Ο διπολισμός στην Κύπρο

Η υπερψήφιση της ΕΔΕΚ, απάντηση στον διπολισμό

Του Κωστή Ευσταθίου*

Φαίνεται ότι ο μεγάλος κερδισμένος στις επερχόμενες εκλογές θα είναι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο διπολισμός, το τεχνητό δηλαδή δίλημμα «ή ΑΚΕΛ ή ΔΗΣΥ».
Είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτικό να παρακολουθεί κάποιος τα δύο αυτά κόμματα, τα οποία εκφράζουν στο εθνικό θέμα την ίδια φιλοσοφία και πολιτική, να εμφανίζουν συσπειρώσεις και δυναμική τέτοιες ώστε αθροιζόμενα να ξεπερνούν το 70% του εκλογικού σώματος.
Οι λόγοι του φαινομένου αυτού είναι πολλοί και έχουν να κάνουν με την αλληλοτροφοδότηση των δύο «μονομάχων» μέσα από την τεχνητή ένταση, η οποία ξεκινά και τελειώνει στην παρελθοντολογία, στο συναίσθημα αλλά και την εισαγωγή ποδοσφαιρικών παραμέτρων τύπου «κατάκτηση της πρώτης θέσης» μέσω του «κλασσικού ντέρμπι» των δύο «πρωτοπόρων» των δημοσκοπήσεων.
Η βολική όμως αυτή αναπαραγόμενη πόλωση δεν απαντά στα αληθινά προβλήματα και ανάγκες του τόπου λόγω της ταύτισης των θέσεων των δύο κομμάτων στο Κυπριακό.
Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό η εκ μέρους της ίδιας της ηγεσίας του ΑΚΕΛ αναφορά στην «πλειοψηφία του 70%» των δύο κομμάτων που στηρίζει τον πρόεδρο Χριστόφια στις επιλογές του έναντι «των εχθρών της λύσης», όπως χαρακτηρίζονται και από τους δύο, όλοι όσοι «κάποιοι» δεν υποστηρίζουν την άκριτη, τυχοδιωκτική και εκ των προτέρων αποδοχή του «διζωνικού, δικοινοτικού ή συνεταιριστικού χαρακτήρα» της λύσης του Κυπριακού που και τα δύο κόμματα επαγγέλλονται.
Επικοινωνιακά και οργανωτικά τα δύο κόμματα φαίνεται να πηγαίνουν «λίαν καλώς» όχι όμως «άριστα».
Από τη μια ο ΔΗΣΥφαίνεται να έχει τη συναίνεση πολλών συμπολιτών μας, οι οποίοι συσπειρώνονται εκλογικά ως αντίδραση σε εξοργιστικές ενέργειες -με πρώτη την απαξίωση του κάθε τι Ελληνικού στην Κύπρο- ή εξωφρενικούς χειρισμούς σε οικονομία, παιδεία, μεταναστευτική πολιτική ή ακόμη σε άστοχες δηλώσεις και ενέργειες του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ή κυβερνητικών /κομματικών αξιωματούχων.
Το ΑΚΕΛ φαίνεται από την πλευρά του να έχει πετύχει τόσο τη συναισθηματική συσπείρωση των οπαδών του μέσα από τον κομματικό πατριωτισμό και ιδίως τη θυματοποίηση και τη «στήριξη στον πρόεδρο» απέναντι στην «οργανωμένη επίθεση κάποιων» (αχ, αυτοί οι «κάποιοι»!) εναντίον του, όσο και την εκλογική συναίνεση εκείνης της μερίδας του λαού που παραδοσιακά εναντιώνεται στον ΔΗΣΥ, οι οποίοι και θα το υπερψηφίσουν ως «απάντηση» στην άνοδο των Συναγερμικών εκλογικών ποσοστών.
«Κλασσική μέθοδος» και για τους δύο αποτελεί ο διχαστικός λόγος και η όξυνση σε δευτερεύοντα ή τριτεύοντα θέματα του τύπου «εσείς κλέψατε ή κλέβετε περισσότερο» ή ότι «εσείς έχετε κάνει ή κάνετε χειρότερα από εμάς» κ.ο.κ.
Από την άλλη όμως, δεν φαίνεται να επιτυγχάνονται οι τακτικοί στόχοι και των δύο σε ό,τι αφορά ΕΥΡΩΚΟ και ΕΔΕΚ.
Το πρώτο εξακολουθεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα να παρουσιάζει «κόκαλο» έναντι του ΔΗΣΥ.
Το κόμμα μου, η ΕΔΕΚ χρήζει ειδικής αναφοράς, διότι:
με την εκλογή Χριστόφια απώλεσε επ’ ωφελεία του ΑΚΕΛ σημαντικό μέρος της δύναμής της. ? θεωρείται πάντα από το ΑΚΕΛ ως ο «αδύναμος κρίκος» και επιρρεπής σε πιέσεις προκειμένου περί καθορισμού πολιτικής συμπεριφοράς.
ενδεχόμενη ουσιαστική μείωση των ποσοστών της ΕΔΕΚ θα επιτρέψει στο ΑΚΕΛ να την παρουσιάσει ως θύμα της επιλογής της να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και τον απογαλακτισμό της από τον «μεγάλο αδελφό».
με την αποχώρησή της από την κυβέρνηση άρχισε να ξαναγίνεται ελκυστική σε μεγάλη μερίδα του λαού, με αποτέλεσμα να «ρεφάρει» τις απώλειες προς το ΑΚΕΛ.
Για τους πιο πάνω λόγους το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι η ΕΔΕΚ χρειάζεται ένα «γερό μάθημα» και θεαματική μείωση των ποσοστών της μέσω, κυρίως:
?του ψιθύρου για «δεξιά στροφή» και της λάσπης περί «μυστικής συμφωνίας με το ΔΗΣΥ» ?της ανάσυρσης και συμπερίληψης στα ψηφοδέλτια του «αποστατών» οι οποίοι παρουσιάζονται δήθεν «οι θεματοφύλακες»(!) της «γνήσιας αριστερής» (και άρα φιλοακελικής) ΕΔΕΚ.
Η προσπάθεια αυτή επιτυγχάνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Πρώτον γιατί η όλη υπόθεση έχει καταστεί πλέον ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας του απλού ΕΔΕΚίτη και δεύτερον γιατί η ΑΚΕΛική προσπάθεια προσκρούει στο ασήμαντο έως μηδενικό πολιτικό βεληνεκές των αποστατών.
Επαφίεται στον καθένα ΕΔΕΚίτη να συσπειρωθούμε και να τιμήσουμε τα ψηφοδέλτια του κόμματός μας ώστε να μπορέσουμε να κοιτάξουμε την ιστορία μας στα μάτια και να διαδραματίσουμε τον ρόλο που μας αρμόζει μετά τις βουλευτικές.
Χωρίς αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, διεκδικούμε αξιοπρεπή πολιτική παρουσία σε πείσμα του διπολισμού και των πάσης φύσεως πατερναλιστών.
*Ο Κωστής Ευσταθίου είναι μέλος Κ.Ε. ΕΔΕΚ.