Την Παρασκευή 22 Απριλίου γιορτάζουμε την παγκόσμια μέρα της γης. Η φετινή χρονιά, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα της Ιαπωνίας, γέμισε ξανά όλη την ανθρωπότητα με ερωτήματα και ανησυχίες για το πώς πρέπει να πορευτούμε πάνω στον πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες. Πώς θα υπάρξει ανάπτυξη χωρίς την καταστροφή του κόσμου; Πώς θα μπορέσουμε να συνδυάσουμε τα κεκτημένα της σύγχρονης εποχής και της ποιότητας ζωής στην οποία έχουμε συνηθίσει κάνοντας όχι απλά μια καλύτερη διαχείριση αλλά ενσωματώνοντας τις αρχές τις βιωσιμότητας στην καθημερινή μας ζωή και στην οικονομία;
Το ποτήρι όμως είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Η Ευρώπη περισσότερο από τις άλλες μεγάλες οικονομίες του κόσμου έχει πάρει πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις και δεν περιμένει τα γεγονότα να την ξεπεράσουν. Με τρόπο συγκροτημένο και συντονισμένο, με μικρά και μεγάλα βήματα, όχι απλά σπρώχνει τη διεθνή κοινότητα να τη μιμηθεί αλλά έχει μετατρέψει την τραγική αλήθεια της κλιματικής αλλαγής σε μια μοναδική ευκαιρία για αλλαγές που αντί να σταματήσουν την οικονομική ανάπτυξη θα την ωθήσουν στην πρωτοπορία.
Το ποτήρι όμως είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Η Ευρώπη περισσότερο από τις άλλες μεγάλες οικονομίες του κόσμου έχει πάρει πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις και δεν περιμένει τα γεγονότα να την ξεπεράσουν. Με τρόπο συγκροτημένο και συντονισμένο, με μικρά και μεγάλα βήματα, όχι απλά σπρώχνει τη διεθνή κοινότητα να τη μιμηθεί αλλά έχει μετατρέψει την τραγική αλήθεια της κλιματικής αλλαγής σε μια μοναδική ευκαιρία για αλλαγές που αντί να σταματήσουν την οικονομική ανάπτυξη θα την ωθήσουν στην πρωτοπορία.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire