ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

vendredi 1 avril 2011

Σπανίζουν πλέον οι άνθρωποι που ανιδιοτελώς υπερασπίζονται αρχές και αξίες


ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ
Αυτοί ήταν πραγματικοί ήρωες. Εμείς;
Του Νίκου Τόκα
Φωτογραφία
ΑΥΤΗτην ημέρα, επέτειο του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, μόνο για ένα πράγμα θα πρέπει να είμαστε περήφανοι. Και προσωπικά, στα δίδυμα παιδιά μου, μόνο γι’ αυτό θα τους (ξανα)μιλήσω. •••Κι αυτό είναιο απίστευτος ηρωισμός που επέδειξαν αμούστακα παιδιά, τα οποία πίστεψαν βαθιά ότι έχει σημασία και νόημα να δίνει κάποιος ακόμα και τη ζωή του, για την πατρίδα. Παιδιά που πριν καν να…ανθήσουν και χαρούν τη νιότη τους, ζήτησαν, σχεδόν απαίτησαν και… αυθάδικα πήραν με το έτσι θέλω, μερίδιο ευθύνης στον απελευθερωτικό αγώνα. Θα εξηγήσω επίσης στα παιδιά μου, ότι σπανίζουν πλέον οι άνθρωποι που ανιδιοτελώς υπερασπίζονται αρχές και αξίες. Ότι είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση, άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να θυσιαστούν έστω και εάν πρόκειται για την ελευθερία της πατρίδας τους και τη δική τους σωματική και πνευματική απεξάρτηση και απελευθέρωση.
•••Σε περιόδους όπως τις σημερινές, όπου το κύριο χαρακτηριστικό που τις διακρίνει είναι αυτή η… ξεραΐλα από ανθρώπους παραδείγματα και πρότυπα που θα μπορούσαν να εμφυσήσουν ή να εμπνεύσουν, είτε με την ιστορία τους, είτε με την άδολη εθνική τους συνεισφορά, είτε με τη δύναμη της πατριωτικής τους ευφυΐας στη νέα γενιά, τη φιλοπατρία και την αγωνιστικότητα, οι ήρωες της ΕΟΚΑ, αλλά και οι νεκροί ήρωες των άλλων αγώνων του λαού μας, είναι ό,τι πολυτιμότερο μας έχει απομείνει: Θυμίζουν αν μη τι άλλο, τη χαμένη μας λεβεντιά, την αξιοπρέπεια και ένα γνήσιο, πατριωτικό τσαμπουκά!
•••ΠΡΟΣΟΧΗ:Αρνούμαι πεισματικά να ακούσω ή να αναγνώσω τα λογύδρια ή τους πανηγυρικούς τους για την 1η Απριλίου 1955. Το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Γι’ αυτό και δεν θα ανοίξω το βράδυ την τηλεόραση. Χίλιες φορές προτιμότερο σήμερα, ο καθένας μας σιωπηρά να ανάψει ένα κεράκι στη μνήμη των παλικαριών της ΕΟΚΑ. Και να κάνει ταυτόχρονα μια προσευχή με συγκεκριμένο… περιεχόμενο και παράκληση: Είθε να μη χαθεί εντελώς από τον χάρτη αυτή η κουκκιδίτσα, κάπου να ανακοπεί η ξέφρενη αυτοκαταστροφική μας πορεία. Είθε, οι ταγοί αυτού του τόπου, να… επανεύρουν τα πόδια τους (και κυρίως τα μυαλά τους!) για να σωθεί ό,τι (εθνικά) περισώζεται, και να δοθεί μια ευκαιρία στις μελλούμενες γενιές: Τουλάχιστον να διορθώσουν κάτι από όσα συνεχίζει να καταστρέφει ο αρρωστημένος κομματικός λόγος και η αναξιότητα και αναξιοπιστία όσων ορίσαμε (ή αυτοδιορίστηκαν) να φυλάνε (τάχατες!) Θερμοπύλες!

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire