AΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ : Παζάρια
ΤΟΥ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ η αλεπού στο παζάρι; ∆ιαφορετικά ειπωµένο: τι γυρεύει ο Τζορτζ Σόρος στην Αθήνα; Και πριν από αυτόν τι γύρευε εδώ ο Νουριέλ Ρουµπίνι;
ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ βαρύγδουπο ύφος του, ο Κωνσταντίνος Καραµανλής ζητούσε κάποτε από τους Ελληνες να καταλάβουν ότι δεν είµαστε πια ο οµφαλός της γης. Ε, λοιπόν, γίναµε ξανά. Χάρη στα 340 δισ. του δηµόσιου χρέους που όλοι εκτιµούν ότι σε ενάµιση χρόνο δεν θα µπορούµε, έτσι όπως έχει πατώσει η οικονοµία µας, να τα εξυπηρετήσουµε.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, στη σύγχρονη εποχή, είναι ότι δεν υπάρχει µαντείο ∆ελφών. Ποιοςθα προφητεύσει αν πάµε σε αναδιάρθρωση χρέους και µε τι όρους; Το Βερολίνο; Το Παρίσι; Οι Βρυξέλλες; Η Φρανκφούρτη; Ή µήπως η Αθήνα; Ωστόσο, ηαλήθεια είναι ότι από το Καστελλόριζο και µετά, η Ελλάδα δεν έχει έλεγχο ούτε στην οικονοµική της πολιτική ούτεκαν στο χρέος της. Ο,τι αποφασιστεί θα αποφασιστεί αλλού και πιθανώς µε κριτήριο τα συµφέροντα άλλων.Ποιων άλλων; Των δανειστών µας.
∆ηλαδή, κυρίως, των γαλλογερµανικών τραπεζών, που όµως θα έχουν ξεφορτώσει τα ελληνικά οµόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αρα ό,τι γίνει µε το ελληνικό χρέος, θα γίνει µε γνώµονα τα συµφέροντα της ευρωζώνης.
ΑΝ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ είχε µια δυνατότητα να χρησιµοποιήσει την αναδιάρθρωση του χρέους της ως διαπραγµατευτικό όπλο, αυτό ήταν ώςτον Μάρτιο του 2010.
Τότε η διεθνήςοικονοµία ήταν ακόµη όµηρος µιας Ελλάδας που, αν βαρούσε κανόνι,θα ήταν όσο τρεις Lehman Βrothers µαζί – σαν ναλέµε η σχέση της Χιροσίµα µε τη Φουκουσίµα. Τότε θα έβλεπαν οι Γερµανοί αν αυτό που συνέβαινε ήταν «ένα καθαρά ελληνικό πρόβληµα», όπως ισχυριζόταν η ΑνγκελαΜέρκελ στις Ευρωπαϊκές Συνόδους της εποχής, ή αν θα ήταν η µητέρα όλων των ευρωπαϊκών προβληµάτων!
ΤΙ ΣΧΕΣΗ έχει µε όλα αυτάο Τζορτζ Σόρος; Επισήµως καµία. Μια «µαύρηΤετάρτη» του 1992, οΣόρος σπεκουλάρισε εις βάρος της Τράπεζας της Αγγλίας, η οποία δαπάνησε τα µισά της συναλλαγµατικά αποθέµατα υπερασπίζοντας τη στερλίνα. Εις µάτην. Η στερλίνα βγήκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Συναλλαγµατικών Ισοτιµιών που ήταν ο προθάλαµος της ευρωζώνης. Το 1998 ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Μοχάµεντ Μαχατίρ τα ’βαλε πάλι µε τον Σόρος για τα κερδοσκοπικά του παιχνίδια στην κρίση της Ασίας. Ωστόσο, ο χθεσινός επισκέπτης του Γιώργου Παπανδρέου έχει αλλάξει εικόνα. Εµφανίζεται ως φιλόσοφος, έχοντας εισαγάγειτην έννοια της reflexitivity –της αντανακλαστικότητας των αγορών.Και το παίζει «correct», κάτι σε έµπειρο γηραιό κύριοτων χρηµατιστηρίων που ενδιαφέρεται για τηνκαλή υγεία της διεθνούς οικονοµίας.
ΦΥΣΙΚΑ Η ΑΛΕΠΟΥ είναι πάντα αλεπού. Ο Σόρος ήρθε να µας εκφράσει τη συµπάθειά του και το ενδιαφέρον του για τη διάσωση της Ελλάδας. Ηρθε επίσης να πάρει κλίµα – και µε αυτό δεν εννοεί κανείς τον καλό αττικό καιρό.
ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ βαρύγδουπο ύφος του, ο Κωνσταντίνος Καραµανλής ζητούσε κάποτε από τους Ελληνες να καταλάβουν ότι δεν είµαστε πια ο οµφαλός της γης. Ε, λοιπόν, γίναµε ξανά. Χάρη στα 340 δισ. του δηµόσιου χρέους που όλοι εκτιµούν ότι σε ενάµιση χρόνο δεν θα µπορούµε, έτσι όπως έχει πατώσει η οικονοµία µας, να τα εξυπηρετήσουµε.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, στη σύγχρονη εποχή, είναι ότι δεν υπάρχει µαντείο ∆ελφών. Ποιοςθα προφητεύσει αν πάµε σε αναδιάρθρωση χρέους και µε τι όρους; Το Βερολίνο; Το Παρίσι; Οι Βρυξέλλες; Η Φρανκφούρτη; Ή µήπως η Αθήνα; Ωστόσο, ηαλήθεια είναι ότι από το Καστελλόριζο και µετά, η Ελλάδα δεν έχει έλεγχο ούτε στην οικονοµική της πολιτική ούτεκαν στο χρέος της. Ο,τι αποφασιστεί θα αποφασιστεί αλλού και πιθανώς µε κριτήριο τα συµφέροντα άλλων.Ποιων άλλων; Των δανειστών µας.
∆ηλαδή, κυρίως, των γαλλογερµανικών τραπεζών, που όµως θα έχουν ξεφορτώσει τα ελληνικά οµόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αρα ό,τι γίνει µε το ελληνικό χρέος, θα γίνει µε γνώµονα τα συµφέροντα της ευρωζώνης.
ΑΝ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ είχε µια δυνατότητα να χρησιµοποιήσει την αναδιάρθρωση του χρέους της ως διαπραγµατευτικό όπλο, αυτό ήταν ώςτον Μάρτιο του 2010.
Τότε η διεθνήςοικονοµία ήταν ακόµη όµηρος µιας Ελλάδας που, αν βαρούσε κανόνι,θα ήταν όσο τρεις Lehman Βrothers µαζί – σαν ναλέµε η σχέση της Χιροσίµα µε τη Φουκουσίµα. Τότε θα έβλεπαν οι Γερµανοί αν αυτό που συνέβαινε ήταν «ένα καθαρά ελληνικό πρόβληµα», όπως ισχυριζόταν η ΑνγκελαΜέρκελ στις Ευρωπαϊκές Συνόδους της εποχής, ή αν θα ήταν η µητέρα όλων των ευρωπαϊκών προβληµάτων!
ΤΙ ΣΧΕΣΗ έχει µε όλα αυτάο Τζορτζ Σόρος; Επισήµως καµία. Μια «µαύρηΤετάρτη» του 1992, οΣόρος σπεκουλάρισε εις βάρος της Τράπεζας της Αγγλίας, η οποία δαπάνησε τα µισά της συναλλαγµατικά αποθέµατα υπερασπίζοντας τη στερλίνα. Εις µάτην. Η στερλίνα βγήκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Συναλλαγµατικών Ισοτιµιών που ήταν ο προθάλαµος της ευρωζώνης. Το 1998 ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Μοχάµεντ Μαχατίρ τα ’βαλε πάλι µε τον Σόρος για τα κερδοσκοπικά του παιχνίδια στην κρίση της Ασίας. Ωστόσο, ο χθεσινός επισκέπτης του Γιώργου Παπανδρέου έχει αλλάξει εικόνα. Εµφανίζεται ως φιλόσοφος, έχοντας εισαγάγειτην έννοια της reflexitivity –της αντανακλαστικότητας των αγορών.Και το παίζει «correct», κάτι σε έµπειρο γηραιό κύριοτων χρηµατιστηρίων που ενδιαφέρεται για τηνκαλή υγεία της διεθνούς οικονοµίας.
ΦΥΣΙΚΑ Η ΑΛΕΠΟΥ είναι πάντα αλεπού. Ο Σόρος ήρθε να µας εκφράσει τη συµπάθειά του και το ενδιαφέρον του για τη διάσωση της Ελλάδας. Ηρθε επίσης να πάρει κλίµα – και µε αυτό δεν εννοεί κανείς τον καλό αττικό καιρό.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire