Τους γιάπηδες τους πάτησαν τα τρένα...

ΕΦΗΜΕΡΑ

Οι γιάπηδες έχουν πεθάνει

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

Η ΑΝΕΡΓΙΑπλήττει κυρίως τους νέους. Τελειώνουν τις σπουδές τους, επιστρέφουν στην Κύπρο με δυο και τρία πτυχία και δεν μπορούν να βρουν δουλειά ανάλογη των προσόντων τους. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, «εισάγεται» ξένο εργατικό δυναμικό. Όχι φυσικά για θέσεις πτυχιούχων. Για δουλειές που οι ντόπιοι αρνούμασταν και, ακόμα και σήμερα, με 9% ανεργία, αποφεύγουμε να κάνουμε. Νέοι από την Ελλάδα με τα ίδια ίσως προσόντα εγκαταλείπουν -προσωρινά- τον τόπο τους και έρχονται στην Κύπρο, καθώς και το καλοκαίρι στα νησιά του Αιγαίου και στους υπόλοιπους τουριστικούς προορισμούς για να δουλέψουν σε ξενοδοχεία και εστιατόρια. Στην Κύπρο κανένας νέος δεν διανοείται πως ενώ τέλειωσε Πολιτικές Επιστήμες, Μαθηματικά, Κοινωνιολογία, Παιδαγωγική Ακαδημία, μπορεί να πάει για λίγο στην Κακοπετριά, στο Όμοδος, την Πόλη Χρυσοχούς, να δουλέψει για ένα διάστημα ως γκαρσόνι, ως βοηθός στην κουζίνα, ως ρεσέψιονιστ σε κάποιο ξενοδοχείο, ως πωλητής σε φούρνο. Και πολύ περισσότερο δεν διανοούμαστε οι γονείς πως το παιδί μας, για το οποίο ξοδέψαμε χιλιάδες, για το οποίο ονειρευτήκαμε τόσα και τόσα, θα πάει να δουλεύει «του ενός και του άλλου με 600 ευρώ», να βασανίζεται μέσα στις κουζίνες, να ανέχεται ιδιοτροπίες. Με άλλα λόγια να ’ρθει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα και να αναγκαστεί να βρει τρόπους να επιβιώσει, να μπορεί αργότερα να εκτιμήσει αξίες και καταστάσεις, να προσθέσει εμπειρίες στο βιογραφικό του και εν τέλει να κάνει τις επιλογές τους. Οι μισθοί μέχρι σήμερα μιας μεγάλης μερίδας μεσαίας τάξης επέτρεπαν στους γονείς να λένε «προτιμώ να κάθεται και να του δίνω εγώ τα 600 ευρώ, παρά να τον εκμεταλλεύεται ο ένας κι ο άλλος». Κινούμενοι από υπερπροστατευτικότητα, δημιουργήσαμε μια νέα γενιά με αναπηρίες. Στα δύσκολα δεν ανασκουμπώνεται, αλλά υψώνει τα χέρια. Οι συνθήκες όμως αλλάζουν. Και θα πρέπει να αλλάξουν κι οι νοοτροπίες μας. Θα πρέπει να θυμηθούμε, οι γονείς κυρίως, πως καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Οι γιάπηδες έχουν πεθάνει και τα παιδιά μας, ίσως, χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους.
Υ.Γ. Όταν λέμε, 39.518 καθηγητές και δάσκαλοι είναι άνεργοι, τι εννοούμε; Ποιοι σπούδασαν καθηγητές;