Η επένδυση στον Ερντογάν και ο θρίαμβος της πολιτικής αφέλειας

Κώστας Βενιζέλος

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι κατασκεύασμα της Δύσης και της κακής φήμης των Τούρκων στρατιωτικών. Επένδυσαν οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι σε ένα μοντέλο ισλαμοδημοκράτη και παρόλο που δεν τους έβγαινε ούτε στην αρχή ούτε και στη συνέχεια επέμεναν στη λογική ότι δεν υπήρχε «άλλη εναλλακτική λύση». Τον φόρτωναν, μέσα από αποφάσεις τους, με δώρα και πολιτικά πλεονεκτήματα, τα οποία στοίβαζε χωρίς να ανταποδίδει. Τον ενίσχυαν με την ανοχή τους. Έκαναν ότι δεν έβλεπαν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της χώρας, ενώ αποσύνδεσαν πλήρως την κατοχική Τουρκία από το Κυπριακό (σε αυτό φταίμε και εμείς)
 

Επένδυσαν στον Ερντογάν, εδώ στην Κύπρο, όπως και στην Ελλάδα, οι οπαδοί της όποιας λύσης. Οι οπαδοί της εξίσωσης της αφέλειας με την ανιστόρητη ανάλυση του διεθνούς και πολιτικού περιβάλλοντος. Και αναπτύχθηκαν θεωρίες του «καλού» Ερντογάν και του «κακού» Ντενκτάς. Και όταν ακόμη ο Ερντογάν κατήργησε τον πάλαι ποτέ ισχυρό Ραούφ Ντενκτάς σε μερικά λεπτά, επέμειναν να παίζουν με τις λογικές του καλού, του κακού και του άσχημου. Βόλευε αδιέξοδες πολιτικές αυτή η… καλή εκδοχή του Ερντογάν.

 

Η πορεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν ευδιάκριτη για όσους θέλουν να βλέπουν τις πραγματικότητες και δεν είναι βυθισμένοι στις ψευδαισθήσεις, ούτε και είναι αιχμάλωτοι στις θεωρίες της πολιτικής αφέλειας. Ο Ερντογάν δεν είναι ένας τρελός δικτάτορας. Είναι ένας δικτάτορας, που με βίαιες πρακτικές επιβάλλει τις επιλογές του και προωθεί τις πολιτικές του. Έχει πολιτική και όραμα, που χαρακτηρίζονται από υστερικό φανατισμό. Μέσα σε μερικές εβδομάδες έκανε κινήσεις στρατηγικής σημασίας με ανοίγματα προς Μόσχα και Τελ Αβίβ, ενώ τον βόλεψε το πραξικόπημα για να εδραιωθεί -διά πυρός και σιδήρου- στο εσωτερικό. Έχει όραμα και για την Κύπρο, με βασικό στόχο τον στρατηγικό έλεγχο του νησιού. Αυτό το επιδιώκει είτε με μια συμφωνία είτε με την εφαρμογή του σχεδίου ενσωμάτωσης των κατεχομένων.
 

Η Κύπρος και το Κυπριακό επηρεάζονται από τις εξελίξεις στην Τουρκία. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση μπορεί και να επιδράσει στη συνέχεια αρνητικά για τον τόπο. Για αυτό και θα πρέπει να παρακολουθούμε από κοντά τα τεκταινόμενα στη χώρα αυτή. Όπως και τα όσα διαδραματίζονται στα κατεχόμενα (ισχύει και εκεί η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε στην Τουρκία;). Και όχι μόνο να παρακολουθούμε αλλά και να διαμορφώνονται πολιτικές διαχείρισης και αντιμετώπισης. Είναι ρίσκο και επιδερμική αντίληψη των δεδομένων να προσπερνούμε το πραξικόπημα και να βλέπουμε τον… επόμενο καλό, τον Μουσταφά Ακιντζί (πρόκειται για τον ίδιο που κάποιοι έλεγαν πως δεν μπορεί να αποφασίσει μόνος του, χωρίς την Τουρκία).

Κώστας Βενιζέλος

 

 

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-k-venizelos/103/323915/o-thriamvos-tis-politikis-afeleias#sthash.ZoMxv1A7.dpuf