Χρονογράφημα : KVETA Η ΤΣΕΧΑ

Ασπασία Μπούμπαρη

Tην συνάντησα σε μια απόμακρη παραλία την Κβέτα την Τσέχα. Έκανε μπάμ ότι ήταν Σλάβα. Από την όψη, μάτια γαλανά, όχι σκούρο αυτό το θλιμμένο, ίσια μαλλιά ξανθά, μεγάλο μέτωπο, ψιλόλιγνη πολύ μακριά πόδια που κατέληγαν σε μια τεράστια πατούσα. Δεν ήταν όμορφη άνκαι για τους νότιους εντυπωσιακή. Μιλούσε αγγλικά με σλάβικη προφορά. Χαμογελούσε στον ήλιο, στη θάλασσα στους ανθρώπους. Άνθιζε η Κβέτα,  Ανθή σαν να λέμε, όπως λέει και το όνομα της. Δεν της μίλησα αμέσως. Την άφησα να μου απευθύνει το λόγο στ΄ αγγλικά. Όταν άκουσε να της απαντάω στη γλώσσα της έβγαλε ένα μπουμπούκι στο στόμα και τα μάτια της σκούρυναν, πήραν το χρώμα της θάλασσας το βαθύ γαλάζιο. Η  Κβέτα είχε ν' ακούσει την γλώσσα της πάνω από 6 μήνες. Σαν χριστουγεννιάτικο δώρο της φάνηκε που μ άκουσε. Όλα τα είχε σ΄ εκείνη την παραλία ζέστη αλμύρα καταγάλανη, κρυστάλλινη  θάλασσα, καλό φαγητό  χρήματα(τουλάχιστον περισσότερα από την πατρίδα της). Αυτά που άλλοτε ονειρευόταν. Αυτό το δώρο όμως, ν ακούσει για λίγο την τη γλώσσα της, ν αναπολήσει για λίγο την πράσινη  υγρή πατρίδα της ,να βρεθεί νοερά στα περασμένα χρόνια με φίλους, συγγενείς , σε μια ερημική παραλία ήταν ανεκτίμητο. Ήταν ξαφνικά σαν να  μπορούσε να μυρίσει  όλες τις μυρωδιές του τόπου της, τα πεύκα, το φρέσκο χιόνι των Χριστουγέννων, βανίλια, σοκολάτα , ανοιξιάτικες πασχαλιές του Μάη... και χαμογέλασε γλυκόπικρα. Έτσι μαραινόταν σ ένα κατάξερο νησί η Ανθή της Τσεχίας.