Κύπρος - Είναι επικίνδυνο να πιστεύει ο υπουργός Εξωτερικών ότι η λύση του Κυπριακού εξαρτάται από το ποιος θα εκπροσωπεί την τ/κ κοινότητα.

Επιστροφή στην ταλατοποίηση

Άριστος Μιχαηλίδης

Ακόμα μια φορά η ηγεσία μας κάνει το μοιραίο λάθος να προσωποποιεί τις προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού. Αυτό που ο Δημήτρης Χριστόφιας είχε αναγάγει σε πολιτική επιστήμη, κατηγορούμενος από όλους για «ταλατοποίηση του Κυπριακού», το κάνει τώρα ο Ιωάννης Κασουλίδης, ο πλέον αρμόδιος να μιλά για αυτά τα θέματα εκ μέρους της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Της κυβέρνησης που, υποτίθεται, αναγνώρισε τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν και σήμερα θέτει λογικές προϋποθέσεις προτού ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις.

Ο κ. Κασουλίδης, με κυριακάτικη συνέντευξή του (που μετέδιδε όλη μέρα το ΡΙΚ για να εμπεδώσει ο λαός τις κυβερνητικές προσεγγίσεις), έδωσε συνέχεια στην πολιτική Χριστόφια. «Ειλικρινά, είπε, εάν συνομιλητής ήταν ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, εάν ήταν εκείνος που εκπροσωπούσε την τ/κ κοινότητα, ενδεχομένως να μη χρειαζόταν ούτε η κοινή διακήρυξη» (Καθημερινή, 1/12/13). Εξήγησε μάλιστα: «Παρατηρείται μια διαφορετική προσέγγιση για αυτή που ονομάζουμε τουρκική πλευρά. Χαρακτηριστικό αυτού είναι οι δηλώσεις Ταλάτ. Ο οποίος είπε πως το ομόσπονδο κράτος θα έχει μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια και τα θεωρεί αυτά ως συμφωνημένα, από τότε που τα συμφώνησε με τον κ. Χριστόφια».

Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η προσέγγιση κι όταν προέρχεται από τον υπουργό Εξωτερικών, είναι το ίδιο επικίνδυνη με την αντίληψη που είχε η προηγούμενη κυβέρνηση, που έβλεπε το πρόβλημα της κατοχής μέσα από προσωπικές φιλίες και χημείες και με τα ψάρια στον Βόσπορο. Είναι επικίνδυνο να πιστεύει ο υπουργός Εξωτερικών ότι η λύση του Κυπριακού εξαρτάται από το ποιος θα εκπροσωπεί την τ/κ κοινότητα. Αν την εκπροσωπεί ο Ταλάτ, θα είναι ασφαλώς πιο ευχάριστες οι διαπραγματεύσεις, ίσως και πιο κοινωνικές, αλλά η τουρκική κατοχή θα συνεχίσει να είναι τουρκική κατοχή. Δοκιμάστηκε εξάλλου, όταν διαπραγματευόταν επί δύο χρόνια με τον Χριστόφια. Διότι, ο Ταλάτ, άσχετα τι έλεγε όταν πολεμούσε τον Ντενκτάς, όταν εκπροσωπούσε τυπικά την τ/κ κοινότητα, ήταν τις θέσεις της Άγκυρας που μετέφερε στο τραπέζι των συνομιλιών. Το ίδιο και ο Έρογλου. Δηλαδή, η πρόοδος δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο του Τ/κ συνομιλητή αλλά με την τουρκική ηγεσία. Έχει αποδειχθεί τόσες πολλές φορές που δεν αναμέναμε ότι ο έμπειρος υπουργός Εξωτερικών θα είχε την αντίληψη ότι μπορεί να λυθεί σωστά το Κυπριακό αν φύγει ο Έρογλου και αναλάβει κάποιος Ταλάτ.

Αν όμως πιστεύει ότι η μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, που απαιτεί ο Πρόεδρος να συμφωνηθούν σε κοινή διακήρυξη, είναι συμφωνημένα ήδη, από Ταλάτ - Χριστόφια, γιατί ζητά νέα συμφωνία; Θα μπορούσε να απαιτεί από τα Ηνωμένα Έθνη να εφαρμοστεί εκείνη η συμφωνία, όπως τους συμβουλεύει το ΑΚΕΛ, να μην κατηγορούνται κιόλας ότι ζητούν νέα συμφωνία άνευ λόγου. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Ταλάτ συμφώνησε μόνο στη μία διεθνή προσωπικότητα και για τα υπόλοιπα συμφώνησε «να συζητήσουν τις λεπτομέρειες της εφαρμογής τους κατά τις απευθείας διαπραγματεύσεις» (1η Ιουλίου 2008). Οι λεπτομέρειες της εφαρμογής τους είναι οι ίδιες που θέτει ο Έρογλου, όπως τις έθετε και ο Ταλάτ και γι' αυτό δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία.

Υ.Γ. Μάλλον έχει δίκαιο ο Χρ. Πουργουρίδης, που έγραψε ότι «ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διακηρύσσει συνεχώς "μαξιμαλιστικές θέσεις" αλλά οι φίλοι μου στην Ευρώπη μου λένε ότι προωθεί μια θέση σαφώς πιο μετριοπαθή». Πόσο πιο μετριοπαθή όμως;  

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 03/12/2013