Γερμανία - Το στίγμα ενός συμβιβασμού

 
Γιώργος Καπόπουλος


Πλήρης ταύτιση των Σοσιαλδημοκρατών με την πολιτική διαχείρισης της κρίσης της Ευρωζώνης που χάραξαν από το 2010 μέχρι και σήμερα οι Μέρκελ - Σόιμπλε, έναντι διορθωτικών κινήσεων κοινωνικού χαρακτήρα στο εσωτερικό. Στις παραπάνω γραμμές συνοψίζεται η συμφωνία των δύο εταίρων του νέου Μεγάλου Συνασπισμού.

Στη διαπραγμάτευση η σύγκλιση επί της ουσίας δεν ήταν δύσκολη, αλλά ήταν δυσχερέστατη στο επικοινωνιακό επίπεδο, καθώς η ηγεσία του SPD έπρεπε να δώσει στη δυσφορούσα κομματική βάση το πιστοποιητικό μίας σκληρής στάσης.
Η σύγκλιση Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών για την Ευρωζώνη και την ΕΕ δεν είναι καινούργια. Αρκεί να θυμηθούμε ότι όταν ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση τον Σεπτέμβριο του 2008 ή με τον πρώτο Μεγάλο Συνασπισμό υπό τη Μέρκελ στην εξουσία, ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών Στάινμπρουκ πρωτοστάτησε στη σύγκρουση με τον Σαρκοζί που προωθούσε κοινή προστασία των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης.
Ανύπαρκτη ήταν και είναι η ουσιώδης αντιπαράθεση για τα διορθωτικά κοινωνικά μέτρα: Οταν συγκροτήθηκε ο πρώτος Μεγάλος Συνασπισμός τον Δεκέμβριο του 2005, η Μέρκελ αποδέχθηκε επί της ουσίας το πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών και περικοπών Ατζέντα 2010 που είχε επιβάλει ο Σρέντερ το 2002. Ετσι σήμερα με τον κατώτερο μισθό και τους περιορισμούς στις εργασιακές συμβάσεις ορισμένου χρόνου οι Σοσιαλδημοκράτες μάλλον διορθώνουν παλαιότερες δικές τους επιλογές, παρά καταγάγουν νίκη σε βάρος μίας απορρυθμιστικής Δεξιάς.
Η νέα κυβέρνηση της Γερμανίας θα είναι ένας πιο προσεκτικός και πολιτικά ορθός στη φρασεολογία του εταίρος στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, αλλά πολύ πιο σκληρός επί της ουσίας: Είναι άλλο πράγμα να λέει όχι η Μέρκελ ή ο Σόιμπλε στο ευρωομόλογο και άλλο στη χθεσινή συμφωνία να επισημαίνεται χωρίς περιστροφές η απόρριψη κάθε μορφής κοινού δανεισμού στην Ευρωζώνη.
Στα παραπάνω υπάρχει ένα αναμφισβήτητο θετικό στοιχείο, η ευκρίνεια: Ουδείς πλέον μπορεί να αποδώσει στον χαρακτήρα ή στην προσωπικότητα της Μέρκελ ή του Σόιμπλε, αλλά ούτε καν στους προβληματικούς Φιλελεύθερους την πολιτική του Βερολίνου στην Ευρωζώνη.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο που ενώ ο Σμιτ και ο Κολ επικρίνουν σκληρά τη Μέρκελ, ο προκάτοχός της Σρέντερ έχει δημόσια επαινέσει την πολιτική της στην Ευρωζώνη.
kapopoulos@pegasus.gr



Πηγή: Έθνος
Δημοσιεύτηκε στις 28/11/2013