Μας κυβερνούν κάτι τύποι...

ΕΦΗΜΕΡΑ

Η κατάντια της πολιτικής

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

Η ΠΙΟενδιαφέρουσα είδηση του δελτίου της Τετάρτης ήταν η κλοπή ενός στυλό από τον πρόεδρο της Τσεχίας στη Χιλή όπου βρέθηκε για επίσημη επίσκεψη. Υπόγραψε μαζί με τον πρόεδρο της φιλοξενούσας χώρας κάποια συμφωνία, του άρεσε το στυλό και το τσέπωσε με άψογο στιλ.
Την περιεργάστηκε καλά καλά, την πέρασε κάτω από το τραπέζι που καθότανε, τη μετέφερε από το ένα χέρι στο άλλο -πάντα κάτω από το τραπέζι- και αφού κοίταξε να δει αν τον βλέπει κάποιος έκλεισε και το κουτί για να μην φαίνεται άδειο. Κι ενώ πίστευε πως δεν πρόσεξε κανείς την κίνησή του, τον είδε όλη η υφήλιος.
Ο συνάδελφός του έσπευσε, από ευγένεια, να τον δικαιολογήσει λέγοντας ότι μπορούν οι φιλοξενούμενοι να παίρνουν τα στυλό (χωρίς άδεια και κάτω από το τραπέζι), ενώ ο ίδιος, απόλυτα ψύχραιμος, δήλωσε πως κάνει συλλογή.
Υπάρχουν και χειρότερα στην πολιτική. Φυσικά δεν ξέρουμε αν είναι παρήγορο αυτό. Ένας τρελός κυβερνά τη Λιβύη, ένας σεξομανής την Ιταλία, ένας κλεπτομανής την Τσεχία, δικτάτορες εδώ και κει που ανέρχονται στην εξουσία με νόμιμες, τάχα, διαδικασίες, κάτι άλλοι γελοίοι τύποι σε διάφορα μέρη, άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων… Τους οποίους, ωστόσο, τις πλείστες φορές, ψηφίζει ο λαός. Όσος λαός απέμεινε να ψηφίζει αφού παντού οι άνθρωποι γυρίζουν τις πλάτες απέχοντας. Τυχαίο είναι;
Αν μη τι άλλο, πέφτουν οι μύθοι. Δεν χρειάζεται πια να πεθάνει κάποιος για να επέλθει η αποκαθήλωσή του. Καταρρακώνει το κύρος του ο ίδιος όσο είναι ακόμα σε δράση. Με πράγματα οφθαλμοφανή. Δεν χρειάζεται καν πολιτική σκέψη για να τα δει και να τα ερμηνεύσει κάποιος. Κι αυτό κάνει τα πράγματα ακόμα πιο θλιβερά.
Και παρόλο που δεν είναι καιρός για ηγέτες μύθους, ηγέτες πρότυπα, είναι θλιβερό να αποφασίζουν για το μέλλον της ανθρωπότητας κάτι τύποι που δεν έχουν απλά τις συνηθισμένες ανθρώπινες αδυναμίες, αλλά χωρίς τον τίτλο, δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον η ύπαρξή τους.