστηριοποιούνται οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, είναι δηλαδή ένα υπαρκτό γεγονός, που δεν αναιρείται ούτε επειδή το βάζουμε σε εισαγωγικά, ούτε επειδή του κολλούμε το «ψευδο», ως πρώτο συνθετικό. Αλλά, προπάντων, δεν αναιρείται όταν η πολιτική ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας δίνει την εντύπωση ότι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό το «κράτος», δεν έχουν καμιά ευθύνη για την παρανομία, είναι ισότιμοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι επί του παρόντος έχουν μια αθώα πρακτική δυσκολία και ζουν στα κλεμμένα σπίτια άλλων πολιτών, αλλά σύντομα θα την ξεπεράσουν και θα ζήσουμε όλοι μαζί σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτοί οι πολίτες, οι Τουρκοκύπριοι δηλαδή, αγαπούν αυτό το κράτος, έστω κι αν είναι παράνομο και δεν έχουν καμιά επιθυμία να το εγκαταλείψουν. Τα μηνύματα της ελληνοκυπριακής ηγεσίας, τα μηνύματα που αποπροσανατολίζουν και δημιουργούν συγχυσμένες νέες γενιές, είναι ότι το παράνομο κράτος είναι άλλη υπόθεση και αυτοί που το κατοικούν και το θέτουν σε λειτουργία είναι άλλη.
Οι Τουρκοκύπριοι θα απολαύσουν τα κέρδη (;) από το φυσικό αέριο, θα ασκήσουν μαζί με τους Ελληνοκύπριους και την προεδρία της ΕΕ, θα έχουν όλα τα δικαιώματα των νόμιμων πολιτών άσχετα αν αυτοί ζουν στην παρανομία και αγωνίζονταιδεκαετίες ολόκληρες να διαλύσουν το νόμιμο κράτος. Μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να μην διαπραγματευόμαστε την απελευθέρωση των εδαφών, που κατέχονται παράνομα από ξένο στρατό, ούτε καν τη συμφωνημένη και με όρους ένταξη των Τουρκοκυπρίων σε ένα νόμιμο καθεστώς, αλλά τη συνέχιση και νομιμοποίηση του ψευδοκράτους. Αυτό διαπραγματευόμαστε κι ας μην θέλουμε να το παραδεχθούμε. Όπως είπε και ο Έρογλου στο πανηγυρικό του διάγγελμα, η «ΤΔΒΚ» δεν έχει εγκαθιδρυθεί «ως μπλόφα ή ιστορικό αστείο», ιδρύθηκε για να υπάρξει για πάντα και για να είναι το σύμβολο του αγώνα των «Τούρκων της Κύπρου για ελευθερία και κυριαρχία». Αυτό είναι που έπρεπε να πολεμά η ελληνοκυπριακή πλευρά, αντί να πολεμά με τον εαυτό της και με την ψευδαίσθηση μιας ομοσπονδιακής διευθέτησης, που τη συζητούμε μόνο μεταξύ μας. Από τη στιγμή, που οι διαπραγματεύσεις γίνονται στη βάση μιας συμφωνίας, που προνοεί τον φυλετικό διαχωρισμό με ένα «τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος» και ένα «ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος», τι να λένε μερικές δεκάδες μαθητές με τα κόσμια συνθήματά τους;
aristosm@phileleftheros.com