Οι συντάξεις στη Γαλλία
Η από καιρό αναμενόμενη μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Γαλλίας χάλασε τις καλοκαιρινές διακοπές πολλών δημοσίων υπαλλήλων. Ωστόσο, αυτά που ανακοίνωσε το βράδυ της Τρίτης ο πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Ερό ωχριούν ενώπιον των αναμενομένων.
Η μεταρρύθμιση στις συντάξεις προκαλεί περιοδικές αναταράξεις στη γαλλική πολιτική σκηνή εδώ και 20 χρόνια. Η τελευταία παρέμβαση του Ερό αρκείται στη σταδιακή αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών (εργοδοτών και εργαζομένων) κατά την περίοδο 2014-2018.
Ο πρωθυπουργός προτείνει επίσης τη σταδιακή αύξηση, μετά το 2020, των ελάχιστων χρόνων ασφάλισης που πρέπει να έχει συμπληρώσει ένας εργαζόμενος προτού κάνει αίτηση για συνταξιοδότηση. Ολα αυτά αποτελούν απλώς παυσίπονα για ένα ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο υπόσχεται εφ’ όρου ζωής προνόμια για όλους τους εργαζομένους.
Τι θα μπορούσε να αποβεί αποτελεσματικότερο; Μια ιδέα που έχει πέσει στο τραπέζι, αλλά δεν υιοθετήθηκε από τον κ. Ερό, είναι να τεθεί μια οροφή ως προς την αύξηση των συντάξεων στο όριο του πληθωρισμού. Επιπλέον, οι εργοδότες επιζητούν τη συγκράτηση του κόστους εργασίας ώστε να υπάρξει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη.
DER SPIEGEL
Κρίση ορθή
Η γερμανική Αριστερά, μαζί με τους Πρασίνους, είναι το μόνο κόμμα που βασίζει το πρόγραμμά του σε τίμια και οξυδερκή ανάλυση της ευρωπαϊκής κρίσης. Ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες ανάγουν τα πάντα στην έννοια της ανταγωνιστικότητας και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες τρέφουν ανορθολογικές φοβίες πληθωρισμού, η Αριστερά κατανοεί την κρίση ως κρίση οικονομικών ανισορροπιών. Πρόκειται για μία κρίση υπερβολικών κεφαλαιακών ροών από τον Bορρά προς τον Νότο, η οποία σταμάτησε απότομα προξενώντας οικονομικό σοκ, το οποίο με τη σειρά του οδήγησε σε ελλειμματικούς προϋπολογισμούς. Ειδικά η Αριστερά, στις ψηφοφορίες στη γερμανική Βουλή, ήταν συνεπής προς την ανάλυσή της. Σε αντίθεση με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους, η Αριστερά ψήφισε κατ’ επανάληψιν εναντίον της πολιτικής της γερμανικής κυβέρνησης. Οι Πράσινοι ψήφιζαν σαν να ζητούν συγγνώμη, λέγοντας ότι προσπαθούν να αποτρέψουν την εκδήλωση μιας ακόμη μεγαλύτερης κρίσης. Αν όμως δεχθεί κανείς την ανάλυση της Αριστεράς και των Πρασίνων ότι στην ουσία η κρίση είναι τραπεζική, τότε η εφαρμοζόμενη πολιτική θα απολήξει σε καταστροφή. Από αυτή τη σκοπιά, θα ήταν σίγουρα καλύτερα να σταματήσει τώρα αντί σε πέντε χρόνια.
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 30/08/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire