Το χρυσό Οικόπεδο 12 και οι συνέπειές του

Μιχάλης Ιγνατίου

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των γεωτρήσεων στο Οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ προκάλεσε δικαιολογημένη ικανοποίηση και ευφορία στον κυπριακό λαό. Πρόκειται για μια χαρμόσυνη είδηση, η οποία ανακοινώθηκε 37 χρόνια μετά την αμερικανοκίνητη εισβολή του 1974 και την κατοχή του κυπριακού Βορρά από την Τουρκία. Ουδείς έχει αμφιβολία πως αν γίνει η σωστή διαχείριση και εάν αποφευχθούν οι κομματικές ακρότητες, η Κύπρος θα υπερπηδήσει για πάντα τα οικονομικά της προβλήματα. Επίσης, θα μπορέσει να βοηθήσει και την Ελλάδα, η οποία έχει δικαίωμα να αναμένει οικονομική υποστήριξη. Και, το πλέον σημαντικό, το φυσικό αέριο θα αποδειχθεί όχημα που θα αναγκάσει την Τουρκία να διαπραγματευθεί με τη λογική.

Οι κυβερνήσεις του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, που επιτάχυνε τις διαδικασίες, και του Δημήτρη Χριστόφια, που τις ολοκλήρωσε, έδειξαν σοβαρότητα και σύνεση. Πάνω απ' όλα, αναζήτησαν τις συμμαχίες εκείνες που θα μπορούσαν να επιτύχουν το απόλυτο, και στην αναζήτηση των κοιτασμάτων, αλλά κυρίως στην ασφάλεια των εγκαταστάσεων. Πρέπει να υπογραμμιστεί με θετικό τρόπο η υπέρβαση ειδικά του σημερινού προέδρου της Κύπρου, ο οποίος έδωσε τα χέρια με τους Ισραηλινούς, με τους οποίους διαφωνεί και ιδεολογικά. Η ανάμειξη της κυβέρνησης του Ισραήλ και η συνεργασία με την αμερικανική εταιρεία Noble είναι η εγγύηση ότι η Τουρκία δεν θα υλοποιήσει τις απειλές της.
Κυβερνητικοί παράγοντες της Κύπρου έχουν εκφράσει κατά καιρούς προθέσεις συνεργασίας και με τους Τούρκους για το θέμα της ενέργειας. Η θέση, όπως εκφράστηκε, είναι λανθασμένη. Η Τουρκία, ως κατοχική δύναμη, χρωστά στην Κύπρο και στον λαό της και δεν έχει κανένα δικαίωμα στο νησί. Κάθε συζήτηση για συνεργασία με την Αγκυρα είναι και πρόωρη, και επικίνδυνη, και ξεπερνά κάθε όριο ηττοπάθειας και δουλοπρέπειας.
Ο φυσικός πλούτος της Κύπρου ανήκει στον λαό της. Οι Ελληνοκύπριοι, που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών του νησιού, έχουν και τα περισσότερα δικαιώματα. Οι Τουρκοκύπριοι, που ακόμα και σήμερα παραμένουν ταγμένοι με τον Τούρκο κατακτητή, δικαιούνται το ποσοστό τους. Ομως, όσο δεν τερματίζεται η κατοχή, δεν πρέπει να έχουν κανένα όφελος...

'Εθνος,  30-12-2011