Με όρους «παιδικής χαράς»

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Η πολιτική των μπαλονιών

Του Κώστα Βενιζέλου

ΕΑΝ το Κυπριακό δεν αντιμετωπιζόταν με όρους «παιδικής χαράς» και πολύχρωμων μπαλονιών, θα μπορούσε να λυθεί προ πολλού. Από το τέλος της δεκαετίας του ΄80. Εάν το Κυπριακό μπορούσε να λυθεί με τις υποχωρήσεις, με τα δώρα προς την άλλη πλευρά, αυτό θα επιτυγχανόταν εδώ και χρόνια. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Τέσσερα χρόνια απευθείας διαπραγματεύσεων και βρισκόμαστε ενώπιον δύο ενδεχόμενων: Είτε να φορτωθούμε το αδιέξοδο είτε να συρθούμε σε μια πολυμερή διάσκεψη, σε ένα νέο Μπούργκενστοκ. Τρίτη οδός –εκτός εάν θεωρούν τη λαθροβίωση του διαλόγου διέξοδο– δεν φαίνεται να υπάρχει.
Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, κρατά σήμερα και το κρέας και το μαχαίρι. Αυτός θα κρίνει ποια θα είναι τα επόμενα βήματα. Αυτός, που επενδύει μόνο στην Τουρκία και στον Νταβούτογλου, που υποτιμά και υποβαθμίζει την Κυπριακή Δημοκρατία (δεν ήξερε, είπε, πως κατά την Προεδρία στην Ε.Ε. ο Δ.
Χριστόφιας θα έχει βαρυφορτωμένο πρόγραμμα. Και ήταν και ΥΠΕΞ). Ο Ντάουνερ, ο οποίος λειτούργησε με «σημαδεμένη τράπουλα», αλλά επέζησε γιατί η μεν Κυβέρνηση φοβήθηκε να ζητήσει αντικατάστασή του ενώ είχε και τη μόνιμη στήριξη των οπαδών της όποιας λύσης, θα αποφασίσει τι θα απογίνει η διαδικασία.
Σήμερα κρεμόμαστε από τη δική του απόφαση.
Η πορεία του Κυπριακού, οι πολιτικές που υιοθετήθηκαν και οι λογικές που επικράτησαν δεν μπορούσαν να οδηγήσουν σε λύση. Από τη μια η γενναιόδωρη πρακτική του «δώσε, δώσε» και από την άλλη τα φοβικά σύνδρομα που περιορίζουν τους ορίζοντες.
Μακρόσυρτες, ατέρμονες συζητήσεις, που οδηγούν βαθμηδόν σε υποχωρήσεις επί υποχωρήσεων. Η ευκολότερη οδός για την ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η εμμονή σε μια αδιέξοδη και εν πολλοίς ζημιογόνα πορεία. Εμμονή σε μια ξεπερασμένη αντίληψη, που ενισχύει την εσωστρέφεια και αγνοεί προκλητικά τις αλλαγές στο διεθνές και τοπικό γίγνεσθαι. Ακολουθείται μια προσέγγιση, η οποία υιοθετήθηκε πριν η Κύπρος για παράδειγμα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν καταρρεύσει ο ψυχρός πόλεμος. Μια θεώρηση για το Κυπριακό, που δεν λαμβάνει υπόψη ότι άρχισαν έρευνες για την εξόρυξη φυσικού αερίου.
Οι Τούρκοι εδώ και καιρό κινούνται παράλληλα προωθώντας ένα σχέδιο Β΄. Εμείς, είναι ζήτημα εάν έχουμε σχέδιο Α, θεωρούμε ταμπού και παρεξηγήσιμο να αναζητήσουμε εναλλακτικές πορείες. Θεωρούμε ταμπού να υιοθετήσουμε παράλληλα με το καρότο και το μαστίγιο. Στο κάτω-κάτω δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά και δεν μπορούν να γίνουν ανατροπές που θα οδηγήσουν σε λύση, εάν δεν υπάρξουν και αντίμετρα, εναλλακτικές πορείες.
Το σίγουρο είναι ότι η ακολουθούμενη πολιτική εδραιώνει και εμβαθύνει το διαχωρισμό και απομακρύνει τη λύση.