ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Προς Υστερόβουλους
Του Γ. Σέρτη
ΟΤΑΝ–με το σύνθημα της απάτης «έχουμε ανάγκη Προέδρου “λύσης”», και «εγώ μπορώ καλύτερα» για μια ...δίκαιη λύση και μια ...δίκαιη κοινωνία– ο Δημήτρης Χριστόφιας, με ενυπόγραφη δέσμευσή του, αιτήθηκε και έλαβε τις ψήφους Εδεκιτών και Δηκοϊκών, ανερχόμενος στο Προεδρικό, και οι πιο καχύποπτοι και επιφυλακτικοί δεν ανέμεναν τά όσα ακολούθησαν σε μια τετραετία. Κυριακή εκλέγηκε ο Δημήτρης Χριστόφιας, και την επαύριον –Δευτέρα– ανήγγειλε ο Βρετανός Πρέσβης ότι «τον Σεπτέμβρη ξεκινούν οι διακοινοτικές συνομιλίες».
Πριν παρέλθει τρίμηνο, ο Πρόεδρος Χριστόφιας με το ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου του 2008 ...έφτυσε στα μούτρα των συνεργαζομένων τη δέσμευσή του για τήρηση της 8ης Ιουλίου 2006, ανοίγοντας τον δρόμο του «νέου συνεταιρισμού» των «δύο συνιστώντων κρατών»· ακολούθησαν –για να ...διευκολυνθεί ο σύντροφος Ταλάτ– τα δώρα χωρίς ...αντίδωρα, τα ρεζιλίκια της ...εξίσωσης των δύο ηγετώνστη βάση της «Σημαδεμένης Τράπουλας» του Ντάουνερ, τα χαλιά, τα μπαλόνια, τα πεζούνια, τα δείπνα, οι ανεκδιήγητες αναφορές σε διεθνή βήματα και στην Ελληνική Βουλή, η σύγχυση του κομματικού με το δημόσιο συμφέρον κ.λπ, κ.λπ.
Ακόμη και έπειτα από όλα αυτά, υπήρξε «κοινό ανακοινωθέν για την περαιτέρω πορεία» από το ούτω καλούμενο Εθνικό Συμβούλιο (Σεπτέμβρης 1989). Το έγραψε–και αυτό–στα παλαιά του υποδήματα ο Δ. Χριστόφιας, και συνέχισε την πορεία της –ετσιθελικά– μοναχικής κατηφόρας του.
Και όταν –με την τραγωδία στο Μαρί– η ανεπάρκεια και ανικανότητα της Κυβέρνησης Χριστόφια αποκαλύφθηκεν πλήρως, με ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής απαιτήθηκε η ...
εθελούσιαπαραίτησή του.
Πλην, δεν απαιτήθηκε το αυτονόητο: –Δεν νομιμοποιείται ο Δ. Χριστόφιας να διαπραγματεύεται –και να δεσμεύει– το μέλλον μας, ενώ εκπροσωπεί το στενοκομματικό και το προσωπικό περιβάλλον τουμόνον.
Ίσως, γιατί στις μικροκομματικές βλέψεις των επίδοξων για τις Προεδρικές του 2013είναι... απαραίτητοςο Δ. Χριστόφιας και η –πολιτική και οικονομική– πορεία της χρεοκοπίας!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire