Ο Τιτανικός 100 χρόνια μετά το ναυάγιο

ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΟΥ NATIONAL GEOGRAPHIC

Στις 02.20 τα ξημερώματα της 15ης Απριλίου 1912, ο «αβύθιστος» Τιτανικός εξαφανίστηκε κάτω από τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού μαζί με 1.500 ψυχές. Εκατό χρόνια μετά οι νέες τεχνολογίες αποκαλύπτουν τις πιο ολοκληρωμένες και συνάμα συγκλονιστικές εικόνες του πιο διάσημου ναυαγίου στον κόσμο.

Φωτογραφίες: National Geographic, «The Unseen Titanic», Woods Hole Oceanographic Institute.

Στο τεύχος Απριλίου 2012, το National Geographic θα δημοσιεύσει φωτογραφίες από το ναυάγιο του Τιτανικού που δεν έχουν δει ποτέ ξανά το φως της δημοσιότητας.

Οι νέες αυτές συγκλονιστικές φωτογραφίες προέκυψαν μέσα από μια επιχείρηση που κόστισε αρκετά εκατομμύρια δολάρια, και την πραγματοποίησε το ωκεανογραφικό ινστιτούτο Woods Hole.

Στην επιχείρηση χρησιμοποιήθηκαν ρομποτικά οχήματα τελευταίας τεχνολογίας, τα οποία σάρωσαν όλη τη περιοχή γύρω από το ναυάγιο, τραβώντας πάνω από 100.000 φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης.

Οι φωτογραφίες δείχνουν την σημερινή μορφή που έχει σε βάθος 12.500 ποδών το κουφάρι του πλοίου που βυθίστηκε 100 χρόνια πριν, στο παρθενικό του ταξίδι, ξεκινώντας από το Σαουθάμπτον της Βρετανίας για την Νέα Υόρκη.

Μία από τις φωτογραφίες απεικονίζουν δύο από τους κινητήρες του Τιτανικού να εκτίθενται με μία εγκάρσια τομή της πρύμνης. Καλυμμένοι με «πορτοκαλί σταλακτίτες» από τα βακτήρια που «τρώνε» τον σίδηρο, υπήρξαν τμήμα του μεγαλύτερου κινητού αντικειμένου που κατασκεύασε άνθρωπος στην Γη.

Σε μία αλλη φωτογραφία έχει ληφθεί από την πάνω πλευρά η τσακισμένη πρύμνη του θρυλικού ναυαγίου. Αυτό που δημιουργεί αίσθηση σε αυτό το «κουβάρι» μετάλλου δίνει συνεχώς προκλήσεις στους εξερευνητές, με έναν εξ' αυτών να δηλώνει: «αν σκοπεύεις να ερμηνεύσεις αυτό το πράγμα, θα λατρέψεις τον Πικάσο»...

Με το πηδάλιο να σκίζει την άμμο και τις δύο προπέλες να ξεπροβάλλουν από το σκοτάδι, η πρύμνη του Τιτανικού «ξεκουράζεται» στην άβυσσο, 1.970 πόδια νότια από το περισσότερο φωτογραφημένο τόξο.

Οπως δείχνει η δεξιά πλευρά του πλοίου, ο Τιτανικός έχει μία κάμψη καθώς η μύτη του σκάβει τον πυθμένα, αφήνοντας τον μπροστινό σκελετό με τα θανάσιμα σημάδια από το παγόβουνο θαμμένο βαθειά στην λάσπη, πιθανώς για πάντα.