Κύπρος - Τέτοια... μυαλά δεν σκέφτονται για το εθνικό συμφέρον!

Νίκος Τόκας

Κουβέντες, χωρίς τίποτε το ολοκληρωμένο και επιστημονικά επεξεργασμένο και τεκμηριωμένο, είναι οι πλείστες θέσεις κομμάτων για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Ακόμα και οι ορκισμένοι (ρητορικά τουλάχιστον) πολέμιοι του Μνημονίου, παρά το ότι συχνά προβάλλουν ισχυρά επιχειρήματα που ενδεχομένως να πείθουν κιόλας για τις καταστροφικές συνέπειες των Μνημονίων, εντούτοις λαϊκίζουν με τόσο φρικτό τρόπο που διερωτάσαι ποια είναι η πρώτη τους έγνοια και ανησυχία: Μήπως ο άμεσος απεγκλωβισμός μας από τους δανειστές, μέσα από ένα αξιόπιστο και εφαρμόσιμο σχέδιο δράσης, ή να κερδίσουν τις εντυπώσεις και τα "εύσημα" από το πράγματι θυμωμένο και ξεθεωμένο από την κρίση εσωτερικό ακροατήριό τους;

...Βέβαια, από την άλλη, οι... θιασώτες της Τρόικας την θεωρούν ως αναγκαίο κακό, αλλά και ως τον σωτήρα μας. Και υπερθεματίζουν στην ανάγκη τυφλής προσήλωσης και ιερής πειθαρχίας στο συμφωνημένο πρόγραμμα διάσωσης. Διαμηνύοντας τη βεβαιότητα τους ότι έξω και πέρα από το Μνημόνιο, δεν μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική και τραπεζική εξυγίασνση. Στους αντιδρούντες δε για τους σκληρούς όρους και τις προϋποθέσεις που επιβάλλουν οι Τροϊκανοί, ιδιαίτερα κάθε φορά που εκταμιεύουν τις δόσεις, απαντούν με το εξής... αφοπλιστικό: Ουδείς άλλος στον κόσμο δεν είναι διατεθειμένος να μας δανείσει, εκτός κι αν γνωρίζετε εσείς κάποιους να... βάλουν χέριν πούγγαν τους!    

 ...Επομένως: Βαθιά διχασμένοι και με ακραίες θέσεις που ο καθένας διατηρεί, ανεμίζει και φανατικά ασπάζεται σαν... ευαγγέλιο, είμαστε και στο θέμα της διαχείρισης της οικονομικής κατάστασης. Οπόταν αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι τέτοια, ένθεν και ένθεν, μυαλά, και να ήθελαν δεν θα μπορούσαν ποτέ να... συναντηθούν. Πόσω μάλλον να ανέμενε κανείς ότι θα έβρισκαν κοινή συνισταμένη και έναν κοινό τόπο ώστε να καθορίσουν, συναποφασίζοντας, για τους άμεσους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους τρόπους και μέσα για ανόρθωση της οικονομίας.  

...Συμπέρασμα: Το πολιτικό σύστημα, όπως και στο Κυπριακό, έτσι και στην οικονομία, θα επαναλαμβάνει σε... υπερθετικό βαθμό τον κακό του εαυτό. Συνεχίζοντας, σε μια πτωχευμένη χώρα και επί ερειπίων να δίνει αβέρτα ανέξοδες διαλέξεις. Και να κάνει αβέρτα ηθικοπλαστικά κηρύγματα. Και να κρατά τεχνηέντως διχασμένο τον λαό. Ανίκανο να σοβαρευτεί και να επαναδιεκδικήσει κατιτίς από την παντελώς χαμένη του αξιοπιστία! Πτου...και πάλι πτου! 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 20/12/2013