Οι Ελληνες φαίνεται να μην έχουν πλήρη συναίσθηση της καταστάσεως ή να μη θέλουν μέσα τους να την αποδεχθούν...

Στα σπήλαια της κοινωνίας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Στην Ελλάδα, ουδέποτε σημειώθηκε εξέγερση με ανατρεπτικά χαρακτηριστικά. Ακόμη και σε φορτισμένες περιόδους, τη λύση έδινε η τιμωρητική κάλπη... Σήμερα, βιώνοντας μια πρωτόγνωρη κατάσταση, η χώρα βράζει.

 Ο δυσάρεστος αιφνιδιασμός δημιούργησε βαθμηδόν αμηχανία, φόβο, οργή και αγανάκτηση. Και όσο περνάει ο καιρός -με το Μνημόνιο να έχει αποτύχει, με τον πρωθυπουργό να αποκαλύπτεται ψευδόμενος στο μείζον θέμα του ΔΝΤ και την κυβέρνηση να φαντάζει χλωμή και ασυνάρτητη- η κατάσταση προσλαμβάνει εκρηκτικά χαρακτηριστικά. Τουλάχιστον στα σπήλαια της κοινωνίας. Εκεί όπου καθημερινά εκτυλίσσονται προσωπικά δράματα και συλλογικού χαρακτήρα οδυνηρές ανατροπές... Ωστόσο η χώρα δεν βρίσκεται στα πρόθυρα γενικευμένης εξέγερσης: οι συνεχείς και εσχάτως μαζικές κινητοποιήσεις έχουν προδιαγεγραμμένο τέλος. Σχεδόν καμιά κεντρική επιλογή δεν αναχαιτίστηκε, παρά τη διεκδικητική δυναμική που ανέπτυξαν τα συνδικάτα... Επιπλέον, παρατηρείται ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο, όπως σημείωσε προσφάτως η στήλη: τόσο στις πρόσφατες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, όσο και σε κλαδικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν ηττήθηκε, αλλά εξήλθε τροπαιούχο, ανεβάζοντας κατά δέκα μονάδες το ποσοστό του! Και πού; Στις εκλογές της Συνομοσπονδίας Βιοτεχνών και Εμπόρων... Εξήγηση υπάρχει. Εντοπίζεται κυρίως στην αδυναμία της καθημαγμένης από τις κάλπες Ν.Δ. να πείσει, στην τρομακτική προπαγάνδα την οποία διεκπεραίωσαν ευπειθώς τα Μέσα Ενημέρωσης -ένα μείγμα απροκάλυπτου ψεύδους, ηχηρών αποκρύψεων και ασύστολης τρομοκρατίας-, καθώς και στην πλήρη αδυναμία της Αριστεράς να φωταγωγήσει πειστικά μια εναλλακτική λύση... Οι πρόσφατες κρημνιστικές για το ΠΑΣΟΚ δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν ότι σταδιακά το κυβερνών κόμμα έχει κάθε λόγο να ανησυχεί.
Η κατάσταση φαίνεται να φτάνει στο όριο της κοινωνικής ανοχής, όσο η αντοχή της κοινωνίας εξαντλείται. Ωστόσο -και παρά τα πυκνά δείγματα ανυπακοής και δυσανεξίας προς τους κυβερνώντες, και προς τους πολιτικούς εν γένει- όλα δείχνουν ότι οι Ελληνες θα κινηθούν και πάλι στην προσφιλή οδό της εκλογικής τιμωρίας για το κυβερνών κόμμα, και όχι στη λεωφόρο της εξέγερσης. Οχι μόνο γιατί εδώ δεν είναι Αίγυπτος ή Λιβύη, αλλά διότι η συμπεριφορά αυτή είναι αποτύπωμα της πολιτικής τους κουλτούρας... Εξάλλου, η Ελλάδα μπορεί να χειμάζεται, αλλά εισέτι αντέχει. Λόγω οικογένειας και παραοικονομίας. Και το κυριότερο: οι Ελληνες φαίνεται να μην έχουν πλήρη συναίσθηση της καταστάσεως ή να μη θέλουν μέσα τους να την αποδεχθούν... Αλλά κι αν συμβεί αυτό, μάλλον στην κάλπη θα λύσουν τους λογαριασμούς τους με την εξουσία...