Αυστρία: Η μαζική φτωχοποίηση των Ελλήνων οφείλεται στην τρόικα

Τι υποστηρίζει ο νομικός και ερευνητής του Εργατικού Επιμελητηρίου Αυστρίας, Λούνκας Ομπερντόρφερ

Φωτογραφία που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012, που εικονίζει ηλικιωμένη γυναίκα να ψάχνει ανάμεσα σε πεταμένα κρεμμύδια της λαϊκής αγοράς της Λάρισας.Τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά άνθρωποι, μεγάλης ηλικίας συνήθως, εμφανίζονται στο κλείσιμο των λαϊκών αγορών και αναζητούν κάθε τι αξιοποιήσιμο, σε ότι άφησε πίσω ο παραγωγός από τη διαλογή των προϊόντων του, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν στα γεύματά τους. Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012 ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΠΕ ΜΠΕ/ΤΣΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ (File: GRE10812209.jpg )

Η μαζική φτωχοποίηση των Ελλήνων οφείλεται στη νεοφιλελεύθερη πολιτική ριζικής λιτότητας που ακολουθήθηκε από την τρόικα, η οποία συνιστά ένα μόρφωμα εκτός Ευρωπαϊκού Δικαίου, όπως είναι επίσης ο EFSF, ο ESM και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τονίζει σε συνέντευξή του στη δημόσια αυστριακή Ραδιοφωνία, ο νομικός και ερευνητής του Εργατικού Επιμελητηρίου Αυστρίας, Λούνκας Ομπερντόρφερ, ο οποίος θεωρεί ως «σωστό δρόμο» μια αλλαγή των Ευρωπαϊκών Συνθηκών με ταυτόχρονη εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και δικαίωμα άσκησης «βέτο» από μέρους του.

Όπως επισημαίνει ο ίδιος, από το 2010 τα προγράμματα «διάσωσης» της Ελλάδας υπαγορεύονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλει ριζική λιτότητα και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω κοινωνικού «dumping», κάτι που οδήγησε σε μαζική φτωχοποίηση του πληθυσμού, σε μείωση του ΑΕΠ κατά 25% , σε αύξηση της ανεργίας στο 28%, σε αύξηση της παιδικής θνησιμότητας και των αυτοκτονιών, σε εκτίναξη τη δημόσιου χρέους από το 120% το 2010 σε 175% του ΑΕΠ.

Στη συνέντευξή του, το κορυφαίο στέλεχος του Εργατικού Επιμελητηρίου Αυστρίας κάνει παραλληλισμούς με την κρίση της δεκαετίας του 1930 στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και υποστηρίζει τη θέση της νέας ελληνικής κυβέρνησης να εξαχθούν διδάγματα και να συγκληθεί μια Διεθνής Διάσκεψη Χρέους, υπενθυμίζοντας ότι το μεταπολεμικό χρέος της Γερμανίας ήταν υψηλότερο, ανερχόμενο στο 200% του ΑΕΠ και μη βιώσιμο, ώστε να αποφασιστεί τότε η διαγραφή του, που συνετέλεσε στην γερμανική οικονομική ανάκαμψη.

ΠΗΗ : Το Βήμα, 12 Απριλίου 2015