Ο κατώτατος μισθός
Οι ειδικοί μελέτησαν τις επιπτώσεις της θέσπισης ενός γενικού κατώτατου ωριαίου μισθού στα 8,50 ευρώ στη Γερμανία. Τα αποτελέσματα είναι κυρίως αρνητικά. Σήμερα το 17% των γερμανικών μισθών –αντιστοιχεί σε περίπου 6 εκατ.– που βρίσκονται κάτω από το όριο των 8,50 ευρώ μπορεί να επωφεληθεί από αυτή τη ρύθμιση, αλλά με μεγάλη γεωγραφική ανισότητα. Σύμφωνα με το ίδρυμα οικονομικών ερευνών DIW, το 27% βρίσκεται ανατολικά και μόλις το 15% δυτικά.
Επίσης, το φαινόμενο είναι πιο συχνό στους νέους, που αποτελούν το 44% του ποσοστού, και στους ανειδίκευτους εργάτες, που αποτελούν το 34%. Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσες θέσεις εργασίας κινδυνεύουν να καταστραφούν; Ανάμεσα σε 450.000 και 1.000.000, υπολογίζει η Deutsche Bank. Ως αποτέλεσμα, η ανεργία θα «σκαρφαλώσει» στο 6,7% από το 5,3%. «Ο αντίκτυπος θα είναι μεγαλύτερος για τους τομείς με χαμηλή παραγωγικότητα, για τους λιγότερο καταρτισμένους και για τους νέους», προειδοποιεί ο Μαρκ Κέσε του ΟΟΣΑ. Η καρδιά της γερμανικής ανταγωνιστικότητας, ωστόσο, ο τομέας των εξαγωγών και της τεχνολογίας, θα επηρεαστεί πολύ λίγο. Οι μισθοί είναι ελάχιστα υψηλότεροι από τον μέσο όρο και οι επιχειρήσεις ιδιαίτερα παραγωγικές.
IRISH EXAMINER
Ευρωσκεπτικισμός
Οι Eυρωπαίοι πολιτικοί, επί έξι δεκαετίες προσπαθούν να δημιουργήσουν μία ένωση που υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος σε όλους τους πολέμους και θα ενίσχυε τις αγορές, ενώ ταυτόχρονα θα απελευθέρωνε και τα κράτη που βρίσκονταν υπό κομμουνιστικό καθεστώς. Ομως οι λαοί της Ε.Ε., αντί να νιώθουν ευγνωμοσύνη, πολεμούν εναντίον ενός θεσμού στον οποίο δεν έχουν λόγο. Σε ένα από τα πολλά βιβλία που κυκλοφόρησαν τον τελευταίο καιρό και εκφράζουν απαισιοδοξία για το μέλλον του ενιαίου νομίσματος, ο Γενς Νόρντβιγκ, επικεφαλής του τμήματος νομισματικής πολιτικής του οίκου Nomura Securities επισημαίνει ότι η οικονομική ανάγκη για περαιτέρω ολοκλήρωση βρίσκεται αντιμέτωπη με το δημόσιο αίσθημα που αντιτίθεται στην εκχώρηση περισσότερων εξουσιών στους Ευρωπαίους αξιωματούχους». Ο πεσιμισμός που διαπνέει το κείμενο πηγάζει από την άποψη ότι οι πολιτικοί της Ε.Ε. δεν μπορούν να διασφαλίσουν πολιτική στήριξη και ότι οι αρχές δεν δύνανται να διαχειριστούν τους μηχανισμούς του ευρώ. Ο Βρετανός σχολιαστής Ντέιβιντ Μαρς πιστεύει ότι το ευρώ ίσως τελικά να επιβιώσει, αλλά το αποτύπωμά του θα περιοριστεί. Είδε ιδίοις όμμασι πόσο σκεπτικιστές έχουν γίνει οι Γερμανοί.
DER SPIEGEL
Ας μην πανηγυρίζουμε
Δεν είναι εύκολο να πανηγυρίζουμε για τον σχηματισμό του μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία, γιατί ο προηγούμενος μεγάλος συνασπισμός (2005-2009) ήταν ένας από τους κύριους υπαίτιους της μετέπειτα κρίσης της Ευρωζώνης. Την περίοδο εκείνη δημιουργήθηκαν οι ανισορροπίες που οδήγησαν στην κρίση. Επίσης, η τραπεζική ένωση, που τότε είχε ήδη καθυστερήσει, προσέκρουσε στην κοινή αντίσταση της Αγκελα Μέρκελ και του υπουργού οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ. Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, τον Σεπτέμβριο του 2008, η αμερικανική κυβέρνηση κινήθηκε γρήγορα, διοχετεύοντας κρατικά κεφάλαια 700 δισ. δολαρίων στις τράπεζές της. Η τραπεζική κρίση εκεί έχει τελειώσει προ πολλού και τα χρήματα έχουν επιστραφεί. Δεν έγινε το ίδιο στην Ευρώπη, όπου, για λόγους αρχής, δεν επετράπη η δημιουργία κοινού ταμείου για τη διάσωση των τραπεζών. Ο καθένας έπρεπε να διασώσει τις τράπεζές του. Ηταν η αρχή της ευρωπαϊκής κρίσης. Με τέτοια καταστροφική προϊστορία, το μόνο θετικό που ίσως μπορεί να περιμένει κανείς από τον μεγάλο συνασπισμό είναι μια αλλαγή στη δημοσιονομική πολιτική και την αγορά εργασίας.
THE TIMES
Ενδεκάτη ώρα
Η πρωτοβουλία του Βρετανού πρωθυπουργού να παρουσιάσει πακέτο μέτρων με στόχο τον περιορισμό της πρόσβασης μεταναστών στις κρατικές παροχές είναι ορθή, αν και καθυστερημένη. Αν η πρόσφατη ιστορία μας έχει διδάξει κάτι, αυτό είναι ότι η εισροή νέων μεταναστών θα είναι ωφέλιμη για τον κρατικό κορβανά, αλλά ιδιαίτερα επιζήμια για τις τοπικές κρατικές υποδομές. Τα μέτρα που προτείνει ο κ. Κάμερον είναι καινοφανή. Οικογένειες άστεγων Ρομά έχουν ήδη επαναπατρισθεί με δημόσια δαπάνη, ενώ το χρονικό όριο στις παροχές είχε απασχολήσει το υπουργικό συμβούλιο την άνοιξη. Οι προτάσεις Κάμερον εξυπηρετούν, όμως, τρεις σημαντικούς σκοπούς: πρώτον, δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός αφουγκράζεται τις ανησυχίες του κοινού. Δεύτερον, οι προτάσεις θα αποτελέσουν αντικίνητρο σε επίδοξους μετανάστες από τα νέα νότια σύνορα της Ευρώπης. Τρίτον, με την πρωτοβουλία του αυτή, ο κ. Κάμερον καθόρισε τις βρετανικές θέσεις, ενόψει της αναπόφευκτης επαναδιαπραγμάτευσης των ευρωπαϊκών συνθηκών. Οι κρατικές παροχές δεν αποτελούν δικαίωμα κάθε μετανάστη αλλά επιβράβευση της εργασίας του, και δεν πρέπει να ταυτίζονται με την καθολικά προσφερόμενη υγειονομική περίθαλψη.
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 29/11/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire