Η πολιτική μοναξιά του Σαμαρά

Ταραχή στην κεντροδεξιά «πολυκατοικία»

Στις εξελίξεις και στην «αναταραχή» που προκαλεί στην κεντροδεξιά «πολυκατοικία» η πολιτική άνοδος του κόμματος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» αναφέρεται σε άρθρο του στη Free Sunday ο Γιώργος Κύρτσος.
Με τις δημοσκοπήσεις να θεωρούν βέβαιη την είσοδο των Ανεξάρτητων Ελλήνων στη Βουλή (βάσει αυτών που δημοσιεύτηκαν στον κυριακάτικο Τύπο τα ποσοστά τους κυμαίνονται στο 7%), ο Γιώργος Κύρτσος επισημαίνει ότι πριν από μερικούς μήνες η εξέλιξη αυτή θεωρούνταν αδιανόητη και για πολλούς πολιτικούς αναλυτές σενάριο πολιτικής φαντασίας.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο, το δυνατό σημείο του κ. Σαμαρά ήταν ο έλεγχος της δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ και της ευρύτερης πατριωτικής, εθνικιστικής Δεξιάς. Ο πρόεδρος της ΝΔ δεν ήταν ιδιαίτερα καλός στη διαχείριση της φιλελεύθερης πτέρυγας της ΝΔ, εμφανιζόταν όμως σαν εγγυητής της σταθερότητας στο χώρο της Δεξιάς και πρόβαλλε συνεχώς τις αβερωφικές πολιτικές του ρίζες.

Μεγάλο κόστος

Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, εφόσον η απότομη στροφή της ηγεσίας της ΝΔ υπέρ του νέου μνημονίου αποσταθεροποίησε τον πολιτικό της χώρο. Ο κ. Σαμαράς βρέθηκε στην ανάγκη να διαγράψει σχεδόν το 1/4 των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ και στη συνέχεια ενεπλάκη σε ένα ταπεινωτικό πολιτικό πάρε δώσε, σε μια προσπάθεια να περιορίσει το εκλογικό κόστος της επιλογής του.


Ο κ. Καμμένος, ο οποίος πρέπει να σημειωθεί ότι αυτονομήθηκε από τη ΝΔ με δική του πρωτοβουλία, έγινε μέσα σε λίγα 24ωρα πόλος συσπείρωσης της αντιμνημονιακής εκλογικής, κοινωνικής βάσης της ΝΔ, βοηθούμενος στην αποστολή του από βουλευτές και στελέχη που διαγράφηκαν από τη ΝΔ παρά τη μεγάλη συμβολή τους στην πολιτική προσπάθεια του κ. Σαμαρά.

Ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων της ΝΔ βρήκαν την ευκαιρία να βγουν από το κομματικό «μαντρί» και δείχνουν έτοιμοι να στηρίξουν τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Τις τελευταίες εβδομάδες η ΝΔ αιμορραγεί προς τα δεξιά χωρίς η ηγεσία της να είναι σε θέση να αναπληρώσει τις απώλειες από το κέντρο.

Παρά τη μνημονιακή του στροφή, ο κ. Σαμαράς δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στους κεντρώους ψηφοφόρους ή σε αυτούς που κινούνται στον λεγόμενο μεσαίο χώρο.

Σε διάστημα λίγων εβδομάδων η ΝΔ είδε τα δημοσκοπικά της ποσοστά να κατρακυλάνε από το 30% σε κάτι λιγότερο από 25%. Πρόκειται για μεγάλη πολιτική ανατροπή, εφόσον καθιστά πολιτικά αδύνατη τη διεκδίκηση της αυτοδυναμίας και μπορεί να εκθέσει τον κ. Σαμαρά στην εσωκομματική αμφισβήτηση.

Η επίσημη θέση της ηγεσίας της ΝΔ είναι ότι μπορεί να διεκδικήσει την αυτοδυναμία με ένα εκλογικό ποσοστό της τάξης του 38%. Ο στόχος μοιάζει υπερβολικά φιλόδοξος, αν κρίνουμε από τη δυναμική που αναπτύσσεται, και η εξαιρετικά πιθανή αποτυχία θα χρεωθεί προσωπικά στον κ. Σαμαρά.

Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές η ΝΔ κατέγραψε ένα ποσοστό της τάξης του 33%, που αντιμετωπίστηκε σαν μεγάλη ήττα, εφόσον ήταν η ιστορικά χαμηλή εκλογική της επίδοση. Το ποσοστό του 2009 αρχίζει να αποκτά χαρακτηριστικά εκλογικής οροφής.

Η δημοσιογραφική έρευνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι συμπολίτες μας στην περιοχή της Αττικής εκτιμούν ότι το εκλογικό ποσοστό της ΝΔ δύσκολα θα ξεπεράσει το 25%, ενώ στις εκτός Αττικής εκλογικές περιφέρειες η εικόνα είναι καλύτερη για τη Συγγρού, εφόσον το ποσοστό που κυριαρχεί στην αντίληψη των περισσοτέρων είναι της τάξης του 30%.

Η ΝΔ αδυνατεί να πλησιάσει τα ποσοστά που εξασφαλίζουν την αυτοδυναμία και δείχνει να χάνει συνεχώς έδαφος σε σχέση με την εκλογική επίδοση του 2009. Στην περίπτωση που ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του δεν μπορέσουν να φρενάρουν τη δημοσκοπική πτώση κι αυτή μετατραπεί στη συνέχεια σε εκλογική καθίζηση, θεωρείται βέβαιο ότι θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος.

Ήδη ο πρώην πρωθυπουργός κ. Καραμανλής προβάλλεται από πολλούς ως ο πολιτικός ηγέτης που μπορεί να ενώσει στο μέλλον την κεντροδεξιά, ενώ είναι βέβαιο ότι οι αντιπρόεδροι της ΝΔ Αβραμόπουλος και Δήμας θα δραστηριοποιηθούν προκειμένου να υπάρξει μια κυβέρνηση συνεργασίας στην οποία δεν είναι απαραίτητο να είναι πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς.

Τα μετεκλογικά σενάρια που αναπτύσσονται με βάση τη δημοσκοπική πτώση της ΝΔ ενισχύουν την καχυποψία του κ. Σαμαρά και την εσωστρέφεια της Συγγρού. Σε μια περίοδο κατά την οποία η ΝΔ θα έπρεπε να κλείνει ανοιχτούς λογαριασμούς –με την κ. Μπακογιάννη και τους υποστηρικτές της, αλλά και πολλούς από τους βουλευτές και τα στελέχη που διαγράφηκαν– η ηγεσία της επιλέγει μια στατική άμυνα αμφίβολης αποτελεσματικότητας.

Ανακατατάξεις

Η θεαματική πολιτική άνοδος των Ανεξάρτητων Ελλήνων προκαλεί ευρύτερες ανακατατάξεις στο χώρο της κεντροδεξιάς και της Δεξιάς.

Ο ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη κινδυνεύει να μείνει από δυνάμεις. Ένα τμήμα της εκλογικής του βάσης τον εγκαταλείπει, θεωρώντας ότι η γραμμή Καμμένου είναι πιο συνεπής από τη γραμμή Καρατζαφέρη, ενώ αρκετοί ψηφοφόροι του καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το πέρασμα του κ. Βορίδη και του κ. Γεωργιάδη στη ΝΔ εκφράζει την εκτίμησή τους ότι ο ΛΑΟΣ δεν έχει καλή εκλογική προοπτική.

Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη δοκιμάζεται, ιδιαίτερα στην Αθήνα, από την ενίσχυση των δυνάμεων της Χρυσής Αυγής. Ο ΛΑΟΣ και η Χρυσή Αυγή έχουν εμπλακεί σε μια σκληρή αντιπαράθεση, εφόσον διεκδικούν ψηφοφόρους με κοινά ιδεολογικά, πολιτικά χαρακτηριστικά.

Η κ. Μπακογιάννη και η Δημοκρατική Συμμαχία θα μπορούσαν να προσφέρουν στη ΝΔ το αναγκαίο, στις σημερινές συνθήκες, άνοιγμα στον κεντρώο πολιτικό χώρο. Οι κακές προσωπικές σχέσεις Σαμαρά - Μπακογιάννη εμποδίζουν την εκδήλωση πρωτοβουλιών προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ η Δημοκρατική Συμμαχία υποφέρει δημοσκοπικά εξαιτίας της κοινωνικής, πολιτικής πόλωσης που προκαλεί η εφαρμογή της πολιτικής του μνημονίου.

Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών δείχνουν τη Δημοκρατική Συμμαχία να κινείται κάτω από το όριο του 3%, που εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Χωρίς λύση

Το επιτελείο της Συγγρού δεν έχει καταφέρει να βρει τη λύση στο πρόβλημα της δημοσκοπικής, εκλογικής αποδυνάμωσης της ΝΔ. Οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά εκτιμούν ότι το κόμμα του κ. Καμμένου δεν θα διατηρηθεί σε υψηλά εκλογικά ποσοστά και πως θα «ξεφουσκώσει» στην πορεία προς την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση. Οι εκτιμήσεις αυτού του είδους συγκρούονται πάντως με την καθημερινή πολιτική πραγματικότητα.

Ο κ. Σαμαράς, ο οποίος προωθήθηκε στην ηγεσία στο πλαίσιο μιας «εξέγερσης» της βάσης κατά των τζακιών και των βαρόνων της ΝΔ, κινδυνεύει τώρα από μια παρόμοια διαδικασία. Πολλοί Νεοδημοκράτες θεωρούν ότι τους άδειασε ή και τους πρόδωσε, και εμφανίζονται έτοιμοι να πάρουν σκληρή πολιτική εκδίκηση, στηρίζοντας την προσπάθεια του κ. Καμμένου και των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Η Συγγρού δυσκολεύεται να αντιδράσει στη δυναμική αποσυσπείρωσης που δημιουργείται. Τα περισσότερα ηγετικά στελέχη κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από την αναμέτρηση ΝΔ - Ανεξάρτητων Ελλήνων. Αποφεύγουν μια πολιτική σύγκρουση που μπορεί να τους προκαλέσει μεγάλη προσωπική φθορά και δείχνουν να τοποθετούνται προκειμένου να ενισχύσουν το ρόλο τους στη μετεκλογική περίοδο.

Ο κ. Σαμαράς μπαίνει στην πιο κρίσιμη μάχη της πολιτικής του σταδιοδρομίας, με τους περισσότερους στενούς συνεργάτες του να προτιμούν το παρασκήνιο από το προσκήνιο και χωρίς να έχει να παρατάξει στελέχη ικανά να περιορίσουν τις απώλειες της ΝΔ προς τα δεξιά και να ενισχύσουν την απήχησή της στο πολιτικό κέντρο.

Η πολιτική του μοναξιά αρχίζει να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, εφόσον η ολοένα μεγαλύτερη εκλογική απόσταση που χωρίζει τη ΝΔ από την αυτοδυναμία δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια δύσκολη έως ταραχώδη εσωκομματική συνέχεια.