Θα υπάρξει πρόταση μομφής κατά Γιούνκερ λόγω Ευρωαριστεράς;

 

Γιώργος Δελαστίκ

Προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε με θέρμη την εκλογή του ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Την προσπάθεια κατάθεσης πρότασης μομφής κατά του προέδρου της Κομισιόν εκ μέρους της ομάδας της Αριστεράς στο ευρωκοινοβούλιο ανήγγειλε στην ελληνική κοινή γνώμη ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης. Η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα της Αριστεράς δεν μπορεί η ίδια να καταθέσει πρόταση μομφής με τους δικούς της και μόνο ευρωβουλευτές επειδή έχει μόνο 52, ενώ βάσει του κανονισμού του Ευρωκοινοβουλίου απαιτούνται τουλάχιστον 75 υπογραφές ευρωβουλευτών για να κατατεθεί και να συζητηθεί πρόταση μομφής. Τους 23 ευρωβουλευτές που λείπουν η Ευρωαριστερά τους αναζητεί στους Πράσινους και στους σοσιαλιστές που δεν ψήφισαν την Κομισιόν του Γιούνκερ, παρά την επίσημη γραμμή πλήρους συνεργασίας σε βαθμό ταύτισης της Ευρωδεξιάς και της Ευρωκεντροαριστεράς. Συζητήσιμο είναι αν θα βρεθούν οι 75. Επί της ουσίας φυσικά δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να περάσει η πρόταση μομφής - εκτός αν αποφασίσει το Βερολίνο να καθαιρέσει τον Γιούνκερ από πρόεδρο της Κομισιόν, πράγμα εξαιρετικά απίθανο με τα όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής.
Πρόκειται δηλαδή για μια άνευ ουσίας συζήτηση «εσωτερικής χρήσης» για να περάσουν την ώρα τους οι ευρωβουλευτές, δεδομένου ότι ποτέ καμία σοβαρή εφημερίδα της Ευρώπης δεν χαραμίζει τον χώρο της για να καλύψει τις συνεδριάσεις του «νεκροταφείου ελεφάντων», όπως αποκαλείται εδώ και δεκαετίες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν φυσικά επρόκειτο να καθαιρεθεί ο Γιούνκερ, αυτό θα προκαλούσε πολιτικό σεισμό στην Ευρώπη και ίσως μάλιστα να συντάρασσε εκ θεμελίων την ευρωζώνη και την ΕΕ. Δεν υφίσταται όμως περίπτωση τέτοιας εξέλιξης, καθώς τίποτα δεν δείχνει να έχουν πάρει απόφαση καθαίρεσης του Γιούνκερ οι Γερμανοί.

Από πλευράς πολιτικής ουσίας, παρά την ασημαντότητά της, δεν θα ήταν άχρηστη η συζήτηση στο Στρασβούργο μιας πρότασης μομφής κατά του Λουξεμβούργιου προέδρου της Κομισιόν. Από πλευράς πολιτικής συγκυρίας όμως γεννιούνται ορισμένες απορίες τόσο για την ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας από την Ευρωαριστερά όσο και για την εν πολλοίς αντιφατική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι το Μέγα Δουκάτο του Λουξεμβούργου υπάρχει για να μπορούν οι πλούσιοι Γερμανοί να φοροδιαφεύγουν και να φοροαποφεύγουν είναι κάτι πασίγνωστο εδώ και δεκαετίες. Το ότι το Λουξεμβούργο υφίσταται ως ανεξάρτητο κράτος λόγω των διευκολύνσεων που παρέχουν οι τράπεζές του, οι οποίες μέχρι πριν από μερικά χρόνια είχαν και τραπεζικό απόρρητο κατά το πρότυπο της Ελβετίας, είναι επίσης πασίγνωστο. Το ότι ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου είναι πρωτίστως... συντονιστής των τραπεζιτών του Μεγάλου Δουκάτου, είναι κι αυτό γνωστό τοις πάσι. Ολα αυτά όμως δεν είχαν εμποδίσει τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώσει στις 3 Ιουνίου 2014, καθώς βρισκόταν στις Βρυξέλλες και αφότου είχε συναντηθεί με τους ανθυποψηφίους του για την προεδρία της Κομισιόν ως υποψήφιος της Ευρωαριστεράς: «Ο κ. Γιούνκερ είναι ο επικεφαλής της ομάδας που εξέλεξε τους περισσότερους ευρωβουλευτές. Εχει το δικαίωμα να πάρει τη διερευνητική εντολή και να διεκδικήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ψηφιστεί, να δημιουργήσει την πλειοψηφία για να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Κανένας άλλος ανθυποψήφιος του Γιούνκερ δεν είχε υποστηρίξει τόσο θερμά το δικαίωμά του να αναδειχθεί πρόεδρος της Κομισιόν, όπως και έγινε.
Οπρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε μάλιστα διακηρύξει δημοσίως και σχέδιο... εκβιασμού των πρωθυπουργών και των προέδρων της ΕΕ, αν τολμούσαν να ορίσουν άλλον υποψήφιο πρόεδρο της Κομισιόν και όχι του Γιούνκερ! Είχε υπογραμμίσει συγκεκριμένα: «Ζήτησε από τους άλλους υποψηφίους, σε περίπτωση που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (σ.σ. δηλαδή η σύνοδος κορυφής των ηγετών της ΕΕ) ορίσει άλλον για τη θέση του υποψήφιου προέδρου της Κομισιόν, πέρα από τους πέντε που πήραμε το χρίσμα από τα κόμματά μας για να διεκδικήσουμε την ψήφο των πολιτών, τότε να αρνηθούμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Ευρωκοινοβουλίου να ψηφίσουμε οποιονδήποτε άλλον ορίσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκτός από τους πέντε»!
Δεν κρίνει άραγε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στην τόσο θερμή υποστήριξη από τον Αλέξη Τσίπρα της υποψηφιότητας του Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν (στο πλαίσιο της διαφύλαξης των δημοκρατικών διαδικασιών στην ΕΕ κατά την άποψη του Αλ. Τσίπρα) και στην υποβολή πρότασης μομφής εναντίον του, όταν από τότε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε βεβαίως τα πάντα για τον Γιούνκερ; Υπάρχει όμως και άλλο θέμα, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αριστεροί ευρωβουλευτές, επί των οποίων ηγεμονεύουν φυσικά οι Γερμανοί συνάδελφοί τους και ομοϊδεάτες τους του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς, γνωρίζουν ότι ακόμη και αν υποβληθεί η πρόταση μομφής τους, θα απορριφθεί πανηγυρικά. Η συζήτηση αφενός και η βέβαιη απόρριψη αφετέρου βολεύουν άριστα τη γερμανική κυβέρνηση, αν στόχος της παραμένει η αποδυνάμωση του Γιούνκερ και η πολιτική του απαξίωση ώστε να συμμορφώνεται αμέσως με τις υποδείξεις του Βερολίνου στο μέλλον!

Τ ο Έθνος, 12-11-2014