Με τον αιματηρό εμφύλιο σπαραγμό στην Ακτή του Ελεφαντοστού να πλησιάζει στο τέλος του, ήρθε πλέον η ώρα να μαθευτεί η αλήθεια για το τι ακριβώς συμβαίνει στη συγκεκριμένη χώρα.
Πολλοί επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι όλα έγιναν εξαιτίας κάποιου εκλογικού αποτελέσματος, βάσει του οποίου κέρδισε τη προεδρία ο Alassane Ouattara, ενώ ο χαμένος Laurent Gbagbo αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία.
Ο ισχυρισμός αυτός πάσχει, αφού μια αναφορά αρμόδιας επιτροπής της αμερικανικής γερουσίας, μας λέει πως κλιμάκιο παρατηρητών της εκλογικής διαδικασίας ανέφερε εκλογική νοθεία και εκλογικές ανωμαλίες σε περιοχές που οι ψηφοφόροι είχαν ταχθεί υπέρ του Ouattara.
Το όλο ζήτημα παραμορφώνεται από τις ειδήσεις που μας πλασάρουν τα ΜΜΕ της Δύσης, και η εμπειρία μας δείχνει ότι όσον αφορά στην Αφρική, τα ΜΜΕ αυτά ανέκαθεν απεχθάνονταν τους λαούς της Αφρικής.
Το να θεωρούμε ότι το χάος στην Ακτή του Ελεφαντοστού οφείλεται σε ένα εκλογικό αποτέλεσμα, είναι μια απλοϊκή εξήγηση, και διαστρεβλώνει τη πραγματικότητα της κατάστασης.
Το πραγματικό θέμα πίσω από το αδιέξοδο της χώρας έχει να κάνει με την απόπειρα του γαλλικού ιμπεριαλισμού να ελέγξει τη περιοχή. Από τη μια έχουμε τον Gbagbo που είναι εναντίον του γαλλικού ιμπεριαλισμού στη χώρα, και που στηρίζει την έννοια του παναφρικανισμού, ενώ από την άλλη έχουμε τον Ouattara, που είναι συγκαταβατικός απέναντι στα γαλλικά συμφέροντα στη χώρα του.
Αυτό το μάθημα ανάγεται στη δεκαετία του 1950, όταν η αλλαγή ήρθε στην Αφρική, αρχής γενομένης με την ανεξαρτησία της Γκάνας, και την ανάδειξη των εθνικών απελευθερωτικών κινημάτων.
Ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Charles De Gaulle αντιλήφθηκε πως οι αλλαγές θα σαρώσουν τις χώρες που βρίσκονταν υπό γαλλικό αποικιακό έλεγχο. Για αυτό προχώρησε σε μια ριζοσπαστική λύση, δίνοντας στις γαλλόφωνες χώρες την ανεξαρτησία τους, με τον όρο αυτές να παραδώσουν το 90% των εσόδων τους στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών στο Παρίσι. Παράλληλα επέμενε για τη σύνδεση των νομισμάτων τους με το γαλλικό φράγκο, ώστε να διευκολύνονται οι γαλλικές επιχειρήσεις που θα δραστηριοποιούνταν στην γαλλόφωνη Αφρική.
Θα πρέπει να θυμόμαστε πως όλα τα γαλλόφωνα κράτη της Αφρικής είναι πλούσια σε μεταλλεύματα όπως ουράνιο, χρυσό, βωξίτη, χρώμιο, καθώς επίσης και σε διαμάντια, πετρέλαιο, αέριο, κλπ.
Οι εν λόγω χώρες, διψασμένες για πολιτική ανεξαρτησία, υπέγραψαν αφελώς αυτή τη δρακόντεια συμφωνία. Έτσι, υποδουλώθηκαν για πάντα στη γαλλική οικονομική κυριαρχία.
Τα γαλλικά συμφέροντα σήμαιναν πως οι γαλλικές εταιρίες είχαν ελεύθερη πρόσβαση στις αγορές αυτών των χωρών, και στα κρατικά τους συμβόλαια. Επιπλέον, δεν πλήρωναν φόρους στις χώρες αυτές, ενώ όλα τα κέρδη τους επέστρεφαν στη Γαλλία.
Όσες χώρες αντιστάθηκαν, όπως η Burkina Faso του Thomas Sankara, υπέστησαν σοβαρές οικονομικές κυρώσεις, ακόμη και πραξικοπήματα. Ο μελετητής της ιστορίας Gbagbo, βλέποντας τις συνέπειες αυτής της συμφωνίας, ορκίστηκε να την αλλάξει. Επίσης δεσμεύτηκε να εθνικοποιήσει κάποιες βιομηχανίες κλειδιά, που βρίσκονται υπό γαλλικό έλεγχο.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η Ακτή του Ελεφαντοστού είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός κακάο στον κόσμο. Ένα υλικό που είναι απαραίτητο για τη παραγωγή σοκολάτας και γλυκισμάτων. Η γαλλική ζαχαροπλαστική βιομηχανία είναι παγκοσμίως διάσημη, και αξίζει δισεκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση. Συνεπώς, ο έλεγχος του κακάο είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη Γαλλία.
Η γαλλική πολιτική ελίτ γνωρίζει την ατζέντα του Gbagbo, και έχει χρησιμοποιήσει κάθε διαθέσιμο μέσο προκειμένου να αποτρέψει τα σχέδια του, τα οποία αν εφαρμοστούν θα έχουν οδυνηρές συνέπειες για τη γαλλική οικονομία.
Αν μάλιστα το εν λόγω παράδειγμα το ακολουθούσαν και άλλες γαλλόφωνες χώρες της ηπείρου, ζητώντας οικονομική ανεξαρτησία, η γαλλική οικονομία θα έπεφτε σε βαθιά ύφεση αφού το κοινωνικό κράτος του Παρισιού εξαρτάται εν πολλοίς από τα έσοδα της Αφρικής. Για αυτό και μόνο το λόγο, οι Γάλλοι και οι σύμμαχοί τους υποστηρίζουν τον Ouattara.
Η απόδειξη για αυτή την υποστήριξη αναδεικνύεται με τις εικόνες που έδειξε η γαλλική τηλεόραση, με τα γαλλικά ελικόπτερα που επιτέθηκαν εναντίον των δυνάμεων Gbagbo. Παράλληλα, οι δήθεν επαναστάτες που επιτέθηκαν στο προεδρικό μέγαρο, είναι στη
πραγματικότητα λευκοί Γάλλοι μισθοφόροι, και αυτό φαίνεται σε διάφορα βίντεο του you-tube.
Γιατί λοιπόν οι Γάλλοι υποστηρίζουν τον Ouattara;
Ο Ouattara είναι πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Σπούδασε στη Δύση, και συνεπώς θεωρείται εύκολος για χειραγώγηση από πλευράς των Γάλλων και των συμμάχων τους.
Αν, όπως όλα δείχνουν, ο Ouattara κερδίσει την εξουσία, αυτό θα σημαίνει πως ο γαλλικός ιμπεριαλισμός κέρδισε μια σημαντική μάχη, και πως η οικονομική ανεξαρτησία της Ακτής του Ελεφαντοστού, αλλά και της υπόλοιπης Αφρικής, θα έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα.
S.A.-Global Research
Πηγή : Antinews, 20-4-2011
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire