Στόχος πάντα η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Αποτρέποντας αναβάθμισή μας

Του Κώστα Βενιζέλου

ΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ των Ηνωμένων Εθνών και των εν δυνάμει μεσολαβητών δεν κομίζουν κάτι καινούργιο. Είναι όλοι προβλεπτοί και εν πολλοίς επαναλαμβανόμενοι. Το 2004, η προσπάθεια των παρασκηνιακών μεθοδεύσεων επικεντρώθηκε σε ένα βασικό στοιχείο: Να μην ενταχθεί η Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να ενταχθεί έξι ημέρες μετά το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου, μια «νέα κατάσταση πραγμάτων», αποτέλεσμα της «εποικοδομητικής ασάφειας» των συνταγών Χάνεϊ και του μετρ Άλβαρο Ντε Σότο.
Επτά χρόνια μετά, στο παρασκήνιο και το προσκήνιο, η προσπάθεια είναι να «λυθεί» το Κυπριακό πριν από την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (την πρώτη μετά την ένταξή της). Αλλά και να επιτευχθεί συμφωνία, πριν προχωρήσουν οι έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της χώρας μας για εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου και ενδεχομένως και πετρελαίου.
Είναι προφανές πως και στις δυο περιπτώσεις, η Κυπριακή Δημοκρατία ενισχύεται, αναβαθμίζεται.
Οι πρόσφατες συμφωνίες της Κύπρου με το Ισραήλ και οι εξαγγελίες για έναρξη ερευνών διαφοροποιούν τη γεωπολιτική της περιοχής. Οι τουρκικοί σχεδιασμοί αποσκοπούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα, με σκοπό να ακυρώσουν όχι μόνο τα κυπριακά (και ελληνικά ) δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και να ελέγξουν γεωστρατηγικά την ευρύτερη περιοχή. Κι αυτό θα γίνει με τον έλεγχο της Κύπρου. Μόνο με αυτούς τους όρους και προϋποθέσεις, μπορεί να παίξει η Τουρκία για τη… λύση. Διαφορετικά θα συνεχίσει στο τέμπο του αλαζονικού και προκλητικού Νταβούτογλου, που έχει χτυπηθεί από το σύνδρομο της μεγαλοσύνης.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και με βάση τα πολιτικά κι άλλα δεδομένα που διαμορφώνονται, τα Ηνωμένα Έθνη προχωρούν ένα βήμα ακόμη. Όλα όσα κυκλοφορούσαν ως πληροφορίες στο παρασκήνιο, ανακοινώθηκαν εν πολλοίς από τον ίδιο τον Αλεξάντερ Ντάουνερ. Χωρίς να δηλώνει ευθέως ότι έχει καθορισθεί ένα χρονοδιάγραμμα, υποστηρίζει πως οι προσπάθειες που βρίσκονται σε εξέλιξη από το 2008 και εντεύθεν θα πρέπει να ολοκληρωθούν πριν από την κυπριακή Προεδρία στην Ε.Ε., που χρονικά τοποθετείται το δεύτερο εξάμηνο του 2012. Και ασφαλώς οι λόγοι που οδηγούν σε αυτή την κίνηση δεν είναι αυτοί που προβάλλονται δημόσια ( «θα είναι απασχολημένη η Λευκωσία με τα βάρη της Προεδρίας και δεν θα μπορεί να ασχοληθεί με το Κυπριακό»). Αλλά, επειδή, δεν θα πρέπει προφανώς, η Κυπριακή Δημοκρατία να ασκήσει την Προεδρία ή και να προχωρήσει στις έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου.