Πόλεμος ΗΠΑ - ΝΑΤΟ κατά Λιβύης

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Επιβεβαιώθηκαν, δυστυχώς, οι χειρότερες εκτιμήσεις και υποψίες για τον χαρακτήρα του πολέμου που διεξάγεται στη Λιβύη και για την πολιτική φύση των αντικανταφικών δυνάμεων. Μόνο ως δευτερεύουσα πλευρά της σύγκρουσης μπορεί να θεωρείται πλέον η εμφύλια διάστασή της. Παραμύθια αποδείχθηκαν επίσης τα περί επιβολής από τη Δύση μόνο μιας «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων», η οποία θα αποσκοπούσε δήθεν στην «ανθρωπιστική» αποστολή να μη χρησιμοποιεί ο αιμοσταγής Καντάφι την αεροπορία του για να βομβαρδίζει άμαχους αντιπάλους του.
Εδώ έχουμε να κάνουμε πλέον με πολεμική επιδρομή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εναντίον της Λιβύης με στόχο την ανατροπή ή δολοφονία του Καντάφι μέσω της χρήσης στρατιωτικής βίας. Τα πλοία, τα αεροπλάνα και οι πύραυλοι της Δύσης δεν αποσκοπούν στο να μην επιτρέπουν να πετούν τα αεροπλάνα του Καντάφι.
Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Εδώ διεξάγεται κανονικός αεροπορικός πόλεμος εξόντωσης των στρατευμάτων ξηράς του Καντάφι. Μόλις καταλαμβάνουν μία πόλη ή μόλις προελαύνουν τα στρατεύματα του καθεστώτος, οι Αμερικανονατοϊκοί επιτίθενται και τα βομβαρδίζουν, τους αποκόπτουν τις γραμμές ανεφοδιασμού, χτυπούν τις βάσεις τους. Μία μέρα αν δεν βομβαρδίσουν στο κατάλληλο σημείο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αμέσως στο σημείο εκείνο τρέπονται σε φυγή οι αντικανταφικές δυνάμεις. Χωρίς τον αεροπορικό πόλεμο της Δύσης, αντικανταφικές ένοπλες ομάδες θα υπήρχαν πλέον μόνο σε κάποια σημεία της ερήμου. Σε καμία πόλη.
Αυτός ο χαρακτήρας του πολέμου -ο πόλεμος δηλαδή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εναντίον του καθεστώτος της Λιβύης- προδικάζει και την έκβασή του. Οσες νίκες και αν σημειώνει ο Καντάφι επί των αντικανταφικών, είναι μόνο προσωρινές.
Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι στο τέλος θα τον ανατρέψουν οπωσδήποτε, και είτε θα τον σκοτώσουν είτε θα τον συλλάβουν, αν δεν συμφωνήσει ο ίδιος να φύγει εξόριστος κάπου για να γλιτώσει το τομάρι του. Δεν υπάρχει όμως ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να νικήσει ο Καντάφι στον πόλεμο που του κήρυξαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Παρά τα όσα λένε τώρα, αν χρειαστεί, οι Αμερικανονατοϊκοί θα προχωρήσουν και σε χερσαίες επιχειρήσεις εναντίον του. Θα συγκρατήσουν στρατό που θα συμπεριλαμβάνει και δεκάδες χιλιάδες Αραβες από υποτελή προς την Ουάσιγκτον καθεστώτα, όπως είναι της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας ή των εμιράτων του Κόλπου.
Ηδη Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ομολογούν επίσημα ότι εκατοντάδες, ίσως πλέον και χιλιάδες, πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών και άνδρες των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και άλλων χωρών βρίσκονται ήδη στο λιβυκό έδαφος.
Προχωρούν σε πράξεις σαμποτάζ, συλλέγουν πληροφορίες για να καθοδηγούνται στοχευμένα οι αμερικανονατοϊκοί βομβαρδισμοί, οργανώνουν και εκπαιδεύουν τις αντικανταφικές δυνάμεις, στρατολογούν Λίβυους πράκτορες, οργανώνουν συνωμοσίες για τη δολοφονία στελεχών του καθεστώτος, ακόμη και του ίδιου του Καντάφι κ.λπ. Αμερικανοί, Ευρωπαίοι αλλά και Αιγύπτιοι και άλλοι Αραβες αξιωματικοί βρίσκονται ήδη στο λιβυκό έδαφος και παίρνουν επιτελικά μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις των αντικανταφικών δυνάμεων.
Με χρήματα της Σαουδαραβίας και των εμιράτων υπάρχει άφθονη ροή όπλων μέσω Αιγύπτου προς τις αντικανταφικές δυνάμεις, ενώ πλέον ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία δηλώνουν δημόσια ότι σκέπτονται να αναλάβουν επισήμως αυτές τον εξοπλισμό των αντικανταφικών - χρεώνοντας εννοείται δισεκατομμύρια δολάρια τη... Λιβύη, για να τα εισπράξουν λεηλατώντας τα πετρέλαια της χώρας μόλις ανατρέψουν τον Καντάφι.
Στο μεσοδιάστημα βεβαίως θα «γδέρνουν» οικονομικά τη Σαουδαραβία και τα εμιράτα, με το Κατάρ να παίζει από τώρα ρόλο μεσάζοντα στην άμεση είσπραξη των εσόδων από τα λιβυκά πετρέλαια, σε συμφωνία φυσικά με τη Δύση.
«ΑΝΤΑΡΤΕΣ»
Στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ
Μέχρι και ο υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης Μούσα Κούσα εγκατέλειψε τον Καντάφι και πήγε στο Λονδίνο για να συνεργαστεί με τη βρετανική κυβέρνηση, ενώ ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ προανήγγειλε και άλλες αυτομολήσεις. Παράλληλα, αποκαλύπτεται ότι κάποιοι από τους ηγέτες των αντικανταφικών δυνάμεων (π.χ. ο ντε φάκτο «υπουργός Εξωτερικών» τους Μαχμούντ Τζιμπρίλ, ο τέως υπουργός Οικονομικών Αλί αλ Τσαουί κ.ά.) διατηρούσαν από πολλά χρόνια σχέσεις με αξιωματούχους των ΗΠΑ, όπως αποκαλύπτουν αμερικανικές εφημερίδες σε εκτενή ρεπορτάζ τους. Εύλογα υποθέτει κανείς την πολιτική κατεύθυνση της Λιβύης, αν οι άνθρωποι αυτοί κυβερνήσουν τη χώρα μετά τον Καντάφι.
ΕΘΝΟΣ, 01-04-2011