Κανείς αυτή τη στιγμή δεν επιθυμεί κατάρρευση του καθεστώτος στη Συρία. Διακυβεύονται πολλά

Ακροβατεί η Συρία

Της Ξένιας Τούρκη

ΑΝΑΛΥΣΗ

Η ΣΥΡΙΑ αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση στο περίπλοκο σκηνικό της Μέσης Ανατολής. Έτσι τώρα οι περισσότεροι αναλυτές κρατούν την αναπνοή τους και περιμένουν να δουν αν οι εξελίξεις στη χώρα αυτή θα αποσταθεροποιήσουν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Τα αιτήματα των διαδηλωτών για ελευθερία, για πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, για άρση του στρατιωτικού νόμου που ισχύει από το 1962, κάθε άλλο παρά παράλογα ακούγονται. Οι επαναστάσεις στην Αίγυπτο και την Τυνησία αποτελούν παράδειγμα για τους Σύριους νέους, που ζητούν επίμονα αλλαγή. Τη ζητούν χωρίς να λογαριάζουν τίποτα και κανένα. Μέχρι στιγμής ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασαντ δείχνει διατεθειμένος να πνίξει τις διαδηλώσεις στο αίμα. Η στάση του αυτή έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα που έβγαζε ώς τώρα προς τα έξω.
Μπορεί να μη θεωρείται τόσο σκληρός όσο ήταν ο πατέρας του Χάφεζ, αλλά με το που ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες, έδειξε ένα εξίσου απάνθρωπο πρόσωπο. Οι νεκροί από τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων έχουν ξεπεράσει τους 100. Ενδεχομένως και να μην έχει άλλη επιλογή.
Ακόμη και αν ο ίδιος πιστεύει ότι ήρθε η ώρα για μεταρρυθμίσεις, πολλοί στο οικογενειακό περιβάλλον έχουν έντονες αντιρρήσεις. Γνωρίζει πως περιμένουν το παραμικρό του λάθος, για να τον βγάλουν από τη μέση.
Το ερώτημα είναι αν θα αντέξει ο Μπασάρ αλ Ασαντ. Το καθεστώς αντιμετωπίζει τις διαδηλώσεις με μεγάλες αντιδιαδηλώσεις οπαδών του, που ζητωκραυγάζουν έτοιμοι να θυσιαστούν για τον πρόεδρο. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι υπάρχουν ρήγματα στο καθεστωτικό μέτωπο, καθώς μερικοί τάσσονται υπέρ των μεταρρυθμίσεων, ώστε να αμβλυνθεί η δυναμική της εξέγερσης, ενώ οι σκληρότεροι θέλουν απλά αίμα και βίαιη καταστολή. Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος η σκληρή απάντηση. Η ένταση στη Συρία πυροδοτεί την ανησυχία στη διεθνή σκηνή, απειλώνταςτις λεπτές ισορροπίες στο μεσανατολικό τόξο. Οι συνέπειες από μια αποσταθεροποίηση θα είναι πολλές. Το Ισραήλ αυτή τη στιγμή έχει τα μάτια στραμμένα στην Αίγυπτο. Με καμία περίπτωση δεν θέλει ένα άλλο μέτωπο ανοικτό με τη Συρία. Η Δαμασκός επίσης, έχει ανάμιξη και στα εσωτερικά του Λιβάνου, έστω και αν δεν το παραδέχεται επισήμως. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά μια αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό τι συνέπειες θα έχει για τους γείτονές της. Ακόμη και η Άγκυρα τρέμει στην ιδέα να ενωθούν οι Κούρδοι της Βόρειας Συρίας με τους διαδηλωτές και να «μεταδώσουν» την εξέγερση στους Κούρδους της Ανατολίας.