Στίγμα
Ας τολμήσει δημοψήφισμα ο Πρόεδρος, και θα δει...
Κωστάκης Αντωνίου
ΓΙΑΤΙ επί τόσων διακυβερνήσεων, ακόμη και επί διακυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος προτείνας αποδοχή της διζωνικής (ομιλία στην "Αργώ"), οι αντιτιθέμενοι στη μορφή αυτής της λύσης δεν είχαν εκδηλώσει ποτέ, σε τόση ένταση και τόση διάρκεια, αντίδραση στη διζωνική;
Η απάντηση είναι απλή: Διότι, κανένας Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν είχε μετατρέψει τη διζωνική σε λάβαρο αγώνα, όπως έχει πράξει ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Κανένας Πρόεδρος δεν πρόβαλε τόσο πεισματικά αυτήν τη λύση και δεν την κατέστησε συνώνυμη με τη σωτηρία.
Όμως, δεν είναι μόνο ο φανατισμός με τον οποίο ο Δημήτρης Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ προσπαθούν να επιβάλουν αυτήν τη λύση. Δεν είναι μόνο η επικίνδυνη θεώρηση που έχουν για τη διζωνική, θεώρηση η οποία τους ώθησε να κάμουν τόσες παραχωρήσεις. Είναι και ο ετσιθελικός και εκβιαστικός τρόπος με τον οποίο απευθύνονται στο λαό και τον τρομοκρατούν ότι, αν δεν αποδεχθεί τη διζωνική ομοσπονδία, όπως εκείνοι την οραματίζονται, θα καταστραφεί οριστικά.
Αυτός ο βάναυσος τρόπος, με τον οποίο ο Πρόεδρος Χριστόφιας και η ηγεσία του ΑΚΕΛ προσπαθούν να ευνουχίσουν τη σκέψη του λαού, να τον τρομοκρατήσουν ότι αν δεν αποδεχθεί διζωνική θα πάθει πολλά, αυτή η λανθασμένη και στρεβλωμένη άποψη που έχουν για την ομοσπονδία, είναι εκείνο που προκαλεί τις αντιδράσεις όχι μόνο πολιτικών, αλλά και του λαού.
Και το τραγελαφικό, σε όλη την υπόθεση, είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουκ ολίγες φορές έχει διακηρύξει ότι η ομοσπονδία δεν είναι η λύση που "ταιριάζει" στην Κύπρο. Είναι, στην καλύτερη περίπτωση, "αδήριτη ανάγκη". Αλλά αφού δεν είναι η ευτυχέστερη λύση, αφού είμαστε υποχρεωμένοι να τη συζητήσουμε, πώς την κατέστησε λάβαρο αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού; Ποιος τον εξουσιοδότησε να διαπραγματεύεται διζωνική, όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται; Πότε απευθύνθηκε με δημοψήφισμα στο λαό και τον κάλεσε να τοποθετηθεί εάν αποδέχεται διζωνική, και εάν αποδέχεται, είναι της μορφής που εκείνος έχει δεχθεί;
Και ας μη μας πουν πάλιν ότι ο λαός αποφαίνεται υπέρ της διζωνικής στις... προεδρικές εκλογές. Μια γενικολόγος, αόριστη και πονηρή διακήρυξη στα προεκλογικά προγράμματα των υποψήφιων Προέδρων, ότι θα επιδιώξουν λύση στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, δεν σημαίνει ότι ο λαός εγκρίνει τη διζωνική ως λύση. Εάν, για παράδειγμα, στο προεκλογικό του πρόγραμμα ο Δημήτρης Χριστόφιας πρόσθετε ότι η διζωνική σημαίνει και εκ περιτροπής προεδρία και σταθμισμένη ψήφο και παραμονή 50 χιλιάδων Τούρκων εποίκων και μετονομασία του εποικισμού σε "ιθαγένεια" και του σφετεριστή σε "χρήστη", θα έβλεπε, σήμερα, το Προεδρικό από την Εζεκία Παπαϊωάννου...
Ας τολμήσει, επιτέλους, ο Πρόεδρος Χριστόφιας το στοιχειωδέστερο: Να ερωτήσει το λαό, σε δημοψήφισμα, εάν αποδέχεται διζωνική τής μορφής που διαπραγματεύεται. Ιδού η Ρόδος...
Ηλ. διεύθυνση: antoniouc@simerini.com
Η απάντηση είναι απλή: Διότι, κανένας Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν είχε μετατρέψει τη διζωνική σε λάβαρο αγώνα, όπως έχει πράξει ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Κανένας Πρόεδρος δεν πρόβαλε τόσο πεισματικά αυτήν τη λύση και δεν την κατέστησε συνώνυμη με τη σωτηρία.
Όμως, δεν είναι μόνο ο φανατισμός με τον οποίο ο Δημήτρης Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ προσπαθούν να επιβάλουν αυτήν τη λύση. Δεν είναι μόνο η επικίνδυνη θεώρηση που έχουν για τη διζωνική, θεώρηση η οποία τους ώθησε να κάμουν τόσες παραχωρήσεις. Είναι και ο ετσιθελικός και εκβιαστικός τρόπος με τον οποίο απευθύνονται στο λαό και τον τρομοκρατούν ότι, αν δεν αποδεχθεί τη διζωνική ομοσπονδία, όπως εκείνοι την οραματίζονται, θα καταστραφεί οριστικά.
Αυτός ο βάναυσος τρόπος, με τον οποίο ο Πρόεδρος Χριστόφιας και η ηγεσία του ΑΚΕΛ προσπαθούν να ευνουχίσουν τη σκέψη του λαού, να τον τρομοκρατήσουν ότι αν δεν αποδεχθεί διζωνική θα πάθει πολλά, αυτή η λανθασμένη και στρεβλωμένη άποψη που έχουν για την ομοσπονδία, είναι εκείνο που προκαλεί τις αντιδράσεις όχι μόνο πολιτικών, αλλά και του λαού.
Και το τραγελαφικό, σε όλη την υπόθεση, είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουκ ολίγες φορές έχει διακηρύξει ότι η ομοσπονδία δεν είναι η λύση που "ταιριάζει" στην Κύπρο. Είναι, στην καλύτερη περίπτωση, "αδήριτη ανάγκη". Αλλά αφού δεν είναι η ευτυχέστερη λύση, αφού είμαστε υποχρεωμένοι να τη συζητήσουμε, πώς την κατέστησε λάβαρο αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού; Ποιος τον εξουσιοδότησε να διαπραγματεύεται διζωνική, όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται; Πότε απευθύνθηκε με δημοψήφισμα στο λαό και τον κάλεσε να τοποθετηθεί εάν αποδέχεται διζωνική, και εάν αποδέχεται, είναι της μορφής που εκείνος έχει δεχθεί;
Και ας μη μας πουν πάλιν ότι ο λαός αποφαίνεται υπέρ της διζωνικής στις... προεδρικές εκλογές. Μια γενικολόγος, αόριστη και πονηρή διακήρυξη στα προεκλογικά προγράμματα των υποψήφιων Προέδρων, ότι θα επιδιώξουν λύση στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, δεν σημαίνει ότι ο λαός εγκρίνει τη διζωνική ως λύση. Εάν, για παράδειγμα, στο προεκλογικό του πρόγραμμα ο Δημήτρης Χριστόφιας πρόσθετε ότι η διζωνική σημαίνει και εκ περιτροπής προεδρία και σταθμισμένη ψήφο και παραμονή 50 χιλιάδων Τούρκων εποίκων και μετονομασία του εποικισμού σε "ιθαγένεια" και του σφετεριστή σε "χρήστη", θα έβλεπε, σήμερα, το Προεδρικό από την Εζεκία Παπαϊωάννου...
Ας τολμήσει, επιτέλους, ο Πρόεδρος Χριστόφιας το στοιχειωδέστερο: Να ερωτήσει το λαό, σε δημοψήφισμα, εάν αποδέχεται διζωνική τής μορφής που διαπραγματεύεται. Ιδού η Ρόδος...
Ηλ. διεύθυνση: antoniouc@simerini.com
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire