Κύπρος - Τι κι αν κλείσουν τα οδοφράγματα;

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

Κι αν κλείσουν τα οδοφράγματα θα πάψουν οι Τούρκοι να συλλαμβάνουν ψαράδες, αστυνομικούς και πολίτες γιατί δήθεν παραβίασαν τα σύνορα; Θα πάψουν να μας θυμίζουν πως είναι εδώ, πως υπάρχει κατοχή, πως δεν υπάρχει ελεύθερη διακίνηση αλλά τρύπες στον φράκτη για να περνάμε απέναντι; Κι απέναντι περνάμε γιατί συμφέρει. Παίζουμε στα καζίνο, πληρώνουμε ασφάλεια στα οδοφράγματα για τη διακίνηση των αυτοκινήτων, πληρώνουμε για τροχαίες παραβάσεις, οι οποίες δεν μπορούν κιόλας να αποδειχθούν, πληρώνουμε για αγορά προϊόντων γιατί «είναι πιο φτηνά» κι έτσι νομίζουμε πως συμφέρει και σε μας.

Το «γιατί είναι πιο φτηνά» είναι το κύριο επιχείρημα πολλών που επισκέπτονται τα κατεχόμενα. Μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος αν παρακολουθήσει λίγο τους διαλόγους που γίνονται ηλεκτρονικά. «Γιατί να μην τρώω ψάρι εκεί που είναι πιο φτηνά;» «Γιατί να πηγαίνω από εδώ να με κλέβουν;» «Γιατί να μην αγοράζω ρούχα από εκεί που είναι μισή τιμή;».
Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί δεν αντιλαμβάνονται οι ξένοι το πρόβλημά μας. Το οποίο, όμως, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ούτε εμείς οι ίδιοι. Δεν μας νοιάζει αν ο άλλος πουλά το ψάρι φτηνά γιατί βρήκε έτοιμη μια επιχείρηση εστιατορίου χωρίς να κοπιάσει, χωρίς να πληρώσει, βρήκε έτοιμο κι ένα κτισμένο επιπλωμένο σπίτι, ενώ ο ίδιος αναγκάστηκε να ζήσει σε τσαντήρι κι έπειτα σε συνοικισμό μέχρι να καταφέρει να αποκτήσει δική του στέγη, την οποία υποθήκευσε στην τράπεζα και θα πληρώνει δόση για όλη την υπόλοιπη του ζωή.
Τι κι αν κλείσουν τα οδοφράγματα; Πολλοί έχουμε ξεχάσει ποιο είναι το πρόβλημα. Πολλοί βρίσκουμε τη συζήτηση περί κατεχομένων, προσφύγων, νεκρών, αγνοουμένων, πολύ βαρετή, πολύ παλιομοδίτικη. Είναι πιο σημαντικό να γλυτώσουμε δέκα ευρώ για ένα γεύμα, παρά να μας βαραίνουν οι μνήμες, παρά να μοιάζουμε παλιομοδίτες.
Ακόμα και να κλείσουν τα οδοφράγματα, το παιχνίδι έχει χαθεί. Έχουμε ξεχάσει ποιο είναι το πρόβλημα, ποιοι είναι οι κατακτητές και θυμόμαστε ότι υπάρχει κατοχή όταν φροντίσουν οι ίδιοι να μας το θυμίσουν. Γιατί αν το να είσαι πρόσφυγας και να μιλάς για το ’74, είναι παλιομοδίτικο, το να είσαι κατακτητής είναι πάντα στη μόδα.


Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 03/10/2012