Τα «Καφενεία» αιμοδοτούν την εικαστική ιστορία της Αθήνας
Το καφέ Jimmy’s στη Βαλαωρίτου. Εργο της Αθηνάς Χατζή.
Η έκθεση με θέμα «Τα Καφενεία της
Αθήνας» μας αφήνει με μια κληρονομιά, ευρύτερα αστική με σύνθεση
συνειρμικής έλξης και αστικής τοπιογραφίας. Εξ αρχής η οργάνωση αυτής
της έκθεσης (παραγωγή: Μικρή Αρκτος, επιμέλεια: Ιρις Κρητικού) έθετε ένα
ζήτημα διαχείρισης της μνήμης. Εθετε τις ίδιες αρχές που είχε θέσει και
η προγενέστερη αθηναϊκή έκθεση της «Μικρής Αρκτου» που είχε θέμα την
οδό Σταδίου, όπου και εκεί είχαμε μία υπολογίσιμη συγκομιδή νέων έργων
αθηναϊκής θεματολογίας.
Στα «Καφενεία», που μπορείτε να δείτε έως και το Σάββατο 8 Νοεμβρίου στον Αίθουσα Τέχνης του «Ιανού» (Σταδίου 24), συμμετέχουν 26 ζωγράφοι και όπως είναι αναμενόμενο η σοδειά ποικίλλει και σε αφετηρία και σε σκοπό. Το έργο του Βασίλη Πέρρου έχει ένα εσωτερικό φως και δίνει μία αρχετυπική, αν και ιδιοσυγκρασιακή, ιδέα για το ελληνικό καφενείο. Ενα έργο με ρώμη, σαφήνεια και σωστές ρωγμές. Πολλά έργα κινήθηκαν, επίσης, στην απόδοση μιας ιδέας περί καφενείου, σαν παλίμψηστα, αποστάγματα, υβρίδια και ανθολόγια μνήμης (Χαρίτων Μπεκιάρης, Γεύσω Παπαδάκη, Μηνάς Καμπιτάκης, Στέλιος Πετρουλάκης, Μαρίνα Στελλάτου, κ.ά.). Σε άλλα έργα επιχειρήθηκε η γέφυρα παρόντος και παρελθόντος (Ειρήνη Βογιατζή, Φραγκίσκος Δουκάκης) σαν σπουδή πάνω στις γενεές. Και σε πολλά ακόμη, έγινε μία τομή στην ιστορική μνήμη με εξπρεσιονιστικές ή περισσότερο ρεαλιστικές ανασυστάσεις της αύρας ιστορικών καφενείων καταγεγραμμένων στο κύτταρο της πόλης.
Ο Ανδρέας Γεωργιάδης μας δίνει τη ναυαρχίδα της παλιάς Αθήνας, το καφενείο του Ζαχαράτου στο Σύνταγμα, με ένα έργο βαθύ και υπαινικτικό. Στην ίδια γραμμή, η Αννα Μπίλη μας δίνει τα «Δαρδανέλια» στην Πανεπιστημίου, ο Βασίλης Λιαούρης και η Χριστίνα Ακτίδη τον «Λουμίδη», η Ελεάννα Μαρτίνου το «Βυζάντιον»... Πέρα από αυτόνομα έργα ιδιάζουσας δύναμης, όπως το καφενείο με δέντρο του Παναγιώτη Μπελντέκου, ξεχωρίζει κανείς τα έργα που μας φέρνουν νέα θέματα στην αθηναϊκή πινακοθήκη: του Jimmy’s από την Αθηνά Χατζή (που προχωράει τη σπουδή της στην Αθήνα), το Floral από τη Γεωργία Μπλιάτσου, το Φίλιον από την Ειρήνη Ηλιοπούλου. Τα «Καφενεία» μας κληροδότησαν νέα έργα που ενεγράφησαν ήδη στην εικαστική ιστορία της Αθήνας.
Στα «Καφενεία», που μπορείτε να δείτε έως και το Σάββατο 8 Νοεμβρίου στον Αίθουσα Τέχνης του «Ιανού» (Σταδίου 24), συμμετέχουν 26 ζωγράφοι και όπως είναι αναμενόμενο η σοδειά ποικίλλει και σε αφετηρία και σε σκοπό. Το έργο του Βασίλη Πέρρου έχει ένα εσωτερικό φως και δίνει μία αρχετυπική, αν και ιδιοσυγκρασιακή, ιδέα για το ελληνικό καφενείο. Ενα έργο με ρώμη, σαφήνεια και σωστές ρωγμές. Πολλά έργα κινήθηκαν, επίσης, στην απόδοση μιας ιδέας περί καφενείου, σαν παλίμψηστα, αποστάγματα, υβρίδια και ανθολόγια μνήμης (Χαρίτων Μπεκιάρης, Γεύσω Παπαδάκη, Μηνάς Καμπιτάκης, Στέλιος Πετρουλάκης, Μαρίνα Στελλάτου, κ.ά.). Σε άλλα έργα επιχειρήθηκε η γέφυρα παρόντος και παρελθόντος (Ειρήνη Βογιατζή, Φραγκίσκος Δουκάκης) σαν σπουδή πάνω στις γενεές. Και σε πολλά ακόμη, έγινε μία τομή στην ιστορική μνήμη με εξπρεσιονιστικές ή περισσότερο ρεαλιστικές ανασυστάσεις της αύρας ιστορικών καφενείων καταγεγραμμένων στο κύτταρο της πόλης.
Ο Ανδρέας Γεωργιάδης μας δίνει τη ναυαρχίδα της παλιάς Αθήνας, το καφενείο του Ζαχαράτου στο Σύνταγμα, με ένα έργο βαθύ και υπαινικτικό. Στην ίδια γραμμή, η Αννα Μπίλη μας δίνει τα «Δαρδανέλια» στην Πανεπιστημίου, ο Βασίλης Λιαούρης και η Χριστίνα Ακτίδη τον «Λουμίδη», η Ελεάννα Μαρτίνου το «Βυζάντιον»... Πέρα από αυτόνομα έργα ιδιάζουσας δύναμης, όπως το καφενείο με δέντρο του Παναγιώτη Μπελντέκου, ξεχωρίζει κανείς τα έργα που μας φέρνουν νέα θέματα στην αθηναϊκή πινακοθήκη: του Jimmy’s από την Αθηνά Χατζή (που προχωράει τη σπουδή της στην Αθήνα), το Floral από τη Γεωργία Μπλιάτσου, το Φίλιον από την Ειρήνη Ηλιοπούλου. Τα «Καφενεία» μας κληροδότησαν νέα έργα που ενεγράφησαν ήδη στην εικαστική ιστορία της Αθήνας.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire