Κύπρος - Είμαστε μια θλιβερή... παιδική χαρά!

Νίκος Τόκας

Παρά την κρισιμότητα και τραγικότητα των στιγμών είναι κάποιες καταστάσεις και γεγονότα που εξελίσσονται στο εσωτερικό, τα οποία αθέλητα σε σπρώχνουν προ στιγμής, σε αβίαστους και ασυγκράτητους ειρωνικούς γέλωτες...

Και ταυτόχρονα, οι ίδιες καταστάσεις, και ειδικά ο τρόπος ελέγχου και διαχείρισης που τους γίνεται από υπεύθυνα και αρμόδια πρόσωπα, σου ενισχύουν την προ πολλού σχηματισθείσα πεποίθηση ότι αυτός ο τόπος είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο, να ανακάμψει γενικώς, για τον προφανέστατο λόγο ότι εξακολουθεί να απουσιάζει αυτό που έχουμε πιο πολλή ανάγκη αυτή τη στιγμή: Τη σοβαρότητα, που πρέπει να διακρίνει πρώτιστα όσους, φύσει και θέσει, ηγούνται του αποδεκατισμένου λαού–στρατεύματος, που δεν φτάνει που το οδήγησαν στη σφαγή, αδυνατούν κιόλας, στοιχειωδώς να το ανασυγκροτήσουν...
Προσέξτε τώρα μόνο μια... σκηνή από πτωχεύσασα χώρα η οποία θα έπρεπε με μοναδική και αξιοθαύμαστη... αυτοθυσία να δίνει με όλες τις εναπομείνασες δυνάμεις της, την ύστατη μάχη, ώστε να περισώσει ό,τι τυχόν διασώζεται, με προφανή και αποκλειστικό στόχο να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα και προοπτική για το μέλλον. Όπου: Ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας, δηλαδή κάτι σαν αντιστράτηγος στο αξίωμα με... επιτελικό ρόλο και αποστολή τον σχεδιασμό της...γραμμής άμυνας, τη στιγμή που βρίσκονται σε εξέλιξη λυσσαλέες «μάχες» με... υπέρτερους και πρόστυχους εχθρούς σε πολλά μέτωπα αυτού του πολέμου, μετά του δικηγόρου του (άκουσον-άκουσον), να προσέρχεται στη Βουλή, μετά από κλήτευση. Κατηγορούμενος για παραπλάνηση βουλευτών σχετικά με έρευνα που αφορά την οικονομική τραγωδία!
Εντάξει, σιδεροδέσμιος δεν ήταν προσερχόμενος στο κτήριο του Κοινοβουλίου (έστω κι αν μερικοί θα επιθυμούσαν να το δουν κι αυτό!), ωστόσο διερωτηθήκατε τι... παιδική χαρά που είμαστε; Γιατί μάγκες, και βάσιμες ακόμα πληροφορίες ή υποψίες κι αν έχετε για τους όποιους στρατηγούς σας ότι... παρασπόνδισαν, δεν επιχειρείς να τους εξευτελίσεις δημόσια μέσα στη «φωτιά» της μάχης, απλά για τις πρόσκαιρες εντυπώσεις. Αν πράγματι πιστεύεις ότι είναι τόσο επικίνδυνοι, άμεσα τους απομακρύνεις, για να τους δικάσεις αργότερα. Στην περίπτωση του συγκεκριμένου Διοικητή, ο Περδίκης είπε ότι οι βουλευτές ανέκρουσαν πρύμναν. Όπερ σημαίνει, πήγαν να τον... δικάσουν, αλλά μετάνιωσαν -μιλάμε ασφαλώς για αστειότητες!

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 04/07/2013