Ελλάδα - «Πολιτική είναι η επιλογή ανάμεσα στο καταστροφικό και το δυσάρεστο»

 

Γιώργος Λακόπουλος

 

 

Πρωθυπουργός για μία ημέρα! Ποιος; Ο Αντώνης Σαμαράς. Συνειδητοποίησε ότι η πρωθυπουργία δεν είναι συλλογικός θεσμός και άσκησε τον ρόλο του κανονικά. Ανακοίνωσε τις αποφάσεις της κυβέρνησής του χωρίς να τις υποβάλει για έγκριση στον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Ή να τις εκλαϊκεύσει ο Στουρνάρας στον Πρωτόπαπα και τον Χατζησωκράτη.

Η πιο σωστή κίνηση του Σαμαρά χαρακτηρίστηκε «ατυχής» από τον Βενιζέλο, καθώς την ίδια ώρα αυτός παρουσίαζε στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - διόλου πειστικά όπως αποδεικνύεται - τους μαιάνδρους της σκέψης του συνεχίζοντας τον αέναο χορό με τη σκιά του.

 Ενδεχομένως σοκάρισε και τον Κουβέλη που νόμιζε ότι είχε χρόνο για να ολοκληρώσει την τιμωρία που επέβαλε στον εαυτό του: να γράψει εκατό φορές «είμαι αριστερός» - ενώ είναι απλώς εκτός θέματος.

Η κυβέρνηση έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Για τα υπόλοιπα, «καλή αντάμωση στα γουναράδικα» που έλεγε ο Βελουχιώτης. Η ευθύνη πλέον ανήκει στη Βουλή. Από κάθε άποψη αρμόδια και κυρίαρχη, αν και το θέαμα της Τετάρτης ήταν σαν πέτρα στο στομάχι, που πάει να γίνει πέτρα στην άλλη άκρη της θηλιάς που έχει στον λαιμό η χώρα.

Το θέμα όμως είναι να γνωρίζει το Κοινοβούλιο τι ψηφίζει. Να μη θεωρεί ότι αυτό που κρίνεται είναι το επίδομα γάμου. Να βλέπουν οι βουλευτές τη μεγάλη εικόνα. Την ανέδειξε μόλις προχθές ο λιτός λόγος του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας Γιώργου Προβόπουλου - ιδιαιτέρως ανήσυχου τελευταία.

- «Το Μνημόνιο συνιστά το μίνιμουμ στην προσπάθεια για μετασχηματισμό της οικονομίας και τη μετατόπιση πόρων από την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών που προορίζονται αποκλειστικά για την εγχώρια αγορά, στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών ανταγωνιστικών διεθνώς και εμπορεύσιμων». Οποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

 Ο Πρωθυπουργός έβαλε αυτή την επιδίωξη στο φυσικό πολιτικό της πλαίσιο: «Η έγκριση του πακέτου από τη Βουλή κρατάει τη χώρα εντός ευρωζώνης».

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα το μόνο που μπορεί να κάνει εδώ που την έφτασαν, είναι να πληρώσει το οδυνηρό κόστος - σε ανεργία, συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου και εξαέρωση της κοινωνικής προστασίας - μήπως και βάλει έναν τίγρη στη μηχανή της οικονομίας της και αρχίσει η ανάκαμψη. Αυτά δεν γίνονται εκτός ευρωζώνης ή χωρίς δάνεια από τα μέλη της.

Από αυτή την άποψη, αντί να ζητάει ο Τσίπρας από τους βουλευτές των άλλων κομμάτων να καταψηφίσουν, ας το ξανασκεφτούν και οι δικοί του. Αυτή τη φορά, όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτό που έλεγε ο Γκαλμπρέιθ: «Πολιτική είναι η επιλογή ανάμεσα στο καταστροφικό και το δυσάρεστο»


Πηγή: Τα Νέα
Δημοσιεύτηκε στις 02/11/2012