Τουρκία - Τι σημαίνει αν ο Νταβούτογλου διοριστεί ως Πρωθυπουργός ;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σάββας Ιακωβίδης 

Μετά τη νίκη του Ταγίπ Ερντογάν και την ανάδειξή του ως του νέου Προέδρου της Τουρκίας, η ερώτηση που τέθηκε αμέσως ήταν: Ποιος θα είναι ο νέος πρωθυπουργός της χώρας; Προτάθηκαν διάφορα ονόματα, μεταξύ αυτών εκείνο του αποχωρούντος Πρόεδρου Γκιουλ και του νυν Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Επειδή ο Ερντογάν έκανε ξεκάθαρο πως ο ίδιος ήθελε να ελέγχει το υπουργικό συμβούλιο, τέθηκε μια δεύτερη σημαντική ερώτηση:

Ποιος θα είναι εκείνος ο Πρωθυπουργός που, ουσιαστικά, θα παίζει τον ρόλο γλάστρας του Ερντογάν και θα είναι πιστός διεκπεραιωτής της πολιτικής του; Μα, ποιος άλλος από τον στενότατο συνεργάτη και σύμβουλό του στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, Νταβούτογλου; Βεβαίως, ευθύς κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι, παρά το δόγμα του για «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες», η εξωτερική πολιτική Ερντογάν-Νταβούτογλου σωρεύθηκε σε ερείπια.
Απέτυχε να κατανοήσει τις επιπτώσεις της αραβικής άνοιξης. Ταυτίστηκε και ενισχύει τους τζιχαντιστές της Συρίας. Τα έκανε θάλασσα με τη Λιβύη και ειδικά με την Αίγυπτο. Συντηρεί και αναρριπίζει μια σταθερή εχθρική πολιτική έναντι του Ισραήλ. Συμμαχεί με τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ.

Η λεγόμενη «μαλακή δύναμη» της Τουρκίας μπορεί να κέρδισε προσωρινά τις αραβικές μάζες με την αντι-ισραηλινή ρητορική, αλλά προκάλεσε την εχθρότητα ακόμα και νέων αραβικών καθεστώτων. Και, τέλος, παρατηρείται ψυχρότητα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Λογικά, συνεπώς, ο Νταβούτογλου πρέπει να αποκλειστεί ως νέος Πρωθυπουργός της χώρας. Δεν πρέπει να παροράται, όμως, ότι αυτός είναι ο ιθύνων νους της εξωτερικής πολιτικής και αυτός ουσιαστικά υποβάλλει στον Ερντογάν ποιες αποφάσεις πρέπει να πάρει.
Εξάλλου, ως πρώην ακαδημαϊκός και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, ο Νταβούτογλου έχει κτίσει ένα θετικό προφίλ στους ξένους διπλωματικούς κύκλους. Τι θα σημαίνει, λοιπόν, για τους Έλληνες διορισμός του ως Πρωθυπουργού; Στο γνωστό σύγγραμμά του, «Στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», ο Νταβούτογλου αποκαλύπτει την τουρκική πολιτική, ιδιαίτερα έναντι του Ελληνισμού.

Όπως αναλύει ο καθηγητής Π. Ήφαιστος, ο Νταβούτογλου «απερίφραστα και αδίστακτα δηλώνει ότι εφαρμόζοντας την νεο-οθωμανική στρατηγική, ''όποιος σταθεί μπροστά στους ηγεμονικούς υπολογισμούς της Τουρκίας πρέπει να δεχθεί σκληρό κτύπημα''. Για να ανέβει τα σκαλοπάτια ισχύος, επίσης, λειτουργεί ως μοντερνιστής μιλώντας για σφαίρες επιρροής, ζωτικό στρατηγικό χώρο, κτλ., και επιδέξια εντάσσει όλα αυτά και πολλά άλλα στην εκπλήρωση του νεο-οθωμανικού ''οράματος'', το οποίο επιχειρεί να το καταστήσει περιεκτικό με ένα αντίστοιχο πανισλαμικό ''όραμα''» («Το Παρόν», 20/6/2010).
Εξάλλου, ο Μπεχούλ Οζγκάν, επίκουρος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, στην Κων/πολη, και παλιός μαθητής του Νταβούτογλου, σε συνέντευξή του στον ιστότοπο «Al-Monitor» (13/8/2014) και αφού μελέτησε πάνω από 300 άρθρα του, επισημαίνει ότι η εικόνα του είναι ανησυχητική.

Ο Οζγκάν υποστηρίζει πως ο Νταβούτογλου είναι ένας «ισλαμιστής ιδεολόγος» με μεγαλομανείς φιλοδοξίες, που συγκρούονται με την πραγματικότητα. Πιστεύει σε μια «ηγεμονική σουνιτική τάξη» υπό την Τουρκία, φυσικά, που θα περιλαμβάνει τη Μ. Ανατολή, τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία, την Αλβανία και τη Βοσνία. Επίσης, αναδεικνύεται άριστος μαθητής του Κίσιντζερ.
Επιδιώκει μη ρεαλιστικά όνειρα μέσω της «ρεάλ πολιτίκ». Και το χείριστο: Θητεύει στη ναζιστική θεωρία περί «ζωτικού χώρου» (lebensraum). Ο συνδυασμός της αλαζονείας, του υπερφίαλου και της μεγαλομανίας του Ερντογάν με τις ναζιστικές θεωρίες Νταβούτογλου είναι ό,τι χειρότερο για τον Ελληνισμό.



Πηγή: Η Σημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 21/08/2014