Κύπρος : Στρατευμένη δημοσιογραφία για την προετοιμασία της κοινής γνώμης υπέρ της αμερικανο-νατοϊκής λύσης

  Χάρη Ν. Σπανού

Η κοινοτοπία της στρεβλής δημοσιογραφίας

Η ΠΡΟΒΟΛΗ του ντοκιμαντέρ του ΡΙΚ: Εις το όνομα της Πατρίδoς στις 3/3/2014, προκάλεσε πλήθος επικριτικών και επιδοκιμαστικών σχολίων στον Τύπο, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο και συνεχίζει να αποτελεί φλέγον θέμα ιδιωτικών συζητήσεων. Στις 4/3 είχα επιχειρηματολογήσει κριτικά για το ντοκιμαντέρ και τη συζήτηση που ακολούθησε σε ραδιοφωνική εκπομπή.  Στο άρθρο αυτό, θα επικεντρωθώ σε 3 σημεία που αφορούν τη δημοσιογραφική μεθοδολογία της κυρίας Σούλας Χατζηκυριάκου (Σ.Χ.), τη συλλογική ενοχοποίηση των Ε/κ την οποία θεωρώ ρατσιστική διάκριση και την ιδεολογία την οποία προωθεί το ντοκιμαντέρ και το ΡΙΚ.

Οι ερωτήσεις που υπέβαλε η Σ.Χ. στις συνεντεύξεις της:  

1) Ποιοι έφταιξαν για τα γεγονότα της Πάφου το 1964

2) Γιατί αγωνιστήκατε

3) Δεν έχετε μετανιώσει για αυτά που πράξατε,

εκμαίευσαν τις πιο κάτω απαντήσεις:

• Φταίει ο εθνικισμός.

• Φταίνε αυτοί που είχαν τα ηνία = ο Μακάριος

• Φταίει η πολιτική ηγεσία (οι πολιτικοί δεν ήταν καλοί) = η κυβέρνηση και τα κόμματα (των Ελληνοκυπρίων)

Η συλλογική ενοχοποίηση των Ε/κ υποστηρίζεται από μαρτυρίες όπως:

• σκοτώναμε τις ακρίδες που είχαν κόκκινα φτερά = οι Ε/Κ ακόμη και ως παιδιά ήταν δολοφόνοι εθνικιστές.

• μας εκπαίδευσαν Ε/κ και Έλληνες αξιωματικοί = φταίνε οι Ε/κ και η Ελλάδα

• αφήναμε τα μαθήματα (για να αντισταθούμε) - παίρναμε δικαιολογημένες απουσίες από το σχολείο = φταίνε τα σχολεία και η Παιδεία

• μας ευλόγησε ο παπάς, κάναμε προσευχή και ξεκινήσαμε την αντεπίθεση (9 Μαρτίου 1964) = φταίει η Εκκλησία

• ανατινάξαμε τον μιναρέ = φταίει το θρησκευτικό μίσος εναντίον των Τ/κ

• αμυνθήκαμε το 1964, διότι αλλιώς το Κτήμα θα γινόταν θύλακας αλλά (τώρα) στις εκπομπές του ΡΙΚ κλαίνε μαζί Ε/κ και Τ/κ= το κοινό κλάμα των προσφύγων είναι παραδοχή εγκλημάτων των Ε/κ

•  αγωνιστήκαμε το '55- '59 αλλά δεν ξέραμε τι σημαίνει Ένωση = η ΕΟΚΑ συγκροτήθηκε από συγχυσμένους Ε/κ

• οι Έλληνες ήταν «πλειοψηφία και άρχοντες» - μετά το 1960, έπρεπε να σταματήσει η αφήγηση του αγώνα για Ένωση = φταίει ο αριθμός των Ε/κ, ήταν πολλοί/ ήταν άρχουσα τάξη/μιλούσαν!

 Η Σ.Χ. με περισσή μαεστρία, επιλέγει να αγνοήσει τις μαρτυρίες που απαντούν στα ερωτήματα γιατί «αγωνίστηκαν» οι Ε/κ το 1964, αν υπήρχε σχέδιο «εκκαθάρισης» των Τ/κ, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της μαρτυρίας του αγωνιστή της ΤΜΤ.

• Οι Τ/κ από τον μιναρέ ήλεγχαν όλη την περιοχή με πολυβόλο και έριχναν στο ψαχνό

• Αγωνιζόμουν για να προστατεύσω την οικογένειά μου από τους Τούρκους

• Αγωνιζόμασταν με τα σιηπεττούδκια - οι Τούρκοι είχαν απ' όλα

• Δεν είχαμε πολεμοφόδια: χρησιμοποιήσαμε δυναμίτιδα από τα μεταλλεία/ αλιεύσαμε «άπαικτη οβίδα» των Εγγλέζων από τη θάλασσα του Ακάμα

• Δεν υπάρχει πρωθύστερη ιστορία, να είμαστε κριτικοί απέναντι στη δική μας ηγεσία - αυτό δεν απαλλάσσει την Τουρκία και την τ/κ ηγεσία από την ευθύνη και τα σχέδια που είχαν ενάντια στην Κύπρο

• Οι Τ/κ προσπάθησαν να κερδίσουν περισσότερο έδαφος πριν έρθει η UNFICYP για να προκαλέσουν επέμβαση της Τουρκίας

• Οι Τ/κ είχαν θαμμένα όπλα από το 1958 και περίμεναν διαταγές

• Μπήκα στην ΤΜΤ το 1961

• Δεν μας πουλούσαν πολλά πράγματα: τσιμέντο, τσιγάρα/είχαμε καταλάβει και ελέγχαμε μέρος του Κτήματος, είχαμε και 300 - 400 Ε/κ αιχμαλώτους (η Σ.Χ. προτιμά 300).

• Οι Εγγλέζοι μεσολάβησαν να αρθεί το μποϊκοτάζ - να γίνει «αλισβερίσι», για να προμηθευτούν οι Τ/κ τα απαραίτητα!

Ο κάθε πολίτης ας αξιολογήσει μόνος αν όσα παραθέσαμε αποτελούν καλή δημοσιογραφική πρακτική και κυρίως αν συνιστούν ιδεολογία.

Το μείζον ιστορικό γεγονός είναι ότι η Τουρκία και η ΤΜΤ από το 1958 μέχρι το 1974, σχεδίασαν, εφάρμοσαν και πέτυχαν την κατάλυση της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την κατοχή, την εκδίωξη και την εθνοκάθαρση του κατεχόμενου τμήματος του νησιού.

Όσο για τα εγκλήματα τα οποία γνωρίζουμε ότι διέπραξαν μεμονωμένα άτομα και ομάδες Ε/κ το 1964 που δεν βαραίνουν την ε/κ κοινότητα ή την Κ.Δ., υποστηρίζω ότι αυτοί που τα διέπραξαν πρέπει να προσαχθούν ενώπιον της δικαιοσύνης, τώρα, 50 χρόνια μετά!

Φυσικά υπάρχει προηγούμενο: το 2013 δικάστηκε στη Γερμανία ο πρώην αξιωματικός των SS Siert B. σε ηλικία 92 ετών με κατηγορία ότι, 69 χρόνια πριν, σκότωσε με 2 σφαίρες τον αγωνιστή της αντίστασης Dijkena.

Είναι ρατσιστική διάκριση η συλλογική ενοχοποίηση των Ε/κ, κυρία Χατζηκυριάκου. Ο πολιτικός πολιτισμός στη δημοκρατία έχει θεσμούς για καταδίκη των ενόχων!

Xάρη Ν. Σπανού

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/189288/i-koinotopia-tis-strevlis-dimosiografias#sthash.w8bIDLWj.dpuf