Η πραγματικότητα, της υποκρισίας και της αλαζονείας

Κώστας Βενιζέλος

Όταν υποσταλούν οι σημαίες

Όταν θα σβήσουν τα φώτα, θα κατέβουν από τους τοίχους οι φωτογραφίες των ηρώων, θα υποσταλούν οι σημαίες από τους ιστούς για να φυλαχθούν μέχρι την επόμενη φορά, θα επανέλθει η πραγματικότητα, της υποκρισίας και της αλαζονείας. Μια, δυο, περισσότερες επέτειοι τιμώνται καθηκόντως και με κεκτημένη ημερολογιακή ταχύτητα. Γι' αυτό και δεν είναι έκπληξη, όταν κάποιοι, άλλα να λένε βαρύγδουπα και «με αποφασιστικό ύφος» στις ξεχασμένες αξίες των πανηγυρικών λογυδρίων και διαφορετικά λειτουργούν «στην καθημερινότητά τους». Αυτό συνιστά κλασικό παράδειγμα υποκρισίας, που δεν χρειάζεται να ενδιατρίψει κανείς στο φαινόμενο. Είναι πρόδηλο και επαναλαμβανόμενο.

Τι μπορεί να σημαίνει διαφορετικά μια, για παράδειγμα, εμπνευσμένη ομιλία, μια δήλωση για τη θυσία των ηρώων για το έπος της ΕΟΚΑ, του 1821, όταν την επόμενη μέρα κλείνει ο ίδιος άνθρωπος το μάτι στη διαπλοκή; Μπορούν να συνυπάρξουν αγώνες και θυσίες με τις λογικές της μίζας και της διαπλοκής; Όχι, ασφαλώς. Και το χειρότερο είναι ότι το κάνουν ξανά και ξανά, χωρίς να αισθάνονται έστω και άβολα.

 

Ο παλιός αγωνιστής της ελληνικής αριστεράς (εκεί υπήρχε και υπάρχει), ο Χρόνης Μίσσιος στο πρώτο του βιβλίο, επέλεξε τον τίτλο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς…». Και αναφερόταν σε όσους έπεσαν για ιδέες και πατρίδες και δεν πρόλαβαν να ζήσουν την τραγωδία της αρπαχτής. Αυτή που ζούμε όλοι, σε μια κοινωνία που έχει παραδοθεί στην αλαζονεία του κέρδους και της κλεψιάς.
 

Δεν είναι όλα ισοπέδωση. Δεν είναι όλοι οπαδοί της αρπαχτής. Έχει τούτο κυριαρχήσει καθώς αφέθηκαν κάποιοι να κάνουν κουμάντο «άνευ βλάβης». Τούτο θα πρέπει, ωστόσο,  να το φορτωθούν και όσοι μόλις τώρα αντιδρούν και όχι διαχρονικά: πολιτικοί, πολίτες, ΜΜΕ.
 

«Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακατακτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και για μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για τον μαστρο- Στέφανο... τότε μονάχα οι άνθρωποι θα ξέρουν τι κοστίζει η ιστορία, τι κοστίζει η συμμετοχή, τι θα πει η φράση «εκατό χιλιάδες νεκροί» ή «βασανίζεται ένας άνθρωπος σε κάποια ασφάλεια». Τότε οι άνθρωποι θα ξέρουν τι θα πει φυλακή, τι σημαίνουν τα πολιτικά λάθη…», έγραψε ο Χρόνης στο «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς».
 

ΣΗΜ: Ακούγεται συχνά-πυκνά το ανιστόρητο και επιδερμικό ότι λάθος διεξήχθη ο αγώνας καθώς «ούτως ή άλλως η Βρετανία θα έφευγε από την Κύπρο». Πόσες φορές οι Εγγλέζοι υποσχέθηκαν στην Ελλάδα να τους υποστηρίξει και να φύγουν από το νησί; Δεν το έπραξαν. Εκείνοι που θεωρούν πως θα αποχωρούσε οικειοθελώς η Βρετανία πέραν ότι είναι αφελείς κινούνται στις λογικές που θέλουν τους άλλους να κάνουν αυτά που εμείς θα πρέπει να πράξουμε. «Να πολεμήσουνε για μας οι Ρώσοι, οι… Ισραηλινοί» και να ειδοποιηθούμε όταν τελειώσουν!

Κώστας Βενιζέλος

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-k-venizelos/103/249915/otan-ypostaloun-oi-simaies#sthash.MzxSR3hk.dpuf