Όταν ο υπ. Συγκοινωνιών «ανακάλυψε» πως το λιμάνι Λάρνακας είναι λιμάνι
Γ. Καλλινίκου
«Το λιμάνι Λάρνακας είναι ένα λιμάνι και όταν έχεις ένα λιμάνι το χρησιμοποιείς ως λιμάνι». Κόντεψα να καραφλιάσω μόλις το άκουσα. Οι συνάδελφοι στο γραφείο άρχισαν να γελάνε. Πλησίασα στην τηλεόραση για να δω ποιος είχε κάνει αυτή την σπουδαία «ανακάλυψη». Έμεινα άναυδος. Ήταν ο υπουργός Συγκοινωνιών. Η «ανακάλυψη» δεν προερχόταν από κάποιον τυχαίο αλλά συνοδευόταν από σφραγίδα με το κύρος υπουργού. Το Προεδρικό πρέπει να νοιώθει περήφανο και δικαιωμένο για τις επιλογές του. Μία εκλεκτή συνάδελφος, εντυπωσιασμένη από την «ανακάλυψη», πήρε τηλέφωνο τις δύο κορούλες της και της ρώτησε αν ξέρουν τι είναι το λιμάνι. Η Αντιγόνη επτά χρόνων, απάντησε πως το λιμάνι είναι εκεί που παρκάρουν τα πλοία. Η Μαρία, πέντε μόλις χρόνων, είχε πιο περιγραφική απάντηση. Το λιμάνι είναι μια λίμνη που κολυμπούν πλοία και πάπιες. Ε λοιπόν, κύριε Δημητριάδη, μάλλον πρέπει να προβληματιστείς. Διότι φαίνεται πως τα παιδάκια έχουν πιο ευφάνταστες απαντήσεις.
Η στήλη δεν είχε καμία πρόθεση να ασχοληθεί με τον συγκεκριμένο υπουργό, ούτε καν με την περιβόητη «ανακάλυψη» του, αν δεν παρατηρούσε ότι το ύφος του κάθε άλλο παρά αρμόζει στο αξίωμα του.Δεν αρμόζει στην αντιμετώπιση που πρέπει να έχει σε ένα θέμα που αφορά την ανησυχία και τις αγωνίες χιλιάδων δημοτών μιας πόλης για την υγεία και την ασφάλεια τους. Ακόμη και εάν υπήρχαν επιστημονικές μελέτες –δεν υπάρχουν- που να διαβεβαιώνουν πέραν κάθε αμφιβολίας ότι η υπό συζήτηση ανάπτυξη στο χώρο του λιμανιού Λάρνακας με την κατασκευή εργοστασίου παραγωγήςλάσπης, αποθήκευσης και χρήσης χημικών, παραγωγής χημικών και ραδιενεργών αποβλήτων κ.α., είναι εντελώς ασφαλής για την υγεία των δημοτών της Λάρνακας και των γύρω περιοχών, και πάλι, ο κάθε υπουργός είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίζει με σεβασμό τον κόσμο. Ο κάθε υπουργός πρέπει πριν και πάνω απ’ όλα, να γνωρίζει ότι υπηρετεί σε ένα αξίωμα που πληρώνεται από τον κόσμο για να εξυπηρετεί τον κόσμο και να προστατεύει τα συμφέροντα του και όχι να θεωρεί πως είναι υπεράνω όλων ή και να χλευάζει την όποια ενδεχόμενη άγνοια του. Όταν λοιπόν, ο υπουργός Συγκοινωνιών αναρωτιέται με υφάκι «μα δημοψήφισμα για ποιο πράγμα;», προκαλεί. Διότι αποδεικνύει πως δεν αντιλαμβάνεται και δεν σέβεται την αγωνία του κόσμου. Όταν επικαλείται ως επιχείρημα για να πείσει για τη συγκεκριμένη ανάπτυξη ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας (120 όλες κι όλες) απλώς, υποτιμά τη νοημοσύνη του κόσμου. Κάποιος πρέπει να του υποδείξει πως εάν απειλείται η υγεία του κόσμου ούτε με 12 χιλιάδες θέσεις εργασίας δεν μπορεί να υποκατασταθεί. Όταν δηλώνει ότι κακώς υπάρχουν ανησυχίες διότι υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη που δείχνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, αλλά πρόκειται μόνο για τη μελέτη που υπέβαλε η ενδιαφερόμενη εταιρεία, απλώς δείχνει έλλειψη σοβαρότητας. Όταν και πάλι με υφάκι, διερωτάται προς τι ο θόρυβος και οι αντιδράσεις, το μόνο που πετυχαίνει είναι να εξοργίζει περισσότερο. Όταν δηλώνει ότι η εν λόγω απόφαση πάρθηκε για το καλό της Λάρνακας, κάποιος πρέπει να του υποδείξει ότι αυτό δεν ισχύει επειδή το λέει ένας υπουργός αλλά θα μπορούσε να ισχύει μόνο αν ήταν συμπέρασμα μιας τεχνοοικονομικής και περιβαλλοντικής μελέτης. Ο κ. Δημητριάδης καλά κάνει πριν συνεχίσει τις δημόσιες εμφανίσεις με ανάλογο υφάκι, να μελετήσει τη σύμβαση του που υπογράφτηκε στις 25 Ιουνίου 1998 στο Aarhus στο Τέταρτο Υπουργικό Συνέδριο για το Περιβάλλον στην Ευρώπη και μπήκε σε εφαρμογή το 2011. Εκεί θα διαπιστώσει ποιο είναι το δικαίωμα στην πρόσβαση των περιβαλλοντικών πληροφοριών, ποιο είναι το δικαίωμα της συμμετοχής του κοινού στη λήψη αποφάσεων και ποιο είναι το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη.Την ώρα που ο συγκεκριμένος υπουργός παιδιαρίζει με ένα θέμα που άπτεται της υγείας, της ασφάλειας και του μέλλοντος χιλιάδων κατοίκων, ο Δήμος της πόλης ανακοινώνει ότι ανέθεσε σε ανεξάρτητο οίκο να κάνει μελέτη για το λιμάνι. Η στήλη χαιρετίζει την εξέλιξη αυτή, η οποία αποτελεί ουσιαστικά απάντηση στο προκλητικό υφάκι του Υπουργού. Του υποδεικνύει ουσιαστικά ότι θα γίνει αυτό που δεν έκανε ο ίδιος πριν προχωρήσει σε τετελεσμένα. Του υποδεικνύει ουσιαστικά το αυτονόητο: Πως όντας στην τρίτη μετά Χριστό χιλιετηρίδα, πριν από κάθε μεγάλη ανάπτυξη είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση να προχωρά σε περιβαλλοντικές και τεχνοοικονομικές μελέτες. Του υποδεικνύει ότι για να μπορεί να μιλά στον κόσμο και να τον κοιτάζει στα μάτια πρέπει να κατέχει επιστημονικά τεκμήρια και όχι να προσπαθεί να πείσει με δογματικό τρόπο. Μέχρις ότου ολοκληρωθεί η μελέτη αυτή, καλό είναι όλοι να χαμηλώσουν τους τόνους. Αν δεν υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία των δημοτών και αν τέτοιες αναπτύξεις είναι προς το συμφέρον της Λάρνακας, θα αποδειχτεί. Η μικρή Μαρία είπε ότι το λιμάνι είναι μια λίμνη όπου κολυμπούν πλοία και πάπιες. Ίσως να μην είναι ακριβής στην περιγραφή της, αλλά σίγουρα κάποιοι υπουργοί είναι προτιμότερο να ποιούν τη νήσσα (κοινώς, να κάνουν την πάπια)…
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 23/07/2014
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire