Κυπριακά μακάβρια

ΕΦΗΜΕΡΑ

Μετά θάνατον έχουμε επιλογές

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

ΤΟ ΛΥΣΑΜΕ κι αυτό το ζήτημα. Μας πήρε έξι χρόνια συζητήσεων, αλλά το λύσαμε. Μπορεί όσο ζούμε να μην έχουμε άλλη επιλογή από το σκάσε και κολύμπα, αλλά όταν πεθάνουμε, με το καλό, θα έχουμε τρεις επιλογές. Να ενταφιαστούμε, να μας κάψουν ή να μας ταριχεύσουν; (Απορία: Κι άμα μας ταριχεύσουν τι θα μας κάνουν; Θα μας φυλάξουν στο σαλόνι ή θα μας ενταφιάσουν ταριχευμένους και να μας βρούνε μετά από μια χιλιετία και να ψάχνουν να βρουν ποιοι ήμασταν, πώς ζούσαμε, από τι πεθάναμε; Ας μην είχαμε κρίση κι όλοι, μέσα στη ματαιοδοξία μας, ταριχευμένοι θα καταλήγαμε. Να αφήσουμε το κουφάρι μας στη γη για πάντα. Τώρα πια όμως, θα μας φάει το μαύρο χώμα και θα πάνε και τα μπότοξ μας χαμένα). Εν μέσω κρίσης πάντως, κι ενώ εκατοντάδες εταιρείες κλείνουν, χιλιάδες μένουν άνεργοι, ένας νέος επαγγελματικός προσανατολισμός γεννιέται. Αυτός του ταριχευτή.
Όποιος επενδύσει αυτή τη στιγμή στη δημιουργία ενός γραφείου κηδειών (με όλες τις επιλογές), θ α κ ά ν ε ι χ ρ υ σ έ ς δουλειές.
Οι ιερείς στο μεταξύ προειδοποιούν πως δεν πρόκειται να κάνουν νεκρώσιμες ακολουθίες και μνημόσυνα για όσους θα επιλέξουν ταρίχευση ή κάψιμο. Λες και κάποιος που επιλέγει να καεί στην πυρά θα θέλει να ακούσει και τη νεκρώσιμο ακολουθία και να δεχτεί τον τελευταίο ασπασμό. Ας το σκεφτούν καλύτερα οι ιερείς όμως. Θα έχουν ανταγωνισμό πια και θα χάσουν πελάτες. Κι αν οι ίδιοι δεν μπορούν να σκεφτούν εμπορικά, ας τους εξηγήσει ο αρχιεπίσκοπος. «Ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο. Ειδικά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι». Για όσους νομίζουν πως ξαφνικά γίναμε Ευρώπη, κι η Εκκλησία μας αποφάσισε να δώσει επιλογές σε ζώντες και νεκρούς, κάνουν λάθος.
Η γη είναι πολύτιμη για την Εκκλησία. Προτιμά να την παζαρεύει με Καταρινούς και Κινέζους παρά να τη μετατρέπει σε νεκροταφεία. Όσους τάφους και να πουλήσει σε οικόπεδα φιλέτα, δεν μπορεί η είσπραξη να είναι ίδια με το να την πουλήσει για ανάπτυξη. Οι χλοεροί τόποι μπορούν να γίνουν χώροι για εμπορικά κέντρα, τουριστικές επιχειρήσεις, οικιστικές μονάδες (όταν οι καιροί το επιτρέψουν). Εξ άλλου, αφού οι ψυχές πάνε στον παράδεισο, τι να την κάνουν την επίγεια κατοικία;