Οι κυβερνώντες διέπραξαν ένα διά παραλείψεως δυνάμει έγκλημα εναντίον του εθνικού συμφέροντος

Η «κερκόπορτα» του Μακεδονικού Του Σταυρου Λυγερου Προ ημερών συζητήθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η προσφυγή των Σκοπίων εναντίον της Αθήνας για παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας (1995), η οποία απαγορεύει στην Ελλάδα να εμποδίσει την ένταξη της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς. Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε δηλώσει πως θα ασκήσει βέτο στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι (2008), αλλά τελικώς δεν χρειάστηκε. Η ΠΓΔΜ έμεινε εκτός με συλλογική απόφαση της Συμμαχίας κι όχι λόγω ελληνικού βέτο. Υπενθυμίζουμε ότι, στις αρχές του 2008, η Αθήνα διασύνδεσε την ένταξη του γειτονικού κράτους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς με την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας, προκειμένου να υποχρεώσει τα Σκόπια σ’ ένα συμβιβασμό. Η πολιτική «πρώτα συμφωνία και μετά ένταξη», όμως, βρίσκεται σε αντίφαση με την Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία έληξε το 2002 και ισχύει επειδή καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει αποσυρθεί. Μπορεί, τελικώς, στο Βουκουρέστι να μη χρειάστηκε το βέτο, αλλά ο Καραμανλής πήγε έτοιμος να το ασκήσει. Εάν η Ελλάδα είχε αποσυρθεί από την Ενδιάμεση Συμφωνία, η προσφυγή των Σκοπίων στη Χάγη θα είχε ακυρωθεί. Υπογραμμίζουμε ότι η απόσυρση δεν θα είχε επιπτώσεις στις διαπραγματεύσεις για το όνομα, δεδομένου ότι αυτές πραγματοποιούνται επί τη βάσει απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας (1993). Το υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει αισιόδοξο για τη δίκη. Γιατί, όμως, η Ελλάδα διακινδύνευσε, αποδεχόμενη τη μετατροπή μιας πολιτικής διένεξης σε νομική μάχη, όταν μπορούσε να το αποφύγει; Μη αποσυρόμενη από την Ενδιάμεση Συμφωνία, η κυβέρνηση Καραμανλή άφησε ανοιχτή μία «κερκόπορτα», την οποία δεν έκλεισε ούτε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Λόγω του Αιγαίου, η Χάγη έχει προσλάβει διαστάσεις ταμπού για την ελληνική διπλωματία. Απ’ αυτή τη στήλη έχουμε από το 2008 προειδοποιήσει ότι, αφήνοντας εκτεθειμένη την Ελλάδα στον κίνδυνο μιας καταδικαστικής απόφασης, οι κυβερνώντες διέπραξαν ένα διά παραλείψεως δυνάμει έγκλημα εναντίον του εθνικού συμφέροντος. Ορισμένοι κύκλοι θα επικαλεστούν μία καταδικαστική απόφαση για να κλείσουν όπως όπως το θέμα. Σ’ αυτό ελπίζουν οι Σλαβομακεδόνες για να ξεφύγουν από τη διπλωματική μέγγενη, στην οποία τους έχει εγκλωβίσει η πολιτική «πρώτα συμφωνία και μετά ένταξη».