PETER GEORGESCU
THE NEW YORK TIMES
Είμαι τρομοκρατημένος. Ο Πολ Τιούντορ Τζόουνς, δισεκατομμυριούχος ιδρυτής επενδυτικών κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου, ανησυχεί κι εκείνος, όπως και o ιδρυτής της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Home Depot, Κεν Λάνγκον. Δεν μας φταίει η Αλ Κάιντα ούτε το διεστραμμένο Ισλαμικό Κράτος. Είμαστε ανήσυχοι για το πού θα μας οδηγήσει η εισοδηματική ανισότητα. Στο 20% των πλουσιότερων Αμερικανών η ζωή χαμογελά. Το άλλο 40% έχει χρεοκοπήσει και δαπανά περισσότερα από όσα βγάζει. Πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται καθημερινά, ενώ ακόμα και όσοι τοποθετούνται στην υψηλότερη βαθμίδα της μεσαίας τάξης δεν μένουν με πολλά χρήματα στην τσέπη, αφότου πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, περίπου 1.300 δολάρια. Εάν αρχίσει να στάζει η οροφή, θα έχουν προβλήματα.
Εάν η ανισότητα, λοιπόν, δεν αντιμετωπισθεί άμεσα, τότε το χάσμα μεταξύ των εισοδημάτων θα επιλυθεί με έναν από τους δύο τρόπους: είτε θα ξεσπάσουν μεγάλες κοινωνικές ταραχές είτε θα επιβληθούν δυσβάσταχτοι φόροι, όπως το 80% επί εισοδημάτων άνω των 500.000 δολαρίων. Την τελευταία πρόταση διατύπωσε Τομά Πικετί, ο Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας του διάσημου βιβλίου «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα». Δημιουργούμε ένα σύστημα με κάστες, από το οποίο είναι σχεδόν αδύνατον να αποδράσει κανείς, εκτός από τους ελάχιστους με το εξαιρετικό μυαλό, τις ακαταμάχητες αθλητικές επιδόσεις ή την εύνοια της τύχης. Κι αυτός είναι ο λόγος, που φοβάμαι. Διατρέχουμε τον κίνδυνο να απολέσουμε την κινητήρια δύναμη του καπιταλισμού, η οποία μας προσέφερε μεγάλη οικονομική επιτυχία και τον τρόπο ζωής, που ζούμε. Ο Κεν Λάνγκον και εγώ είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτή τη χώρα και συζητούμε με άλλους διευθύνοντες συμβούλους για να λάβουμε δράση σχετικά με την ανισότητα. Η Αμερική μου έδωσε καταπληκτικές ευκαιρίες. Είμαι σαν τους μετανάστες, που φθάνουν με τις βάρκες στη στεριά. Με τη βοήθεια του προέδρου Ντουάιτ Αϊζενχάουερ τελικά έφθασα εδώ από τη Ρουμανία. Σπούδασα στο Πρίνστον και στο Στάνφορντ, εργάζομαι 50 χρόνια και πλέον στο μάρκετινγκ και τη διαφήμιση. Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι με βοήθησαν να εκπληρώσω το αμερικανικό όνειρο. Κι ο Κεν Λάνγκον, παιδί Ιταλών μεταναστών, ήταν ο πρώτος από την οικογένεια που τελείωσε το Λύκειο και σπούδασε. Σήμερα είναι επιτυχημένος επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος. Σήμερα οι νέοι σαν τον Κεν κι εμένα θα έχουν τέτοιες ευκαιρίες; Ποιος θα έχει το κουράγιο να αναλάβει πρωτοβουλία; Το Κογκρέσο έχει παραλύσει.
Εμείς οι επιχειρηματικοί ηγέτες γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε. Θέλουμε να ελέγξουμε την ακραία απληστία, την τόσο κυρίαρχη στην κουλτούρα μας και να εκτρέψουμε κονδύλια και πόρους προς τη βελτίωση της εκπαίδευσης και τη δημιουργία περισσότερων ευκαιριών; Εκείνες, που θ’ ωφεληθούν από μία υγιή Αμερική, είναι οι επιχειρήσεις και αντίστοιχα εκείνες, που θα επωμιστούν τις υψηλότερες απώλειες από κοινωνικές ταραχές ή τιμωρητική φορολόγηση. Πρώτον, πρέπει να επενδύσουν στους πραγματικούς δημιουργούς της αξίας της μετοχής και της εταιρείας, τους υπαλλήλους. Αρχίστε να δίνεται δίκαιους μισθούς, οι οποίοι να δίνουν τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να μοιράζονται την αύξηση της παραγωγικότητας και των καινοτομιών. Δεύτερον, οι επιχειρήσεις πρέπει να επενδύσουν επιθετικότερα στις δικές τους λειτουργίες, να κατευθύνουν τα κέρδη στην παραγωγικότητα και την καινοτομία, ούτως ώστε να τονώσουν την πραγματική τους επίδοση. Η απάντηση των διευθυνόντων συμβούλων είναι θετική. Οι περισσότεροι επισημαίνουν πως το να πληρώσουν δικαιότερα τους εργαζομένους τους, απαιτεί και τη στήριξη των Δ.Σ., ορισμένων διακεκριμένων επιχειρηματιών, αλλά και της κυβέρνησης και των ΜΜΕ. Ετσι θα αντισταθμιστεί η έντονη πίεση για μεγιστοποίηση βραχυπρόθεσμων αποδόσεων. Μία πρώτη κίνηση θα ήταν να παράσχει η κυβέρνηση φοροελαφρύνσεις σε εταιρείες, που αυξάνουν τις αμοιβές σε όσους κερδίζουν 80.000 δολάρια ετησίως ή λιγότερα.
Πηγή: Η Καθημερινή/ΝΥ Times
Δημοσιεύτηκε στις 14/08/2015
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire