Γιώργος Καπόπουλος
Μια άνιση συναλλαγή με την Ε.Ε. να διευκολύνεται επικοινωνιακά και τον Ερντογάν να εισπράττει ουσιαστικό αντίτιμο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το ζητούμενο από ευρωπαϊκής πλευράς να ελέγξει άμεσα και αποτελεσματικά επί της ουσίας η Αγκυρα τις προσφυγικές - μεταναστευτικές ροές είναι εξωπραγματικό, γιατί πολύ απλά οι Ερντογάν - Νταβούτογλου δεν μπορούν και δεν θέλουν ταυτόχρονα:
Δεν μπορούν, γιατί η πρόκληση δεν είναι να σφραγίσουν την τουρκοσυριακή μεθόριο, από μόνη της μια πρόκληση δύσκολη λόγω μήκους και γεωγραφικών συνθηκών, αλλά να στήσουν ένα αδιαπέραστο εμπόδιο στη μέση ενός πεδίου μάχης όπου τα τελευταία τρία χρόνια έχει σβήσει οτιδήποτε θα μπορούσε να θυμίζει συνοριακή γραμμή. Νοτίως της τουρκοσυριακής μεθορίου μαίνονται οι μάχες μεταξύ Κούρδων και Τζιχαντιστών ανατολικά, ενώ προς δυσμάς η ρωσική αεροπορία βομβαρδίζει αλύπητα Τουρκμένους και άλλες ισλαμικές οργανώσεις.
Βορείως, μέρα με τη μέρα επεκτείνεται η ζώνη συγκρούσεων του τουρκικού στρατού με τις δυνάμεις του ΡΚΚ, που έχει επεκταθεί σε σειρά πόλεων της Νοτιοανατολικής Τουρκίας για πρώτη φορά. Κάνεις δεν είναι αφελής να πιστέψει ότι ανάμεσα στα δύο αυτά πεδία μάχης μπορεί να υπάρξουν πλήρως ελεγχόμενα σύνορα, και πολύ περισσότερο κανείς δεν πιστεύει ότι στον Ντιαρμπακίρ, αλλά και σε άλλες πόλεις που γίνονται οδομαχίες με χαρακώματα και οδοφράγματα, μπορούν να λειτουργήσουν hot spots για την ταυτοποίηση των προσφύγων.
Δεν θέλουν, πρώτον γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πρέπει να εγκλωβίσουν εντός της τουρκικής επικράτειας προσφυγικούς πληθυσμούς παρά τη θέλησή τους και να επιτείνουν μια, ούτως ή άλλως, εκρηκτική κατάσταση στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Αυτό που ενδιαφέρει τον Ερντογάν δεν είναι τόσο το ύψος της οικονομικής βοήθειας από την Ε.Ε. ή οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, αλλά η ανενόχλητη ολοκλήρωση της οικοδόμησης ενός αυταρχικού καθεστώτος που μέρα με τη μέρα παραπέμπει στα καθεστώτα της Κεντρικής Ασίας, αλλά κυρίως ο εξαναγκασμός της Ευρώπης να στηρίξει την απομονωμένη Αγκυρα στις διεκδικήσεις της σε σχέση με την επόμενη μέρα στη Συρία και στο Ιράκ.
Όλα τα παραπάνω αθροιστικά εγγυώνται ότι βρισκόμαστε στη αρχή μιας μακράς περιόδου όπου οι Ερντογάν - Νταβούτογλου θα αυξομειώνουν τις προσφυγικές μεταναστευτικές ροές κατά περίπτωση και έναντι προκαταβολής του πολιτικού αντιτίμου, στη συνέχεια μιας μεγάλης παράδοσης του ανατολίτικου παζαριού και της οθωμανικής διπλωματίας.
Υπάρχει στη συμπεριφορά της Άγκυρας μια έμμεση αλλά σαφής ομολογία της πρόθεσής της να θέσει την Ε.Ε. σε πολιτική ομηρεία. Είναι η επιβάρυνση των ήδη δραματικών διαστάσεων του Προσφυγικού με το ντουμπλάρισμά του με μεταναστευτικό κύμα: Αν η μεθόριος με τη Συρία δεν μπορεί να ελεγχθεί, η επαναφορά της βίζας για το Μαρόκο και τις άλλες χώρες του Μαγκρέμπ, αλλά και η διακοπή των πτήσεων Κωνσταντινούπολη - Ραμπάτ με κόστος πενήντα ευρώ θα μπορούσαν να τεθούν σε εφαρμογή αύριο το πρωί.
Άνιση λοιπόν συναλλαγή Τουρκίας Ε.Ε., με την Αγκυρα να εκβιάζει νομιμοποίηση της δικτατορικής εκτροπής του καθεστώτος αλλά και πολιτική στήριξη για ρόλο στην επόμενη μέρα σε Συρία-Ιράκ και τις Βρυξέλλες-Βερολίνο στην καλύτερη των περιπτώσεων να προσδοκούν φιέστες επικοινωνιακής διαχείρισης στη λογική των Κτιρίων Ποτέμκιν, μιας σκηνικής πρόσοψης, δηλαδή, χωρίς περιεχόμενο: Μια φωτογραφία Ευρωπαίων επιτρόπων δίπλα σε κάποιο συρματόπλεγμα στη μεθόριο με τη Συρία ή ένα βίντεο από κάποιο καλά σκηνοθετικά οργανωμένο hot spot, όπου θα διαχωρίζονται οι πρόσφυγες από τους μετανάστες, με κάποιους από τους τελευταίους να πρωταγωνιστούν στην παράσταση με τίτλο «άμεση επαναπροώθηση».
Μια συναλλαγή τέλος Ε.Ε. - Τουρκίας, όπου η Αγκυρα κινείται στην παράδοση της ορθολογικής Ρεαλπολιτίκ, με την ευρωπαϊκή πλευρά να υιοθετεί ρητορική και πρακτική ανατολίτικου παζαριού...
kapopoulos@pegasus.gr
Πηγή: Ημερησία
Δημοσιεύτηκε στις 05/02/2016
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire