Και Μαυρογιάλουρος ο Αρβανιτόπουλος;

Στο τέλμα του παλαιοκομματισμού Του Απόστολου Λακασά Τις μικροκομματικές αστειότητες χειρίστου βαθμού, τη μωροφιλοδοξία κομψευομένων πολιτευτών, την αδυναμία φερέλπιδων στελεχών ανέδειξε η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας με το σχέδιο «Αθηνά» να εξορθολογίσει τον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Φυσικά και ο καθένας βγάζει τα δικά του συμπεράσματα για τη σπουδάστρια του ΤΕΙ Πάτρας που προ ημερών, αντιδρώντας για τη μετακίνηση της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας από την Πάτρα στο Μεσολόγγι, κουνούσε το χέρι στον πρόεδρο του ΤΕΙ λέγοντάς του: «Ρε παιδάκι μου, παραιτήσου. Δεν καταλαβαίνεις; Παραιτήσου»! Αν μείνουμε, όμως, μόνο στα απολύτως καταδικαστέα επεισόδια, που προκάλεσαν οι αντιδρώντες φοιτητές, χάνουμε το... γλαφυρότερο. Η «Αθηνά» ανέδειξε το μαυρογιαλούρικο πρόσωπο της Ελλάδας του 2013. Αν ξεχάστηκε γρήγορα ο πρόεδρος του ΤΕΙ Σερρών κ. Δημήτρης Πασχαλούδης, ο οποίος τον περασμένο Φεβρουάριο ευχαριστούσε βουλευτές και πολιτευτές του νομού που «φρόντισαν» το ίδρυμα της περιοχής τους, ιδού το νέο δείγμα: μετά τα πρόσφατα επεισόδια στο ΤΕΙ της πόλης, ο δήμαρχος Πατρέων κ. Γιάννης Δημαράς υπογράμμισε ότι το σχέδιο «Αθηνά» ζημιώνει την Πάτρα διότι, ενώ άλλα ΤΕΙ της χώρας πλήττονται από το σχέδιο κατά 15%, το ΤΕΙ της Πάτρας πλήττεται κατά 50%. Από πότε ο δήμαρχος –και ο κάθε δήμαρχος– εκτιμά ότι ένας εκπαιδευτικός σχεδιασμός περνάει από τις επιθυμίες και τις oρέξεις των τοπικών παραγόντων και κοινωνίων; Mήπως θα ήταν καλό να ενημερωθούμε για το ποσοστιαίο πλήγμα στις υπόλοιπες πόλεις της χώρας; Ομως, «βρίσκουν και τα κάνουν». Μια καλή ιδέα για την ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης είναι τα σημερινά στελέχη του υπουργείου Παιδείας που ασχολήθηκαν με το «Αθηνά» να εκδώσουν κάποτε βιβλίο με όσα κωμικοτραγικά διαδραματίστηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στα γραφεία του υπουργείου από ενδιαφερόμενους να διασώσουν το τμήμα «τους»· φτάνει να μην ξεχάσουν τον δικό τους ρόλο, αλλιώς θα είναι ευάλωτη η αξιοπιστία της μαρτυρίας. Ορισμένοι βρήκαν ευκαιρία να επαναβεβαιώσουν το αγωνιστικό τους προφίλ (υπέρ του τόπου και της παράταξης, φυσικά) μέσω του σχεδίου. Κάποιοι άλλοι θέλησαν να αξιοποιήσουν την «Αθηνά» για το πολιτικό τους μέλλον. Ενδεικτικά, είχαν στην περιοχή τους θνησιγενή ΤΕΙ και κατάφεραν να τα κάνουν πανεπιστήμιο. Από την άλλη, στελέχη του ΤΕΙ Πάτρας φέρεται να πήραν τις διαβεβαιώσεις φιλόδοξου στελέχους του υπουργείου Παιδείας, που φέρεται ότι επιθυμεί να πολιτευθεί στην Πάτρα, πως «όλα υπό έλεγχο με το ΤΕΙ». Βέβαια, δεν λογάριασαν τα όπλα των... αγωνιστών του Μεσολογγίου. Τι μένει από όλα αυτά; Μια σαθρή τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία τρέχει με πολλές ταχύτητες. Γιατί σίγουρα υπάρχουν κοιτίδες αριστείας στα ελληνικά πανεπιστήμια, μόνο που ως τέτοιες θα ελκύουν τους λίγους αρίστους. Οι πολλοί –παιδιά της μέσης οικογένειας– θα αναγκαστούν να πέσουν στο τέλμα της μετριότητας των ΑΕΙ/ΤΕΙ σε κάθε πόλη και χωριό. Ως πότε;