Σε πλήρη απαξίωση οδηγείται η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων εξαιτίας της κρίσης στην κτηματαγορά, αλλά κυρίως λόγω της υπέρμετρης φορολόγησης στα ακίνητα.
Κυψέλη, Αγιος Παντελεήμονας, Σεπόλια, Κερατσίνι, Χατζηκυριάκειο, Πλατεία
Αμερικής , Παγκράτι, Ιλίσια κ.ά. είναι οι περιοχές
Βασίλης Σ. ΚΑΝΕΛΛΗΣ
Ιδιοκτήτες χιλιάδων ακινήτων πουλάνε όσο όσο προκειμένου να «ξεφορτωθούν» μια περιουσία η οποία αφενός δεν αποδίδει έσοδα κι αφετέρου βαρύνεται με δεκάδες φόρους και χαράτσια.
Είναι τέτοια η κατάσταση στην αγορά που υπάρχουν κατοικίες οι οποίες πωλούνται ακόμη και κάτω από 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Διαμερίσματα 40 και 50 τ.μ. δίνονται αντί 10.000 ευρώ, όμως και πάλι η ζήτηση είναι ελάχιστη.
Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους για κλειστά διαμερίσματα ή επαγγελματικούς χώρους και στην ουσία τα βγάζουν στο σφυρί. Πρόκειται κατά κύριο λόγο για παλιά διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας ή σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ζήτηση ούτε για να ενοικιαστούν.
Η αδυναμία εύρεσης ενοικιαστών, οι οποίοι θα πληρώνουν στην ώρα τους και δεν θα συσσωρεύσουν μεγάλα «φέσια», έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο απόθεμα απούλητων κατοικιών που υπολογίζεται από 200.000 έως 270.000. Ειδικοί της αγοράς επισημαίνουν ότι κυρίως για τις παλιές κατασκευές που δεν μισθώνονται η απαξίωση είναι τόσο μεγάλη, που ουσιαστικά δεν υπάρχει αγορά. Ούτε 5.000 ευρώ δεν διαθέτει κάποιος για να αποκτήσει ένα σπίτι που πιθανότατα αγοράστηκε με τους κόπους μιας ζωής.
Δραματική μείωση τιμών σε διαμερίσματα 30ετίας
Σε πλήρη απαξίωση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας οδηγεί η παρατεταμένη κρίση. Η δραματική υποχώρηση των τιμών των ακινήτων έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, κυρίως για τα παλιά διαμερίσματα, που ουσιαστικά χάθηκε ένα μεγάλο μέρος των αποταμιεύσεων των Ελλήνων. Είναι τέτοια η κατάσταση στην κτηματαγορά που υπάρχουν σήμερα εκατοντάδες πωλητήρια σε τιμές ακόμη και κάτω από... 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Και δεν πρόκειται για... ερείπια που χρήζουν μεγάλης ανακατασκευής, αλλά για διαμερίσματα 30-40 ετών που μπορούν να κατοικηθούν άμεσα.
Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες τους τα βγάζουν στο σφυρί προκειμένου να απαλλαγούν από τα φορολογικά βάρη αλλά και τα έξοδα συντήρησης. Η αδυναμία εύρεσης ενοικιαστών, οι οποίοι θα πληρώνουν στην ώρα τους και δεν θα δημιουργήσουν μεγάλα «φέσια», έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο απόθεμα απούλητων κατοικιών που υπολογίζεται συνολικά από 200 έως 270 χιλιάδες.
Τα παλιά διαμερίσματα σε απαξιωμένες περιοχές, κατά κύριο λόγο της πρωτεύουσας, μένουν ξενοίκιαστα για χρόνια, την ίδια στιγμή που οι ιδιοκτήτες τους πληρώνουν φόρους, χαράτσια, δημοτικά τέλη ενώ ετοιμάζονται να... υποδεχθούν τη νέα φορολόγηση από το 2014 με αντικειμενικές τιμές που δεν ανταποκρί νονται στην πραγματικότητα. Με ελάχιστα χρήματα, όσα δίνονται για ένα ετήσιο ενοίκιο, μπορεί κανείς να αποκτήσει δυάρια και γκαρσονιέρες σε καλή κατάσταση. Κυψέλη, Αγιος Παντελεήμονας, Σεπόλια, Κερατσίνι, Χατζηκυριάκειο, Πλατεία Αμερικής , Παγκράτι, Ιλίσια κ.λπ. είναι οι περιοχές με τα περισσότερα παλιά διαμερίσματα που πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές. Σπίτια με 8 ή 10 χιλιάδες ευρώ, και χωρίς να απαιτού- νται ιδιαίτερες εργασίες αποκατάστασης, δεν είναι όνειρο αλλά... εφιάλτης για τους ιδιοκτήτες τους.
«Κατεδάφιση» τιμών
Για όσους, φυσικά, θέλουν να αγοράσουν τέτοια σπίτια, είναι η μεγάλη τους ευκαιρία καθώς πριν από 6-7 χρόνια οι τιμές ήταν δύο και τρεις φορές υψηλότερες.
Τα παραδείγματα για το ότι τα σπίτια έχουν πιάσει πάτο είναι πολλά.
Στην Κυψέλη, διαμέρισμα 55 τ.μ. στον πρώτο όροφο, κατασκευής του 1958, σε άριστη κατάσταση πωλείται? 11.000 ευρώ, δηλαδή 200 ευρώ/τ.μ.
Υπάρχουν, ωστόσο, και πολύ... χειρότερα. Στα Κάτω Πατήσια, διαμέρισμα 68 τ.μ. υπόγειο με δύο υπνοδωμάτια, παράθυρο στον δρόμο, κατασκευής του 1976 αλλά σε άριστη κατάσταση πωλείται... 7.000 ευρώ, δηλαδή 103 ευρώ/τ.μ. Οι ευκαιρίες δεν εξαντλούνται μόνο στο κέντρο. Στο Παλαιό Φάληρο, στο Τροκαντερό, ημιυπόγειο διαμέρισμα 56 τ.μ., κατα- σκευής '75, πωλείται αντί 8.000. Και στην υπόλοιπη Ελλάδα όμως, σε μικρότερη έκταση, μπορεί κάποιος να βρει μεγάλες ευκαιρίες.
Στη Θεσσαλονίκη, ισόγειο διαμέρισμα 50 τ.μ. πωλείται 10.000, στην Κέρκυρα μονοκατοικία 55 τ.μ., κατασκευής 1920, πωλείται 10.000 ενώ στην Κυψέλη Χανίων, διαμέρισμα 55 τ.μ., ημιυπόγειο κατασκευής του 1965 πωλείται μόλις... 5.000 ευρώ ή 91 ευρώ το τ.μ.!
Ειδικοί της αγοράς επισημαίνουν ότι κυρίως για τις παλιές κατασκευές που δεν μισθώνονται, η απαξίωση είναι τόσο μεγάλη που ουσιαστικά δεν υπάρχει αγορά για τα συγκεκριμένα ακίνητα. Ούτε 5.000 ευρώ δεν διαθέτει κάποιος για να αποκτήσει ένα σπίτι που πιθανότατα αγοράστηκε με τους κόπους μιας ζωής. Παράλληλα, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης έχουν φύγει χιλιάδες ξένοι που είχαν εγκατασταθεί εδώ και χρόνια στην Ελλάδα. Πρόκειται κυρίως για μετανάστες αλβανικής καταγωγής που την τελευταία 20ετία είτε ενοικίαζαν είτε αγόραζαν διαμερίσματα σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Πρόκειται για τα ίδια ακίνητα που σήμερα δεν κοστίζουν ούτε μια... δεκάρα, αφού σε όποια τιμή κι αν δοθούν δεν υπάρχει ζήτηση.
Την ίδια στιγμή, πάντως, οι αντικειμενικές αξίες με τις οποίες φορολογούνται οι ιδιοκτήτες τους, συνεχίζουν να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα, και πιθανότατα δεν θα αλλάξουν μέχρι το 2016. Αυτό σημαίνει ότι π.χ. ένα ακίνητο σε κάποια περιοχή του κέντρου που πωλείται 10.000 ευρώ, αλλά έχει αντικειμενική αξία 3 και 4 φορές πάνω, επιβαρύνει υπέρμετρα τον ιδιοκτήτη του με το ΕΕΤΑ ή με δημοτικά τέλη. Διαθέτει, δηλαδή μια περιουσία στα «χαρτιά» και για χάρη της Εφορίας, περιουσία η οποία ωστόσο δεν έχει καμιά αξία και πιθανότατα θα απαξιωθεί ακόμη περισσότερο.
Εκχώρηση προτείνει η ΠΟΜΙΔΑ
Η λύση της... απόσυρσης
Προτάσεις για «απόσυρση» ακινήτων υπέρ του Δημοσίου, προκειμένου να αποφύγουν οι ιδιοκτήτες τους την πληρωμή των φόρων που τα επιβαρύνουν έχει προτείνει η ΠΟΜΙΔΑ. Ουσιαστικά πρόκειται για παλιά διαμερίσματα που δεν φέρνουν έσοδα στους ιδιοκτήτες τους αλλά που βαρύνονται με όλους τους φόρους. Η Πανελληνία Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων ζητά να επιτραπεί η μονομερής εκχώρηση ακινήτων προς το Δημόσιο για εξόφληση φόρων, για χρέη άνω των 50.000 ευρώ, για τα οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους.
Ενας τέτοιος σχεδιασμός, πάντως, θα μπορούσε να συμβάλει και στην ουσιαστική απόσυρση μέρους του παλιού κτιριακού αποθέματος της χώρας. Δηλαδή πολυκατοικίες πριν από τη δεκαετία του '60 αλλά και μετά, με εκατοντάδες διαμερίσματα σε κακή κατάσταση και χωρίς αξία, θα μπορούσαν να αγοραστούν με χρήματα από το Πράσινο Ταμείο ή να αξιοποιηθούν μέσω της Τράπεζας Γης και της μεταφοράς συντελεστή δόμησης που αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή.Οι ιδιοκτήτες τους δηλαδή, θα μπορούσαν να τα εκχωρήσουν στο κράτος έναντι των χρεών τους και οι επίσημοι φορείς της πολιτείας να προχωρήσουν σε αξιοποίηση είτε γκρεμίζοντας τα συγκεκριμένα ακίνητα και δημιουργώντας ελεύθερους χώρους, είτε αποκαθιστώντας τα ώστε να χρησιμοποιηθούν για διάφορες χρήσεις.
vkanel@pegasus.gr
Πηγή: Έθνος
Δημοσιεύτηκε στις 21/07/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire