Κώστας Βενιζέλος
ΟΤΑΝ «μπήκε ο
Αλέξανδρος στο νοσοκομείο», η «Αϊσέ πήγε διακοπές». Έτσι σφραγίστηκε το σχέδιο
διχοτόμησης της Κύπρου. Ήταν ένα παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά, με χαμένους και
κερδισμένους εκ προοιμίου. Οι πολλοί το γνώριζαν, οι περισσότεροι το
υποψιάζονταν. Οι μισοί τότε προδομένοι πολεμούσαν και οι άλλοι κτυπούσαν
πισώπλατα. Η πρώτη και η δεύτερη φάση της εισβολής ολοκλήρωσαν τους σχεδιασμούς
επί του εδάφους, μοίρασαν την Κύπρο. Στη συνέχεια, άρχισαν οι πολιτικές
εδραίωσης των τετελεσμένων της εισβολής. Πολιτικές εξάρτησης και μέθοδοι
αποχαύνωσης πρόσφεραν πεδίο στους πρωταγωνιστές του παρασκηνίου για να
νομιμοποιήσουν πολιτικά τα όσα διά των όπλων επέβαλε η Τουρκία. Τούτο
επιχειρήθηκε και με τον εκφοβισμό και τις διεθνείς πιέσεις αλλά και με την
τακτική του αποπροσανατολισμού. Φτιάχτηκε ένας ψεύτικος κόσμος, της ευμάρειας
και της υπερβολής. Υπήρξε ένας συνδυασμός αρχοντοχωριατισμού, νεοπλουτισμού,
φοβικών συνδρόμων απόρροια της ήττας και υπερφίαλης νοοτροπίας.
Κοντολογίς,
μιας συνταγή που προδιάγραφε τη δεύτερη καταστροφή. Την πρώτη τη βιώσαμε το
1974 και τη βιώνουμε ακόμη. Πέσαμε και τότε στην παγίδα και η μεγαλύτερη
δουλειά έγινε εκ των έσω. Προδοσία και αφέλεια. Η προδοσία δεν είναι ούτε λάθος
ούτε απερισκεψία ανεγκέφαλων. Είναι προδοσία.
Τη δεύτερη
καταστροφή τη βιώνουμε εσχάτως με την κατάρρευση της οικονομίας. Τα γραβατωμένα
λαμόγια φορτώθηκαν με λίρες και άφησαν την οικονομία να σπάσει σαν φούσκα. Κραχ
χρηματιστηρίου, κραχ χρεογράφων, ομολόγων, κουρέματα καταθέσεων.
Η Κύπρος
πειραματόζωο, και στο Κυπριακό, και στην οικονομία. Δοκιμάζονται οι αντοχές και
οι αντιδράσεις για ένα μοντέλο με περιορισμένες ελευθερίες, με χαμηλής
ποιότητας δημοκρατία. Ένα σύστημα που δεν απαντάται πουθενά αλλού στον κόσμο. Το
αντικείμενο της έρευνας, το πειραματόζωο, δεν αντέδρασε ούτε τότε ούτε και σήμερα
(στην Ισπανία έκαναν διαδηλώσεις για τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ στην Κύπρο
και εδώ γινόταν καρναβάλι, και μεταφορικά, και στην πράξη). Στην Κύπρο
συζητείται ακόμη πώς θα μπορούσε η κλοπή που έγινε με τα Γιούρογκρουπ, Μάρτιος
2013, να ήταν πιο απαλή και χλιαρή. «Θα χάναμε λιγότερα εάν δεχόμασταν…». Αυτά
λέγονται από αυτούς που είναι έτοιμοι να δεχθούν σε αυτή τη ζωή λιγότερα. Όχι
χρήματα, αλλά αρχές, αξιοπρέπεια και δημοκρατία. Γι' αυτό και συζητούνται ακόμη
χαμένες ευκαιρίες, που χαμηλώνουν τόσο πολύ τον πήχη, που ανθρώπινα δικαιώματα
και αξιοπρέπεια τείνουν να είναι είδος προς εξαφάνιση.
Μέρες που είναι,
πιο εύκολα κτυπά το καμπανάκι της συνείδησης. Να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη για
την απελευθέρωση. Να μάθουμε να αντιδρούμε καθημερινά, όταν μας αφαιρούν
δικαιώματα και ελευθερίες. Όταν μας υποτάσσουν στις δικές τους προσωπικές κι
άλλες ατζέντες.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 16/08/2014
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire