Διχάζει... ο χρόνος και στη μέτρησή του

Μέσα από ένα συνονθύλευμα 40 διαφορετικών ημερολογίων 

 

Οι ασύλληπτοι ρυθμοί που χαρακτηρίζουν τη σύγχρονη καθημερινή ζωή αναδεικνύουν σίγουρα τη σημασία του χρόνου. Ο τρόπος μέτρησής του παραπέμπει μέσα από ένα συνονθύλευμα 40 περίπου διαφορετικών ημερολογίων που εντοπίζονται παγκοσμίως, σε διαφορετικές θρησκείες και σε ποικιλία πολιτισμών.
- Οι αρχαίοι Έλληνες διαμόρφωσαν τη μέτρηση των χρόνων με βάση τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Ως αφετηρία μέτρησης του χρόνου είχαν καθιερώσει την 1η Ολυμπιάδα, (775 π.Χ.).
- Οι Ρωμαίοι αργότερα, επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υπολόγιζαν τα έτη «από κτήσεως Ρώμης» (753 π.Χ.) ή «από Διοκλητιανού», δηλ. την 29η Αυγούστου του 284 μ.Χ.
-Το παλιό Εβραϊκό Ημερολόγιο περιελάμβανε 354 μέρες και οι Εβραίοι μετρούσαν τον χρόνο «από κτήσεως κόσμου». Τοποθετούσαν την κτήση του κόσμου στις 8 Οκτωβρίου του 3761 π.Χ. Έτσι σήμερα οι Εβραίοι διανύουν το 5773ο έτος από «κτήσεως κόσμου». Να σημειωθεί ότι οι Εβραίοι έχουν δύο συστήματα μέτρησης χρόνου: α) το πολιτικό ημερολόγιο ακολουθεί τη γεωργική ζωή και η Πρωτοχρονιά πέφτει Σεπτέμβριο και ονομάζεται Ρος Χασανά (=κεφαλή του χρόνου) και β) το θρησκευτικό ημερολόγιο που αρχίζει την άνοιξη (έξοδος του ισραηλιτικού λαού από την Αίγυπτο).
- Η χρονολόγηση με βάση τη Γέννηση του Χριστού, προτάθηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. από τον μοναχό Διονύσιο τον Μικρό. Με διαταγή του Ιουστινιανού και του πάπα Ιωάννη Α΄, προσπάθησε να φτιάξει Πασχάλιο και θεώρησε ότι ο Χριστός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου του 1, που αντιστοιχούσε στο 754 «από κτήσεως Ρώμης».
- Οι Βυζαντινοί συμβιβάσθηκαν με ένα μίγμα του εβραϊκού ημερολογίου και των ρωμαϊκών ινδικτιώνων (15ετείς φορολογικές περίοδοι) για να καθιερώσουν τελικά ως αρχή του χρόνου την 1η Σεπτεμβρίου («αρχή την Ινδίκτου») και αποτελεί και την αρχή του εκκλησιαστικού έτους.
- Στη Δύση καθιερώθηκε αργότερα η παπική Ίνδικτος, με αρχή την 1η Ιανουαρίου, η οποία και επεκράτησε παγκοσμίως, κάτι που υπαγόρευσαν και οι ανάγκες του διεθνούς εμπορίου.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ... ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Ο Διονύσιος στους υπολογισμούς του αγνόησε το έτος «0» λόγω της χρήσης την εποχή εκείνη του ρωμαϊκού συστήματος αρίθμησης. Εξάλλου, σύγχρονες έρευνες έδειξαν ότι έκανε λάθος στους υπολογισμούς του. Ο Ιησούς είχε γεννηθεί 5-6 χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι υπολόγισε. Για πρακτικούς ωστόσο λόγους δεν έγινε διόρθωση.

ΣΕ ΑΛΛΑ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Κίνα (Βουδισμός): Η Κίνα υιοθέτησε επίσημα το γρηγοριανό ημερολόγιο το 1930. Την Πρωτοχρονιά την αναζητούν μεταξύ της 21ης Ιανουαρίου και της 20ής Φεβρουαρίου. Ιαπωνία (Βουδιστές): Επίσημα το ιαπωνικό κράτος υιοθέτησε το Γρηγοριανό Ημερολόγιο την 1η Ιανουαρίου του 1873 μ.Χ. Ινδία (Ινδουιστές): Τα 30 ημερολόγια που υπήρχαν στην Ινδία, προκαλούσαν μια τεράστια σύγχυση, με αποτέλεσμα η ινδική κυβέρνηση στις 22 Μαρτίου του 1957 να καθιερώσει ως επίσημο ημερολόγιο το Γρηγοριανό, με αφετηρία το 78 μ.Χ., έτος ίδρυσης της δυναστείας των Σάκα και με Πρωτοχρονιά την 22α Μαρτίου. Ιράν (Σιίτες Μουσουλμάνοι): Οι Πέρσες, σε αντίθεση με τον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο, γιορτάζουν ως 1η του έτους την ημέρα της εαρινής ισημερίας (Νόου Ρουζ), στις 21 Μαρτίου. Στη χρονολόγηση έχουν μια διαφορά 42 ετών σε σχέση με τους Άραβες. Σαουδική Αραβία (Σουνίτες Μουσουλμάνοι): Η αρχή του έτους της Εγίρας τοποθετείται στις 16 Ιουλίου 622 μ.Χ., όταν ο Μωάμεθ αποδήμησε από τη Μέκκα στη Μεδίνα. Η μετατροπή του μουσουλμανικού ημερολογίου σε Γρηγοριανό είναι πολύπλοκη υπόθεση αφού πρέπει να επιστρατεύσει κάποιος πολύπλοκες μαθηματικές ικανότητες: από το 2012 να αφαιρέσουμε το 622 και το αποτέλεσμα να το πολλαπλασιάσουμε με το 100/97 και πάει λέγοντας. 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 01/01/2012