Στη χώρα της μαφίας

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

Ένοχοι και προστάτες

Το 2006, λένε τα αστυνομικά ρεπορτάζ, ο Άκης Λευκαρίτης είχε καταγγελθεί από δύο ανήλικες, η μια εκ των οποίων κάτω των 14 τότε, για παρόμοιες υποθέσεις με αυτές για τις οποίες συνελήφθηκε την περασμένη βδομάδα. Η υπόθεση δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ και φυσικά ούτε έφτασε ενώπιον της Δικαιοσύνης. Γιατί; Ποιοι αστυνομικοί ασχολήθηκαν τότε με την υπόθεση; Ποιοι ήταν ενήμεροι; Ο τότε αρχηγός, ο τότε γενικός εισαγγελέας, ο τότε αρμόδιος υπουργός γνώριζαν; Ποιες έρευνες έγιναν; Δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί η υπόθεση και αποσύρθηκε ή το όνομα του επιχειρηματία και κάποια τηλεφωνήματα που ενδεχομένως να μεσολάβησαν, έκλεισαν την υπόθεση; Αυτοί που ενεπλάκησαν στην υπόθεση τότε, νιώθουν σήμερα την παραμικρή ευθύνη, την παραμικρή ενοχή απέναντι στα δύο νέα θύματα και ενδεχομένως και σε άλλα κορίτσια που έπεσαν θύματα του επιχειρηματία στα οκτώ χρόνια που μεσολάβησαν;
Πριν οκτώ χρόνια κάποια παιδιά αποτάθησαν στην αστυνομία και κατήγγειλαν ένα επιχειρηματία για κακοποίηση τους. Τι ακολούθησε; Ποια ήταν η έγνοια της αστυνομίας; Να προστατέψει τα παιδιά ή τον γνωστό επιχειρηματία; Οκτώ χρόνια μετά, προς τιμήν της η αστυνομία προχώρησε στη διερεύνηση της νέας καταγγελίας και στη σύλληψη του επιχειρηματία, δίνοντας μάλιστα στη δημοσιότητα το όνομα του συλληφθέντα, αν και αρχικά υπήρξε αμηχανία από τα ΜΜΕ ως προς το χειρισμό της υπόθεσης. Όταν μαθαίνουμε ότι τόσο σοβαρές υποθέσεις κουκουλώνονται με τόση ευκολία πως μπορούμε οι πολίτες να εμπιστευόμαστε την αστυνομία και να ζητούμε την προστασία της και πως μπορούν όλοι να νιώθουν ευθύνη για τις πράξεις τους όταν γνωρίζουν πως το όνομα τους υπερέχει των νόμων και της ηθικής;
Τώρα, συγκλονιζόμαστε ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύεται πως κάποιοι ήταν ενήμεροι για όλα. Οι υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας και η επίτροπος για την προστασία του παιδιού ήταν ενήμερες για τα προβλήματα της 15χρόνης, η αστυνομία ήταν ενήμερη για τη δράση του επιχειρηματία. Κι όπως πάντα ελπίζαμε στην τύχη ή δεν μας απασχολούσε το ζήτημα, πεπεισμένοι ίσως πως στην Κύπρο είμαστε αγγελικά πλασμένοι κι όλα αυτά που απασχολούν άλλες κοινωνίες, δεν συμβαίνουν εδώ. Ή κι αν συμβαίνουν δεν αφορούν τα παιδιά μας ή τους άντρες που συναναστρεφόμαστε. Μέχρι, ίσως, κάποια στιγμή να αντιληφθούμε πως υποψήφια θύματα είναι όλα τα παιδιά κι όχι μόνο εκείνα που θεωρούμε χαμένες περιπτώσεις, όπως κοντεύουμε σιγά σιγά να πειστούμε για τα τελευταία θύματα. Άμα το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ίσως πραγματικά νοιαστούμε.  

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-ch-chatzidimitriou/121/197942/enochoi-kai-prostates#sthash.e2RGgmsL.dpuf