Κύπρος - Η Τρόικα διατάζει και η κυβέρνηση εκτελεί

Φολκλόρ παραστάσεις, όταν λείπει η Τρόικα

Κώστας Βενιζέλος

«Η Τρόικα, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχός της που μίλησε στον «Φ», δεν πρόκειται να δεχθεί καμία ουσιαστική αλλαγή επί του νομοσχεδίου» για τις εκποιήσεις, αναφερόταν στην χθεσινή πρώτη είδηση της εφημερίδας μας. Αυτή συνιστά και την πεμπτουσία του θέματος και τα υπόλοιπα, τα επαναλαμβανόμενα πολιτικά αλαλούμ, είναι για τις εσωτερικές φολκλόρ παραστάσεις. Τουτέστιν, τα όσα διαδραματίστηκαν με τις επαφές του «κλιμακίου των υπουργών» με τα κόμματα, τις θορυβώδεις δημόσιες τοποθετήσεις όλων των πρωταγωνιστών, είναι μια θεατρική παράσταση, η οποία σε αυτό τον τόπο είναι επαναλαμβανόμενη, χωρίς να υπάρχει αντίδραση των θεατών.

Στο θέατρο του παραλόγου, στο οποίο κομπάρσοι είμαστε όλοι όσοι παρακολουθούμε, επιχειρείται διά της σύγχυσης να γίνονται διαφορετικές αναγνώσεις. Η μεν Κυβέρνηση συμφώνησε το κείμενο του νομοσχεδίου με την Τρόικα και μετά άρχισε τις διαβουλεύσεις με τα κόμματα, για «περιθωριακές» «τεχνικού χαρακτήρα αλλαγές». Ούτε το κυβερνών κόμμα τολμά να αποδεχθεί ως έχει το νομοσχέδιο, καθώς γνωρίζει τις μεγάλες μαύρες τρύπες που θα ανοίξουν με την υιοθέτησή του. Η κυβέρνηση, «πιστή στην εφαρμογή του προγράμματος», είναι εξαρχής εναρμονισμένη με τα κελεύσματα των δανειστών καθώς εκφράζουν τη φιλοσοφία της. Το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, ασκεί πολιτική εκ του ασφαλούς, μετά που έδωσε την καυτή πατάτα στους νυν κυβερνώντες. Έχουν φορτώσει στη χώρα το Μνημόνιο και την Τρόικα, έχουν υιοθετήσει μαζικά νομοσχέδια με υποδείξεις των δανειστών και τώρα κάνουν αντίσταση. Προσκαλώντας την Τρόικα στη χώρα έχουν εκχωρήσει τόση κυριαρχία ώστε να διαμηνύουν οι δανειστές ότι «τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει στο κείμενο».

Ως να είναι συνεννοημένοι, οι δυο μεγάλοι, επιχειρούν αφήνοντας στο περιθώριο την ουσία, να δημιουργήσουν συνθήκες ενίσχυσης του διπολισμού, με όρους ξεπερασμένου πολιτικού λόγου. Αυτό είναι παιχνίδι που επαναλαμβάνεται όταν βρίσκονται σε πολιτικά αδιέξοδα.

Μεταξύ της υπερβολικής και υποκριτικής «υπερπροστασίας των πολιτών» και της ψυχρής προσέγγισης, κρύβεται η αλήθεια.

Γίνεται εδώ και εβδομάδες συζήτηση για τις εκποιήσεις, για τον μπαμπούλα που θα ξεσπιτώσει κόσμο. Ποια η λύση που προτείνεται; Οι κυβερνητικές «δεσμεύσεις» ότι κανένας δεν θα χάσει την πρώτη κατοικία και πως οι τράπεζες δεν θα ασχοληθούν με τους φτωχούς αλλά με τους μεγάλους οφειλέτες; Ποιος τα διασφαλίζει τούτα; Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης ή οι διαβεβαιώσεις των τραπεζών; Όταν δεν θα μπορέσουν -για τους γνωστούς κυπριακούς λόγους- να πάρουν τα χρήματα από τους μεγάλους οφειλέτες, δεν θα στραφούν στους μικρούς; Εδώ δεν έχουν καταφέρει να προχωρήσουν στην αναδιάρθρωση των δανείων και θα δώσουν και διαβεβαιώσεις για την πρώτη κατοικία; Ποιος θα δώσει τη λύση; Η αντιπολίτευση που ασκεί πολιτική εκ του ασφαλούς;

Είναι σαφές πως οι πολίτες δεν τους εμπιστεύονται. Το ζητούμενο, όμως, είναι να μην χαθούν σπίτια, να μην βυθιστεί περισσότερο η οικονομία. Και διέξοδοι δεν φαίνονται.  

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 09/08/2014