ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

lundi 18 avril 2011

Βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο

Το στοίχημα για πέντε αρχηγούς
Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών ενδεχομένως να σηματοδοτήσει εξελίξεις στην κορυφή κομματικών πυραμίδων
Του Παναγιώτη Τσαγγάρη


Παρτίδα για γερά νεύρα είναι οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές, οι οποίες αποδεικνύονται πολύ πιο ενδιαφέρουσες απ’ όσο αρχικώς εκτιμάτο. Και ενώ όλοι είχαν τα βλέμματα στραμμένα στο ΔΗΚΟ και στον Μάριο Καρογιάν, κατά πόσο θα κερδίσει ή όχι το στοίχημα των εκλογών, κάτι που θα ορίσει και το πολιτικό του μέλλον, τελικά στο πόκερ των βουλευτικών εκλογών κρίνονται πολλά και για άλλους τέσσερεις πολιτικούς αρχηγούς. Η κομματική σημασία των βουλευτικών εκλογών, αλλά και οι απόρροιες των αποτελεσμάτων τους, κυρίως προς τα πρόσωπα πολιτικών αρχηγών, αποτελούν πραγματική πολιτική πρόκληση, από την οποία –και είναι η μοναδική φορά μέχρι σήμερα στο κομματικό σκηνικό – θα εξαρτηθεί ενδεχομένως το μέλλον πέντε συνολικά πολιτικών αρχηγών. Πρόκειται για τους Άντρο Κυπριανού, Νίκο Αναστασιάδη, Μάριο Καρογιάν, Δημήτρη Συλλούρη και Ιωάννα Παναγιώτου.

Ενίσχυση Άντρου από Χριστόφια
Από την ημέρα εκλογής του Άντρου Κυπριανού, υπέβοσκε τόσο εκτός όσο και εντός του κόμματος της Αριστεράς το ερώτημα κατά πόσο ο «ήπιος» κ. Κυπριανού θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στη θέση του γενικού γραμματέα. Αυτονόητα η σύγκριση και η αντιπαραβολή γινόταν με τον Νίκο Κατσουρίδη, ο οποίος, πέραν του ότι αναγνωρίζεται από συμμάχους και αντιπάλους ως ένας δεινός πολιτικός, ήταν και ανθυποψήφιος του κ. Κυπριανού στις 21 Ιανουαρίου του 2009, οπόταν και εκ των πραγμάτων η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη.
Για τον Άντρο Κυπριανού, ο οποίος επανεκλέχθηκε αργότερα (28 Νοεμβρίου 2010) χωρίς ανθυποψήφιο, οι βουλευτικές εκλογές του Μαΐου είναι στοίχημα, αλλά και συνάμα δείκτης του πολιτικού του μέλλοντος. Αρχικά, είναι η πρώτη του πραγματική εκλογική αναμέτρηση που ως γ.γ. του ΑΚΕΛ (προηγήθηκαν οι Ευρωεκλογές, ωστόσο οι βουλευτικές εκλογές έχουν βαρύνουσα σημασία για κάθε κόμμα) καλείται να δώσει μια σκληρή μάχη, για να διατηρήσει την πρωτιά του κόμματος ή έστω να περιορίσει στο ελάχιστο τη διαφορά με τον ΔΗΣΥ.
Παράλληλα, πολλοί αναμένουν τα αποτελέσματα της κάλπης, που θα δείξουν τον «βαθμό προτίμησης» των ακελικών προς το πρόσωπο του Νίκου Κατσουρίδη, μέσω των σταυρών προτίμησης. Θέτοντας τη θέση αυτή ενώπιον ακελικών στελεχών, σημείωσαν πως θα διαφανεί κατά πόσο η ευρύτερη Αριστερά επιθυμεί τον Νίκο Κατσουρίδη να παραμείνει στην πρώτη γραμμή επίθεσης και παράλληλα να παραμείνει ως μια «εναλλακτική» για το ΑΚΕΛ.
Κανείς βεβαίως δεν αναμένει αλλαγές στην ηγεσία του ΑΚΕΛ, παρά τα όποια αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών, ωστόσο η πορεία και τα ποσοστά του κόμματος θα καταγραφούν είτε ως πλην είτε ως συν στο πολιτικό μητρώο του Άντρου Κυπριανού και θα είναι σημείο αναφοράς στο μέλλον, μαζί με τις επόμενες δύο δοκιμασίες, αυτές των δημαρχιακών και των προεδρικών εκλογών.
Η παρέμβαση πάντως του Προέδρου Χριστόφια στα της προεκλογικής (στις 10 Απριλίου) για πολλούς ακελικούς δεν ήταν καθόλου άσχετη και με το στοίχημα του Άντρου Κυπριανού, αφού, όπως υποστηρίζουν, η παρέμβαση φανερώνει και ένα είδος «ενίσχυσης» των προσπαθειών του νυν γ.γ. του ΑΚΕΛ για συσπείρωση του κόμματος, όπου φάνηκε ότι υπάρχει αδυναμία. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα χρειαζόταν η παρέμβαση του Προέδρου, αν στη θέση του γ.γ. του ΑΚΕΛ ήταν ο Κατσουρίδης», είπε χαρακτηριστικά στην «Κ» στέλεχος του ΑΚΕΛ, σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα του κόμματος «αποκάλυψη». Αξίζει να σημειωθεί πως, σε αντίθεση με τώρα, οι όποιες παρεμβάσεις ή έστω καταγγελίες για παρεμβάσεις Προέδρου και κυβερνητικών αξιωματούχων στα της προεκλογικής, διαχρονικά σημειώνονταν κατά το τελευταίο δεκαπενθήμερο προ των βουλευτικών εκλογών και ποτέ πιο νωρίς. Κάτι που καταδεικνύει πως στο ΑΚΕΛ διαφάνηκαν κάποια αδρά προβλήματα στην προεκλογική και ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν ήθελε να αφήσει ακάλυπτο ούτε το κόμμα, αλλά ούτε και τον Άντρο Κυπριανού, για την εκλογή του οποίου στην ηγεσία είχε πρωτοστατήσει.
Φθίνουσα για Αναστασιάδη;
Στις 8 Ιουνίου 2011 ο Νίκος Αναστασιάδης συμπληρώνει 14 χρόνια στην προεδρία του ΔΗΣΥ. Για πολλούς αναλυτές ο κ. Αναστασιάδης είχε βρεθεί στο ζενίθ της πολιτικής του καριέρας το 2004. Για άλλους το ζενίθ θα είναι στα επόμενα δυο χρόνια. Σημασία έχει πως αυτές οι βουλευτικές εκλογές αποτελούν για τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ τεράστια πρόκληση. Κυρίως για το πολιτικό του μέλλον. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ο Νίκος Αναστασιάδης θα φτάσει τον ΔΗΣΥ πρώτο κόμμα, με σημαντική διαφορά από το ΑΚΕΛ ή αν απλώς επιστρέψει τον ΔΗΣΥ (έστω και ως πρώτο κόμμα) στο σημείο που τον παρέλαβε, δηλαδή στα ποσοστά του 33%-34%. Στην πολιτική σκακιέρα ευρύτερα, για κόμματα του εκτοπίσματος του ΔΗΣΥ, τα 10 χρόνια μακριά από την εξουσία είναι πολλά και τα 15 φαντάζουν αδιανόητα. Για τον ΔΗΣΥ και τον Νίκο Αναστασιάδη το στοίχημα είναι πολλαπλό και σύνθετο: Πρέπει να επανέλθει στην πρωτιά, καταγράφοντας ποσοστά σίγουρα πέραν του 34%, έτσι ώστε από τη μια να καταδεικνύεται σαφέστατα η προτίμηση των πολιτών προς το κόμμα της Δεξιάς και από την άλλη να στέλνεται το μήνυμα αποδοκιμασίας προς τους πολιτικούς του αντιπάλους. Πρέπει, παράλληλα, να εξεύρει τρόπους σύναψης συμμαχιών, ώστε να διανύσει πετυχημένη πορεία στις εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης τον Δεκέμβρη. Τέλος, όλα αυτά πρέπει να λειτουργήσουν άριστα και σε τέτοιον βαθμό, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το 2013 ο ΔΗΣΥ να ξαναβρεθεί στην εξουσία. Όλα αυτά μελετώνται και εξετάζονται στην Πινδάρου και ιδιαίτερα στον 5ο όροφο, όπου και το αρχηγείο του προέδρου του κόμματος. Προς το παρόν εκτιμάται ότι οι βουλευτικές εκλογές θα δώσουν το πράσινο φως στον Νίκο Αναστασιάδη για περαιτέρω σχεδιασμούς. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι πιθανόν ότι θα ανάψει στην Πινδάρου το «πορτοκαλί», που θα σημαίνει – αργά ή γρήγορα – τη μελέτη σεναρίων για τη διαδοχή του.
Γκραν γκινιόλ για Καρογιάν
Ο νεότερος των πολιτικών αρχηγών Μάριος Καρογιάν έχει ήδη συνηθίσει στο σκληρό πολιτικό πόκερ, αφού από την ανάληψη της ηγεσίας του ΔΗΚΟ δοκιμάζεται η πολιτική του κράση, τόσο εντός όσο και εκτός κόμματος. Πολλοί εκτιμούν ότι στις βουλευτικές εκλογές ο κ. Καρογιάν παίζει ίσως τα ρέστα του, καθώς θα πρέπει κυρίως να παρουσιάσει ένα ΔΗΚΟ με αξιοπρεπή ποσοστά. Παράλληλα, εγείρεται το ερώτημα αν στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, που θα προκύψει από τις εκλογές, η συντριπτική πλειοψηφία θα είναι από ανθρώπους που τον στηρίζουν, έτσι ώστε να καταφέρει να «στεριώσει» στην προεδρία του ΔΗΚΟ. Η εσωκομματική αντιπαράθεση που χώρισε λίγο-πολύ το ΔΗΚΟ στα δύο, άφησε το στίγμα της, με αποτέλεσμα τώρα τα βλέμματα να στρέφονται σε δύο συγκεκριμένους υποψηφίους: Στον Γιώργο Κολοκασίδη, αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΚΟ και υποψήφιο βουλευτή Λευκωσίας, αλλά και στον Κυριάκο Κενεβέζο, γραμματέα του ΔΗΚΟ και υποψήφιο βουλευτή Λεμεσού. Αν και ποτέ δεν πρόκειται ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ να πανηγυρίσει δημοσίως στην περίπτωση που οι δύο δεν εκλεγούν, για τον Μάριο Καρογιάν θα αποτελεί μια εσωτερική «νίκη», αλλά πολύ περισσότερο μια σοβαρότατη ήττα για τα δύο στελέχη, αφού θα πρόκειται για παραδοξότητα, μιας κι ενώ μεν κατάφεραν να εκλεγούν στην πυραμίδα του κόμματος, δεν θα πετύχουν είσοδό τους στη Βουλή. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα αποτελεί σοβαρότατο πλήγμα για τη δική τους αξιοπιστία και για τη βαρύτητα πλέον του πολιτικού τους λόγου. Συνομιλώντας με αξιωματούχους του ΔΗΚΟ, δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο μια τέτοια εξέλιξη να προκαλέσει και τις παραιτήσεις των δύο από τις θέσεις που κατέχουν στο ΔΗΚΟ, ενώ θεωρείται σίγουρο ότι πλέον θα περιορίσουν τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, κυρίως αν αυτές συγκρούονται με τις επίσημες θέσεις του κόμματος.
Την ίδια ώρα, όμως, όσο «καυτό» θεωρείται το ζήτημα για τα δύο στελέχη του ΔΗΚΟ, άλλο τόσο «καυτό» θεωρείται για τον ίδιο τον Μάριο Καρογιάν, για τον οποίον οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές θα αποτελούν και την πρώτη του ουσιαστική δοκιμασία στον πολιτικό στίβο ως πολιτικός αρχηγός. Το παραμικρό λάθος ενδεχομένως να του στοιχίσει τόσο την προεδρία του κόμματος όσο και στη μελλοντική πολιτική του παρουσία, κάτι που θα αποφύγει μόνο αν καταφέρει το ΔΗΚΟ και συγκεντρώσει ποσοστά τουλάχιστον πέραν του 14 %.
Δυσκολίες για Συλλούρη, ντεμπούτο για Ιωάννα
Οι βουλευτικές εκλογές αποτελούν όμως στοίχημα και για έναν άλλον πολιτικό αρχηγό, τον Δημήτρη Συλλούρη, ο οποίος θα πρέπει να οδηγήσει το ΕΥΡΩΚΟ σε ποσοστά τέτοια, που τουλάχιστον θα του επιτρέπουν να έχει τρεις έδρες στη Βουλή, όσες δηλαδή έχει το κόμμα του και τώρα. Είναι γνωστό ότι στο κόμμα υποβόσκει μια κρίση μεταξύ των δύο τάσεων (Συλλούρη και Κουτσού) και γι’ αυτό επικρατεί ανησυχία, η οποία εντάθηκε μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Παρ’ όλα αυτά, ηγετικά στελέχη εκτιμούν ότι τα ποσοστά του ΕΥΡΩΚΟ δεν θα υποχωρήσουν πέραν αυτών που κατέγραψε το 2006. Σε περίπτωση όμως που οι έδρες μειωθούν, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για το ίδιο το κόμμα, που νομοτελειακά θα έχει τη μοίρα όλων των άλλων μονοεδρικών κομμάτων που κατά καιρούς εμφανίζονται και ως διάττοντες αστέρες εξαφανίζονται. Σε μια τέτοια περίπτωση, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα για τον ίδιο τον Δημήτρη Συλλούρη, ως πρόεδρο, ο οποίος, όπως εκτιμάται, θα αμφισβητηθεί έντονα από τα ίδια τα στελέχη του ΕΥΡΩΚΟ.
Πρόκληση αποτελούν οι εκλογές και για τη νέα γενική γραμματέα των Οικολόγων, Ιωάννα Παναγιώτου, η οποία βρίσκεται στη θέση αυτή από τον Μάρτιο του 2009. Η Ιωάννα Παναγιώτου έχει να αποδείξει πως μπορεί να σηκώσει το βάρος των ευθυνών της, θέση που κατέχει, αλλά και να πετύχει αυτό που δεν πέτυχε ο προκάτοχός της, να αυξήσει τα ποσοστά του Κινήματος, με προοπτικές για περισσότερες έδρες στη Βουλή. Από την άλλη, εκτιμάται πως το Κίνημα των Πρασίνων δεν εμπίπτει στον «νόμο» της μοίρας των μονοεδρικών κομμάτων, καθώς, λόγω του εναλλακτικού του χαρακτήρα, μπορεί να επιβιώνει και σε περιβάλλον… εκτός Βουλής.
www.kathimerini.com.cy

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire