Ιράκ - Οποιος καεί στον χυλό φοβάται τους τζιχαντιστές

ΗΠΑ και Βρετανία θυμούνται τι συνέβη το 2003 με την επίθεση στο Ιράκ και διστάζουν να επέμβουν αποφασιστικά ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.

 

Της Ελλης Πάνου

Οι αμερικανικές βόμβες άρχισαν να πέφτουν πάλι στο Ιράκ, αλλά οι δραματικές εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας κρύβουν την πραγματικότητα στο έδαφος: η αντεπίθεση εναντίον των εξτρεμιστών του Ισλαμικού Κράτους δεν έχει ακόμα ξεκινήσει και στην πραγματικότητα τώρα αρχίζει να μπαίνει στη διεθνή ατζέντα.

«Κουρασμένες» οι ΗΠΑ από τους πολέμους, πρέπει να αποφασίσουν εάν θα εμπλακούν ξανά, στ’ αλήθεια, στο Ιράκ, δυόμισι χρόνια μετά την αποχώρηση και των τελευταίων Αμερικανών στρατιωτών.


Η Βρετανία, που δεν έχει ξεχάσει το χαστούκι στον Μπλερ από τις μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις το 2003, νιώθει ότι κάτι πρέπει να κάνει, αλλά… διστάζει. Η Γαλλία, αφού έστειλε με ταξίδι-αστραπή στη Βαγδάτη τον υπουργό Εξωτερικών Φαμπιούς, τόνισε μεν το επείγον του πράγματος, αλλά προς το παρόν επιλέγει τα ημίμετρα. Η Γερμανία υποσχέθηκε «να εξαντλήσει όλα τα δυνατά πολιτικά και νομικά περιθώρια» για να βοηθήσει το Ιράκ. Ενώ η Ε.Ε. στο σύνολό της, αδυνατώντας -και πάλι- να χαράξει κοινή πολιτική μπροστά σε μια κλιμακούμενη κρίση, συγκαλεί άλλη μια σύνοδο υπουργών Εξωτερικών, αύριο, για το Ιράκ.

Σύμβουλοι, όχι στρατιώτες

Ετσι, ο μεν Μπαράκ Ομπάμα ενέκρινε, εκτός από την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και τους σποραδικούς «στοχευμένους» βομβαρδισμούς, «την προσωρινή απόσπαση σχεδόν 130 επιπλέον στρατιωτικών συμβούλων στο βόρειο Ιράκ», αλλά όχι «στρατιώτες στο έδαφος»· ο δε Ντέιβιντ Κάμερον διέκοψε τις διακοπές του για να προεδρεύσει της ομάδας εκτάκτων αναγκών Cobra και δεσμεύτηκε για περαιτέρω ρίψεις βοήθειας στους πρόσφυγες.

Εν τω μεταξύ, ερήμην των δυτικών ηγετών, ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα. «Οι τζιχαντιστές είναι πολύ καλά οργανωμένοι» παραδέχτηκε ο Αμερικανός αντιστράτηγος Μπιλ Μέιβιλ. «Είναι πολύ καλά εξοπλισμένοι. Εχουν επιδείξει μέχρι τώρα την ικανότητα να επιτίθενται σε πολλαπλά μέτωπα. Κι αυτό δεν είναι αμελητέο».

Με άλλα λόγια, οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες στην αντιμετώπιση των εξτρεμιστών του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι έχουν μεγάλη γκάμα επιλογών, και στα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους και στο πεδίο δράσης τους.

Στην ιρακινή πρωτεύουσα ακόμα επικρατεί το πολιτικό χάος. Παρά το γεγονός ότι σύσσωμη η Δύση αλλά και η Σαουδική Αραβία και κυρίως το Ιράν αποδέχθηκαν μετ’ επαίνων την ανάθεση σχηματισμού κυβέρνησης στον σιίτη πολιτικό Χαϊντάρ αλ Αμπάντι, προκειμένου να αρθεί το πολιτικό αδιέξοδο, ο απερχόμενος πρωθυπουργός Νούρι αλ Μάλικι αρνείται να αποδεχθεί την απομάκρυνσή του από την εξουσία.

Εμφανίστηκε πάλι χθες στην κρατική τηλεόραση με την «επίσημη ιδιότητά» του και υποστήριξε ότι η επιλογή του Αμπάντι έγινε κατά παράβαση του Συντάγματος κι επομένως «άνευ καμίας απολύτως αξίας». «Η κυβέρνησή μου παραμένει στην εξουσία» υποστήριξε ο Μάλικι, που έχει ζητήσει από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της χώρας να αποφανθεί τι είναι νόμιμο. Το επιχείρημά του είναι ότι ως ηγέτης του μεγαλύτερου κόμματος στη Βουλή θα πρέπει να πάρει αυτός την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Η Τεχεράνη έκανε πλέον σαφές, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι «αδειάζει» τον μέχρι χθες προστατευόμενό της, με tweet που αναρτήθηκε στον επίσημο λογαριασμό του πνευματικού ηγέτη της χώρας. «Ελπίζω ο διορισμός του νέου πρωθυπουργού στο Ιράκ», αναφέρει το μήνυμα του Αγιατολάχ Χαμενεΐ, «να οδηγήσει στην ίδρυση μιας νέας κυβέρνησης και να δώσει ένα καλό μάθημα σε όσους στοχεύουν να υποκινήσουν εξέγερση στο Ιράκ».

Τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν πληροφορίες ότι ο Χαμενεΐ είχε στείλει από τον περασμένο μήνα απεσταλμένο στη Βαγδάτη για να συμμετάσχει σε συζητήσεις με την πολιτική και θρησκευτική ηγεσία των σιιτών, στην αναζήτηση εναλλακτικής λύσης για την αντικατάσταση του Μάλικι.

Εκμεταλλευόμενοι εν τω μεταξύ το πολιτικό κενό, τη διχόνοια μεταξύ σιιτών και σουνιτών και την αδυναμία λήψης αποφάσεων, οι εξτρεμιστές εδραιώνουν την παρουσία τους, από τα σύνορα του Λιβάνου με τη Συρία μέχρι το ιρακινό Κουρδιστάν.

Χθες, το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι το Ισλαμικό Κράτος κερδίζει έδαφος στο Χαλέπι καταλαμβάνοντας τρεις κοντινές πόλεις, ότι διεξάγονται μάχες με τις δυνάμεις του Ασαντ κοντά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ράκα -το τελευταίο οχυρό που έχει το συριακό καθεστώς στα ανατολικά της Συρίας- και ότι εξακολουθούν να γίνονται βασανιστικές εκτελέσεις, με σταυρώσεις, στο Ντεΐρ αλ Ζορ, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ.

Αγωνία για τους Γεζήδες

Αγνωστη είναι και η τύχη των Γεζήδων που έπεσαν στα χέρια των τζιχαντιστών -σύμφωνα με μαρτυρίες, κάποιοι από αυτούς και κυρίως γυναικόπαιδα έχουν μεταφερθεί σε φυλακές στη Μοσούλη, η οποία βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο των τζιχαντιστών-, ενώ οριακή είναι πλέον η κατάσταση για όσους πρόσφυγες από αυτή τη θρησκευτική μειονότητα παραμένουν εγκλωβισμένοι στα βουνά ή έχουν καταφύγει στο Ιράκ, σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς, όπως το Μπαγίντ Καντάλα. Χιλιάδες έφτασαν εκεί σε άθλια κατάσταση, έχοντας περπατήσει επί ώρες, με τη θερμοκρασία να φτάνει τους 40 βαθμούς Κελσίου, κι αφού διέσχισαν το βουνό και βγήκαν στη Συρία, ξαναπέρασαν στο βόρειο Ιράκ.

Χθες ο κόσμος εξεγέρθηκε ζητώντας τρόφιμα και νερό. «Είμαστε απελπισμένοι. Χρειαζόμαστε βοήθεια» φώναζαν, «δεν υπάρχει ΟΗΕ εδώ, ούτε ανθρωπιστικές οργανώσεις. Εχουμε ελάχιστο φαγητό. Οι τυχεροί τρώνε λίγο, μία φορά τη μέρα. Οι περισσότεροι πεινάνε. Στεκόμαστε κάτω από τον ήλιο, ο καταυλισμός δεν μας χωράει όλους. Είμαστε τόσο απελπισμένοι που θέλουμε να φύγουμε από το Ιράκ».



Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών
Δημοσιεύτηκε στις 15/08/2014