2.718 άτομα

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2.718 άτομα Με τον Σενέρ Λεβέντ 30/05/2014

Ένας πολίτης που μου τηλεφώνησε από ένα χωριό με ρώτησε το εξής: «Μήπως υποσχέθηκες εργασία σε αυτούς τους ανθρώπους;» «Όχι, δεν τους υποσχέθηκα», του είπα. «Μήπως τους υποσχέθηκες κανένα οικοπεδάκι και άλλα παρόμοια;» «Όχι». «Μήπως τους υποσχέθηκες προαγωγή κλπ.;» «Κοίτα, αδελφέ», του είπα, «δεν χρειάζεται να μακρηγορούμε. Απολύτως τίποτα δεν υποσχέθηκα. Δεν τους πήρα μακαρόνια, κοτόπουλο, ρύζι ή πλιγούρι. Τι ρωτάς συνεχώς;» «Μήπως εγώ δεν το ξέρω ότι δεν υποσχέθηκες τίποτε», μου είπε και πρόσθεσε: «Σε ρωτώ ξέροντας την απάντησή σου. Θέλω να ξέρεις και εσύ ότι οι ψήφοι που πήρες είναι οι πιο αγνές, οι πιο δίκαιες ψήφοι αυτής της χώρας.
Αυτή είναι η πραγματική επιλογή. Εκείνοι που σε ψήφισαν το έκαναν μη περιμένοντας κάτι ως αντάλλαγμα. Αυτό είναι που κατάφερες στην ουσία». <+Text_Normal>Κλείσαμε το τηλέφωνο. Ξαφνικά θυμήθηκα του 300 ηρωικούς Σπαρτιάτες. Μήπως σαν και αυτούς είναι άραγε τούτα τα 2.718 άτομα; Μήπως αρκούν για να σώσουν αυτή τη χώρα; Θυμήθηκα τον Κώστα Κύρρη. Με είχε προσκαλέσει στο σπίτι του στη Λευκωσία. Λίγο πριν πεθάνει. Καθόταν ανάμεσα σε σκορπισμένα βιβλία μέσα στο δωμάτιό του. Ήταν πολύ άρρωστος. Μου κινήθηκε η περιέργεια γιατί είχε ζητήσει να με δει. Μου διηγήθηκε πράγματα που δεν μπόρεσε να γράψει στα βιβλία του. Για τον Μακάριο, τον Γρίβα και τον Ντενκτάς. Τον ρώτησα το εξής ακούγοντας αυτά που είπε για τον Μακάριο: «Γιατί δεν τα γράφεις αυτά;» «Να τα γράψω και να με αποκεφαλίσουν;» Ήταν πολύ ενδιαφέροντα και αυτά που είπε για τον Γρίβα και τον Ντενκτάς. Εκτείνονταν μέχρι το μακρινό παρελθόν και των δύο τους και ισχυριζόταν ότι ο Γρίβας είχε δεσμό αίματος τουρκικό και ο Ντενκτάς ελληνικό.

Ξαφνικά σταμάτησε. «Είσαι ο Λεβέντ, έτσι δεν είναι», με ρώτησε και όταν του απάντησα καταφατικά επανέλαβε «Λεβέντης». Ύστερα είπε το εξής: «Κάποτε είχαν έρθει στην Κύπρο 300 Βυζαντινοί ιππότες. Σίγουρα είσαι ένας από αυτούς!» Άρχισα να γελώ. Τι σχέση έχω εγώ με βυζαντινούς ιππότες; 2.718 άτομα. Πήγαν στην κάλπη την Κυριακή στις εκλογές αυτές χωρίς να τους δώσω οποιοδήποτε αντάλλαγμα και με ψήφισαν. Αυτή είναι μια μέρα που θα γραφτεί στην ιστορία. Οι εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο που διεξήχθησαν στην Κύπρο στις 25 Μαΐου 2014. Δεν έχασαν όσοι με ψήφισαν, δεν έχασα εγώ. Έχασε η Κύπρος. Χάσαμε άλλο ένα τρένο. Και η τουρκική και η ελληνική πλευρά. Η τουρκική πλευρά κλότσησε μιαν χρυσή ευκαιρία. Ήταν όλα στο χέρι της για να μπορέσει να έχει μια σοβαρή φωνή διεθνώς.

Προτίμησε για ακόμα μία φορά να απομονώσει τον εαυτό της. Δεν επέτρεψε τη διάνοιξη ενός ρήγματος στο στάτους κβο. Ούτε η ελληνική πλευρά μπόρεσε να αξιοποιήσει την ευκαιρία που της προσφέρθηκε. Η αγάπη για το κόμμα υπερίσχυσε της αλλαγής. Διατήρησε τον συντηρητισμό της, δεν άνοιξε την πόρτα για νεωτερισμούς. Όμως, αν κατάφερνε να εκλέξει έναν Τουρκοκύπριο με τις δικές της ψήφους, και μάλιστα παρά τη σαραντάχρονη κατοχή, θα κλόνιζε όλη την Ευρώπη.

Ενώ ανακηρύσσουν τη νίκη τους οι ρατσιστές στην Ευρώπη, θα είχε δεχτεί ένα δυνατό χαστούκι ο ρατσισμός σε ένα νησί σαν την Κύπρο. Ταυτόχρονα, θα προσφερόταν μια ανεκτίμητης αξίας εμπιστοσύνη προς τις ειρηνόφιλες δυνάμεις μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δεν θα έκαναν μπαϊράμι οι σοβινιστικοί μας κύκλοι όπως κάνουν τώρα. Οι 1.964 Ελληνοκύπριοι που με ψήφισαν το κατάλαβαν αυτό. Οι υπόλοιποι δεν το κατάλαβαν. Ένας Τουρκοκύπριος φίλος μου που ζει και διδάσκει στον νότο μού είπε το εξής: «Μην υποτιμάς τις δύο χιλιάδες Ελληνοκύπριους που σε ψήφισαν. Εγώ ζω μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα και ξέρω τι σημαίνει αυτό». Ποιος είπε ότι τους υποτιμώ. Κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι 1.964 Ελληνοκύπριοι θα περάσουν στην ιστορία. Σαν τους 300 ηρωικούς Σπαρτιάτες ή τους 300 Βυζαντινούς ιππότες. Το όνομά τους στην ιστορία έχουν γράψει από τώρα και οι 758 Τουρκοκύπριοι που κατάφεραν πλήγμα στο στάτους κβο.

Πολιτης, 30/05/2014