Κύπρος - Εργασιακή εκμετάλλευση με ανοχή και διευκόλυνση του κράτους στους περισσότερους επαγγελματικούς κλάδους

Τόνια Σταυρινού

Εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι έως και για τρία χρόνια. Άλλοι, δουλεύουν δωδεκάωρα για 500-600 ευρώ τα οποία παίρνουν με τεράστιες καθυστερήσεις. Οι δαιμόνιοι ξενοδόχοι εκμεταλλεύονται ακόμη και προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών όπως το Erasmus για να επιστρατεύουν τσάμπα εργατικό δυναμικό για το καλοκαίρι. Η μόνιμη απειλή προς την 50άρα καμαριέρα που ζητάει τα δεδουλευμένα της είναι «αν δεν σου αρέσει φύγε, με τα λεφτά σου θα πάρω δυο Ρουμάνες». Ο κλάδος των ξενοδόχων έχει επωφεληθεί όσο κανένας άλλος από επιδοτήσεις και προγράμματα στήριξης με στόχο την εργοδότηση Κύπριων ανέργων.

Ωστόσο κανείς ποτέ δεν έχει καταλάβει πώς δικαιολογούν στο κράτος την αποκλειστική σχεδόν εργοδότηση κοινοτικών τους οποίους εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο. Η εικόνα που έδωσαν οι συντεχνίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων θυμίζει έντονα συνθήκες εργασίες σε εργοστάσια του Βιετνάμ και της Ινδονησίας, όπου οι υπάλληλοι δουλεύουν μέχρι τελικής πτώσης για ένα κομμάτι ψωμί κι ένα στρώμα στο πάτωμα.

Ο τομέας του τουρισμού μπορεί να είναι από τους πιο εύρωστους, ωστόσο είναι και από τους πιο ανελέητους στην εργασιακή εκμετάλλευση. Η κυπριακή φιλοξενία που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του «πακέτου» του τουρισμού, έχει ανατεθεί σε θύματα άγριας εκμετάλλευσης τα οποία μάλλον δύσκολα καταφέρνουν να διατηρούν το χαμόγελο μέχρι το τέλος της πολύωρης και κακοπληρωμένης βάρδιας τους. Όλα αυτά βεβαίως εν γνώσι της Κυβέρνησης, αφού και πριν από ένα χρόνο τα ίδια ακριβώς είχαν πει στην υπουργό Εργασίας οι υπάλληλοι. Τι να τους απάντησε άραγε εκείνη; «Κάντε υπομονή, καλοκαίρι έρχεται, ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός»; Ή μήπως «στο καλό και να μας ξανάρθετε από χρόνου»; Η αλήθεια είναι ότι οι υπάλληλοι έκαναν αρκετή υπομονή. Εκχώρησαν κεκτημένα. Συμφώνησαν σε μειώσεις μισθών.

Αλλά η εκμετάλλευση επιτείνεται και εδραιώνεται με την ανοχή του κράτους, το οποίο διαχρονικά έχει δώσει προκλητικές διευκολύνσεις και τεράστια δύναμη σε κάποιους επιχειρηματίες, μετατρέποντας τους σε βαμπίρ που επενδύουν στην «ανάπτυξη» πίνοντας αίμα. Ανάλογη είναι η εικόνα και σε άλλους κλάδους: απλήρωτοι υπάλληλοι, αθετήσεις υποσχέσεων, κλοπή δεδουλευμένων, παραβίαση συμβολαίων και «άμα δεν σας αρέσει να πάτε αλλού».

Ο τουρισμός είναι μια μικρογραφία αυτού που συμβαίνει λιγότερο ή περισσότερο στους περισσότερους επαγγελματικούς κλάδους αυτή τη στιγμή: επιχειρηματίες σε κλιματιζόμενα γραφεία με απεριόριστες εξουσίες - να «σβήνουν» δάνεια στις τράπεζες, να «εξαφανίζουν» φορο-οφειλές και να «εξάγουν» τα εκατομμύρια τους σε τράπεζες του εξωτερικού- να μιλάνε στους υπαλλήλους τους για «δύσκολους καιρούς» και «αναγκαία υπομονή». Τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών μάς έδωσε το παράδειγμα της Ιρλανδίας ως πρότυπο ανάπτυξης που ακολούθησε την εφαρμογή του Μνημονίου, παραλείποντας να αναφερθεί στην ανθρωπιστική κρίση από την οποία πιθανότατα δεν θα βγει ποτέ η χώρα. Μια ανάλογη «ανάκαμψη» φαίνεται να οραματίζονται Κυβέρνηση και Τρόικα ως εισιτήριο για την έξοδο κι από την δική μας ύφεση. Μια «ανάπτυξη» που δεν κάνει τίποτ’ άλλο από το να ισχυροποιεί το δόγμα: οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φάτε αέριο κοπανιστό.



Πηγή: like.philenews.com
Δημοσιεύτηκε στις 30/03/2015