Επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη βάση των σημερινών διεθνών δεδομένων, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών, αλλά και των αρχών που πρέπει να διέπουν μια δημοκρατική Πολιτεία

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Οδικός χάρτης

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Η κληρονομιά από τη συνάντηση στο Greentree θα βαραίνει την επόμενη περίοδο κατά τρόπο καταθλιπτικό και πιεστικό τις εξελίξεις του Κυπριακού. Η δήλωση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν συνιστά επί της ουσίας έναν οδικό χάρτη με ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που οδηγούν στη σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των μερών. Στόχος να εμποδισθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ ή αν αυτό δεν γίνει κατορθωτό να επιρριφθούν ευθύνες στην ελληνική πλευρά για το αδιέξοδο που θα προκύψει σε μερικούς μήνες. Βεβαίως, ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει τη δική του ανάγνωση της δήλωσης αυτής, όμως δεσμευτικά είναι όσα η δήλωση Μπαν Κι Μουν λέγει και όχι η δική του ερμηνεία η οποία πόρρω απέχει από την πραγματικότητα. Εξάλλου, αν στο Greentree δεν μπόρεσε να αντισταθεί στους τουρκικούς σχεδιασμούς πώς θα αντισταθεί σε δύο-τρεις μήνες όταν ο Μπαν Κι Μουν θα προχωρήσει στη σύγκληση Διεθνούς Διασκέψεως; Και αν ακόμη καταφέρουμε να μπλοκάρουμε τη Διεθνή Διάσκεψη μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας με κάποιο φιλικό βέτο τόσο η έκθεση Ντάουνερ όσο και αυτή του Μπαν Κι Μουν που θα ακολουθήσει θα αφήσει την εντύπωση ενός ναυαγίου με δική μας ευθύνη. Άλλωστε επί της ουσίας ο οδικός χάρτης και τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα αφέθηκαν στα χέρια του Ντάουνερ, ο οποίος μάλιστα αναβαθμίστηκε μετά τη συνάντηση του Greentree.
Έχουν δε αυταπάτες όσοι πιστεύουν ότι ο Ντάουνερ που μιλά για Ελληνοκυπρίους οι οποίοι θα προεδρεύσουν της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως η Κυπριακή Δημοκρατία να ήταν μία κοινότητα και όχι κράτος, θα είναι αντικειμενικός στην έκθεσή του. Διαχρονικά έχει συνταχτεί με τους τουρκικούς σχεδιασμούς και αυτός και ο Βρετανός Λιν Πάσκο, βοηθός γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, που κατευθύνουν τις ενέργειες του διεθνούς οργανισμού στο Κυπριακό. Ή μήπως πιστεύει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι θα πετύχει σε μερικές εβδομάδες όσα δεν πέτυχε στα τέσσερα χρόνια των διαπραγματεύσεών του με την τουρκική πλευρά και παρά τα πολλαπλά δώρα του που έμειναν χωρίς αντίδωρα; Η κληρονομιά του Greentree δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική με την πολιτική που ακολούθησε ο Δημήτρης Χριστόφιας τα τελευταία τέσσερα χρόνια με την εγκατάλειψη της συμφωνίας της 8ης Ιουλίου 2006, τις απαράδεκτες προσφορές του στην τουρκική πλευρά και την επιμονή του να συζητά για τέσσερα σχεδόν χρόνια το θέμα της διακυβέρνησης, για το οποίο ενδιαφερόταν η τουρκική πλευρά και αφήνοντας κατά μέρος τα θέματα του εδαφικού, του περιουσιακού, της ιθαγένειας, του εποικισμού και άλλα που ενδιαφέρουν κατά κύριο λόγο την ελληνική πλευρά. Η ιστορία του Κυπριακού από το 1974 και μετά συνιστά μια συνεχή διολίσθηση των θέσεων της ελληνικής πλευράς ιδίως από την εποχή της προεδρίας του Γιώργου Βασιλείου. Στη γραμμή αυτή της διολίσθησης κινήθηκε δυστυχώς και ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας που προέρχεται από το χώρο της Αριστεράς. Διότι βεβαίως έχει μια κάποια σημασία αυτή η πολιτική προέλευσή του επειδή θα ανέμενε κανείς μια διαφορετική πολιτική από έναν Πρόεδρο προερχόμενο από αυτό τον χώρο, στη βάση κάποιων αρχών, και όχι την επίκλησή του καθημερινά ότι κινήθηκε στη γραμμή των προκατόχων του. Ακόμη και την τελευταία στιγμή, αν αληθεύουν οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν, χάρισε στην Τουρκία την εφαρμογή των τεσσάρων ελευθεριών που ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι συζητούν να περιορίσουν για τις δικές τους χώρες, σε περίπτωση ένταξής της στην ΕΕ. Η εφαρμογή και μόνο της αρχής αυτής θα μετατρέψει την Κύπρο σε νησί Τούρκων εποίκων. Ακόμη και η Αθήνα συζητούσε, σε περίπτωση ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να απαιτήσει να ισχύσουν ειδικοί όροι όσον αφορά στην εγκατάσταση Τούρκων στα ελληνικά νησιά. Κάτι που άλλωστε έγινε αποδεκτό για τα Αγγλονορμανδικά νησιά, την Νήσο του Μαν και τις Φερρόες Νήσους.
Είναι η ώρα για την ανάληψη από όλους των ευθυνών τους. Η διαχείριση της κληρονομιάς του Greentree δεν θα είναι εύκολη. Για άλλη μια φορά κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε στα ίδια τραγικά αδιέξοδα του σχεδίου Ανάν. Επιτέλους θα πρέπει κάποτε να προχωρήσει αυτός ο τόπος αποφασιστικά, εγκαταλείποντας τα φοβικά σύνδρομα, με αναθεώρηση μιας πολιτικής που υιοθετήθηκε στη δεκαετία του ’70 κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες από τις σημερινές και την επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη βάση των σημερινών διεθνών δεδομένων, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών, αλλά και των αρχών που πρέπει να διέπουν μια δημοκρατική Πολιτεία. *Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης. stephanos.constantinides@gmail.com